Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Γιάννης Βογιατζής αποκαλύπτει στο enikos.gr άγνωστες πτυχές του σπουδαίου ηθοποιού

του Κυριάκου Γεωργόπουλου

“Ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήταν γεννημένος για ηθοποιός και είχε ακόμη πολλά να δώσει στον χώρο” δήλωσε σε αποκλειστική του συνέντευξη στο enikos.gr ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής.

“Με τη μεγαλύτερη ηλικία και τη σοφία που θα είχε αποκτήσει, θα είχαμε ερμηνείες συγκλονιστικές. Δυστυχώς ο θάνατος διέκοψε την σπουδαία καριέρα που έκανε”, τόνισε χαρακτηριστικά για τον ζεν πρεμιέ του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1928.

“Ήταν μεγάλος ηθοποιός δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια να ερμηνεύσει τον ρόλο. Μίλαγε φυσιολογικά και σε έπειθε απολύτως ότι ήταν ο άνθρωπος αυτός τον οποίο υποδυόταν. Δεν είχε στόμφο και κάποιον τουπέ στο να ερμηνεύσει τον ρόλο. Με την ανάγνωση του έργου ήταν ο ρόλος. Μάθαινε και αμέσως τα κείμενα. Στα γυρίσματα, ο Αλέκος πρώτος μάθαινε το κείμενο. Ήταν πολύ ωραίος άνδρας και οι γυναίκες τον λάτρευαν και άξιζε την αγάπη τους”, λέει ο Γιάννης Βογιατζής.

Θυμήθηκε συγκινημένος στιγμές που έζησε με τον αείμνηστο Αλέκο Αλεξανδράκη και μίλησε με τρυφερά και όμορφα λόγια για τον συνάδελφό του, με τον οποίο γνωρίστηκαν ως σπουδαστές στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1948 με 1949. Πρωτοετής ο ίδιος και ο Αλέκος τριτοετής. Λόγω του Εμφυλίου Πολέμου η δεύτερη τάξη είχε ματαιωθεί και αυτό ήταν μία πολύ καλή συγκυρία για τον κ. Βογιατζή. Ως πρωτοετείς έδωσαν εισαγωγικές στο Εθνικό Θέατρο με επιτροπή που αποτελείτο από τους Ροντήρη, Μελά, τεράστιες προσωπικότητες της εποχής και άνθρωποι του θεάτρου και πολύ σκληροί.

“Ο Ροντήρης όταν ολοκλήρωσα τον μονόλογο που είχα επιλέξει μου είπε «αύριο θα έρθεις να παρακολουθήσεις μάθημα στη Σχολή». Τον κοίταζα έκπληκτος στα μάτια και μου λέει «κάνουμε μάθημα στην Γ΄ τάξη». Β΄ τάξη δεν υπήρχε γιατί λόγω του Εμφυλίου δεν είχαν γίνει εισαγωγικές εξετάσεις για την δραματική σχολή. Κι έτσι από υποψήφιος της σχολής του Εθνικού Θεάτρου πήγα την άλλη μέρα και παρακολουθούσα μάθημα στην Γ΄ τάξη όπου εκεί συνάντησα στον Αλέκο. Και ήταν μία τάξη που άφησε εποχή καθώς συμμαθητές του ήταν η Ειρήνη Παππά, η Άννα Συνοδινού, ο Κάρτερ, ο Γρηγόρης Βαφιάς κ.α.» θυμάται ο κ. Βογιατζής.

“Μετά από καιρό κατάλαβα όταν ο μεγάλος Ροντήρης λέει του Αλέκου Αλεξανδράκη κάποια στιγμή θα ανοίξω το παράθυρο να σε πετάξω από κάτω. Θα τολμήσεις να με κοροϊδέψεις εμένα. Εγώ δεν είχα πολυκαταλάβει γιατί ήμουν παιδί, τι ακριβώς ήθελε να πει. Μετά κατάλαβα ότι ο Αλέκος άρχιζε να παίζει γιατί ο Αλέκος δεν έπαιζε ποτέ, δηλαδή ήταν τόσο φυσικός και τα σπουδαιότερα πράγματα που έχει ερμηνεύσει ήταν με μοναδικό τρόπο στον κινηματογράφο. Ήταν μοναδικός ο τρόπος που ερμήνευε. Με το που έκανε την πρόβα ή διάβαζε το κείμενο ήταν ο ρόλος. Παρακολούθησα αρκετά μαθήματα στην τρίτη τάξη μέχρι να αρχίσει η πρώτη να λειτουργεί. Μου έκανε αυτή τη τιμή και διάκριση ο Ροντήρης και έτσι έμαθα καλά και τον Αλέκο και τους υπόλοιπους. Μετά παίξαμε στον κινηματογράφο.

“Στην Ιταλίδα από την Κυψέλη και όλοι με ρωτούσαν πως τον ξέρεις τόσο καλά; Τι να εξηγήσω; Ότι εγώ ήμουν ένα είδος ακροατής του στη τρίτη τάξη της δραματικής σχολής; Όταν τον γνώρισα ήταν 20 με 21 ετών. Ήταν κούκλος, δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου ωραιότερο άνδρα με μία άρθρωση εκπληκτική, η φωνή του τέλεια, απίστευτες οι ερμηνείες του στην δραματική σχολή. Ο Αλέκος ήταν πολύ καλό παιδί και πολύ λεβέντης άνθρωπος. Ήταν ντόμπρος και σπουδαίος ηθοποιός. Μου έχει αφήσει τη μοναδική εντύπωση ενός θηρίου. Ενός παιδιού φιλότιμου και αφάνταστα ταλαντούχου. Τον λάτρευε πολύ ο Φίνος. Δεν τον αγαπούσε απλώς, τον λάτρευε. Τον προτιμούσε από όλους τους ηθοποιούς και δεν είχε άδικο”.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ