Σταθερός στο δρόμο που έχει χαράξει, ο Παύλος Πολάκης δεν απέφυγε τα “καρφιά” στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. “Καρφιά” που αφορούσαν στον τομεάρχη Υγείας Ανδρέα Ξανθό και την τακτική που ακολούθησε το κόμμα στην περίπτωση της πανδημίας, απέναντι στην κυβέρνηση.
“Η αντιπολίτευση που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ για την πανδημία δεν ήταν στην ένταση που έπρεπε και όφειλε να ακολουθήσει άλλη στρατηγική από αυτή που υποστήριξε», είπε. και οι κακές γλώσσες σημείωσαν ότι αν και κάθονταν στο ίδιο τραπέζι, Ξανθός και Πολάκης, δεν αντάλλαξαν ούτε μια ματιά.
Ο κ. Πολάκης είπε ότι «ο Νοέμβριος του 2020 ήταν κομβικό σημείο για τη χάραξη άλλης πολιτικής, αφού τότε άρχισαν να εκτινάσσονται τα κρούσματα». Σημείωσε ότι ο ίδιος «κατηγορήθηκε κι από συντρόφους του ως αντιεμβολιαστής, αλλά αναρωτήθηκε “πού είναι το τείχος ανοσίας, όταν έχουμε 750.000 κρούσματα στις ηλικίες 0 έως 17 χρόνων που θα δημιουργείτο, όπως είχε πει και ο ΣΥΡΙΖΑ“.
Αντιθέτως, συνέχισε “έπρεπε να δοθεί έμφαση στον προληπτικό έλεγχο και στη μείωση του κόστους των τεστ”. Ανέφερε ότι έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στη φαρμακευτική αντιμετώπιση και σχολίασε ότι «αν δεν είχε φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τα αντιικά κι αντικλωνικά φάρμακα, θα μας είχαν κρεμάσει στην πλατεία Συντάγματος”.
Γενικεύοντας ανέφερε ότι «η παραγόμενη επιστημονική γνώση πρέπει να είναι ιδιοκτησία της ανθρωπότητας», ενώ ζήτησε «τη συγκρότηση εθνικής φαρμακοβιομηχανίας προκειμένου να αντιπαρατεθεί στο παγκόσμιο και εγχώριο καρτέλ, αλλά και να σπάσει ο φαύλος κύκλος των υπερτιμολογήσεων με τη σιωπηρή συμφωνία του κράτους που ξεκίνησε από την περίοδο της διακυβέρνησης Σημίτη».
Πάντως ο Ανδρέας Ξανθός δεν σήκωσε το γάντι. Στη δική του παρέμβαση, ο πρώην υπουργός Υγείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε εκ του αποτελέσματος, η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη κρίνεται απολύτως αποτυχημένη και ότι οι δείκτες αποτυχίας δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. «Η διάγνωση έχει γίνει, ο λόγος που απέτυχε η κυβέρνηση και επέτρεψε να δημιουργηθεί μία τραγωδία είναι ότι η κατευθυντήρια αντίληψη ήταν νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία και επιχειρηματικά συμφέροντα”.
