Οι ποιητές «απαντούν» στην κυρία Ρεπούση
O Γιώργος Λιάνης απαντά μέσω των μεγάλων ποιητών στη Μαρία Ρεπούση για τις θέσεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς, με τελευταία αυτή για τα αρχαία ελληνικά.
«Μεγάλη η χάρη της Μεγάλης Αιρετικής εθνομητέρας Μαρίας Ρεπούση.
Όλη νύχτα αναποδογύριζα τη βιβλιοθήκη μου για να βρω «απάντηση» μεγάλων μας ποιητών στις ανενδοίαστες, αστόχαστες και ανεύθυνες απόψεις περί Αρχαίων Ελληνικών και άλλων τινών φληναφημάτων. Κάτι βρήκα:
Ο Γιώργος Σεφέρης στις 10 Δεκεμβρίου 1963, στο επίσημο δείπνο που δόθηκε στο δημαρχείο της Στοκχόλμης, είπε αυτά τα βαρυσήμαντα για τη γλώσσα μας, δηλαδή για την Ελλάδα μας.
«Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μικρός τόπος ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι οτι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η Ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα».
Ο Οδυσσέας Ελύτης στο δίλεπτο ευχαριστήριό του στο δημαρχείο της Στοκχόλμης του Νοέμβρη του 79′ είπε καταληκτικά: «Και ιδού που σήμερα βρίσκομαι στη Στοκχόλμη, με μόνο κεφάλαιο στα χέρια μου μερικές λέξεις ελληνικές. Είναι ταπεινές, αλλά ζωντανές, αφού βρίσκονται στα χείλη ενός ολόκληρου λαού. Είναι ηλικίας τριών χιλιάδων χρόνων, αλλά δροσερές σαν να μόλις τις ανάσυρες από τη θάλασσα, μες’ απ’ τα βότσαλα και τα φύκια μια ακτής του Αιγαίου. Μέσα στο βαθύ γαλάζιο και την απόλυτη διαφάνεια του αιθέρος. Είναι η λέξη ουρανός, είναι η λέξη θάλασσα, είναι η λέξη ήλιος και είναι η λέξη ελευθερία».
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης σε ένα από τα λιγοστά πεζά του αναφέρει οτι «Όποιος σπουδάζει την ελληνική γλώσσα δεν θα πρέπει να τη σπουδάζει ως γλώσσα νεκρή, αλλά ως γλώσσα ζώσα και πλήρη ακμής».
Αλλά και ο Νίκος Καρούζος στα πεζά του γράφει ότι: «Η γλώσσα των Ελλήνων είναι η κοινότητα των ψυχών των Ελλήνων». Είτε μιλάμε για αρχαία, είτε για καθαρεύουσα, είτε για δημοτική γλώσσα.
«Οι Έλληνες λειτουργούμε τη γλώσσα μας με ευλάβεια, από τον Όμηρο μέχρι την Ορθοδοξία, έως τον Σεφέρη και τον Ελύτη».
Τελικά αυτή η Ελλάδα είναι άβατη για τους αβαθείς. Το λέω ευθαρσώς, η κυρία Ρεπούση είναι αβαθής. Απόψεις σαν αυτή της κυρίας Ρεπούση, βρυκολακιάζουν τα φληναφήματα του περιβόητου Ιάκωβου Φαλμεράγιερ πως «το γένος των αρχαίων Ελλήνων εξαφανίστηκε και αντικαταστάθηκε από ένα μείγμα Αλβανικών και άλλων φυλών».
