«Κίνδυνο» για την Ελλάδα χαρακτήρισε ο Ανδρέας Λοβέρδος κατά την ομιλία του στη συνεδρίαση της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου, την κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι «ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση βάζουν τα συμφέροντα του κόμματός τους πάνω από τα συμφέροντα της Ελλάδας και του λαού». Μεταξύ άλλων ο κ. Λοβέρδος σημείωσε ότι ο «χώρος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι απολύτως αναγκαίος» και πρόσθεσε ότι «πρέπει να το οικοδομήσουμε, από την αρχή, ιδρύοντας το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ σε νέα βάση».
Διαβάστε αναλυτικά την ομιλία του Ανδρέα Λοβέρδου:
“Συμφωνώ με την πολιτική εισήγηση του Προέδρου και στηρίζομαι σε αυτήν. Έχει γίνει πια κοινός τόπος σε αυτούς που πάντα καταλαβαίνουν πρώτοι την πορεία των εξελίξεων, πως η κυβέρνηση αποτελεί κίνδυνο για την Ελλάδα, τους Έλληνες, τις Ελληνίδες. Κι άρχισε ήδη η αποδόμησή της από την πλευρά της λαϊκής νομιμοποίησης. Χάνουν 10% των πολιτών κάθε μήνα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη σχετική τάση. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση βάζουν τα συμφέροντα του κόμματός τους πάνω από τα συμφέροντα της Ελλάδας και του λαού.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα σταματήσουν αμέσως να είναι πλειοψηφία. Οι πολίτες, σωστά κάνοντας, αμύνονται των επιλογών τους στην κάλπη. Κι ακόμη, ο πολίτης του καθημερινού μόχθου δεν είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί τα καθημερινά της πολιτικής, γι’ αυτό και ψηφίζει πολιτικούς στο πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Συνεπώς η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών δεν γίνεται αμέσως. Εκτός βέβαια κι αν προκύψουν ακραία γεγονότα, τα οποία με την επικίνδυνη, ανίκανη κι αδρανούσα κυβέρνηση που έχουμε όχι μόνο δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε, αλλά αντίθετα αποτελούν έναν καθημερινώς παρόντα κίνδυνο.
Γι’ αυτό και πρώτιστη υποχρέωση του κόμματός μας είναι να είμαστε σε διαρκή επιφυλακή. Κι αποδεικνύεται στην πράξη, πως πολύ καλά κάναμε που δεν ορίσαμε τις εσωκομματικές μας διαδικασίες αμέσως, αλλά είμαστε σε ετοιμότητα για παν ενδεχόμενο και, ταυτοχρόνως, δίνουμε την ευκαιρία στο λαό, τους πολίτες να μας καταλάβουν, συγκρίνοντας έργα με έργα κι όχι λόγια με έργα, όπως γινόταν έως τις 25 Ιανουαρίου και επί πέντε ολόκληρα χρόνια. Βέβαια δεν πρέπει να καθυστερήσουμε περισσότερο γιατί θα αντιμετωπίσουμε υπαρξιακά προβλήματα. Ο Μάιος είναι ο κατάλληλος μήνας για όλες τις διαδικασίες. Για το συνέδριό μας και για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας.
Τώρα ζούμε ως Ελλάδα την επιστροφή στα χρόνια της ύφεσης. Ο κ.Τσίπρας είναι ο Πρωθυπουργός της ύφεσης από ασυνείδητη επιλογή. Και η κυβέρνησή του οδηγεί την Ελλάδα σε τρίτο μνημόνιο, το οποίο δεν είναι σε θέση να το περάσει από την Βουλή. Κι ευθύνεται ο ίδιος αποκλειστικά για αυτό. Συνεπώς, βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικές εξελίξεις. Κι από την πλευρά της οικονομίας, η κυβέρνηση μας γυρίζει πίσω στο 2009-2010!
Σε αυτό το δραματικό πολιτικό περιβάλλον οργανώνουμε τις εσωκομματικές μας διαδικασίες. Έχοντας κατά κύριο λόγο το μυαλό μας τη χώρα και τους πολίτες. Όπως είπα και στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, τα διαδικαστικά θέματα πρέπει να τα λύνουμε με βάση την ομοφωνία και με προσυνεννοήσεις. Οι πολίτες δεν ανέχονται να μας βλέπουν να συγκρουόμαστε για διαδικαστικά θέματα. Κι αυτό μας απαξιώνει. Έχω τις απόψεις μου, συνεννοούμαστε με βάση και αυτές, αλλά δεν πρόκειται να συγκρουστώ με τους συντρόφους μου γι’ αυτές. Προτιμώ να βρίσκουμε λύσεις με προσυνεννοήσεις και μέσα σε κλίμα αλληλοκατανόησης και συντροφικότητας.
Για όλα τα ζητήματα υπάρχουν καθαρές και σαφείς, δηλαδή έντιμες λύσεις. Και το κόμμα μας και ο χώρος μας έχει ανάγκη από ηρεμία. Ας την προσφερουμε λοιπόν. Γιατί ηρεμία σημαίνει υπευθυνότητα, αξιοπιστία και επένδυση στο μέλλον. Λίγοι έχουμε μείνει, και μπορούμε να γίνουμε περισσότεροι. Θα γίνουμε περισσότεροι. Γιατί ο χώρος μας είναι αναγκαίος. Ο χώρος του Κοινωνικού Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, ο χώρος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι απολύτως αναγκαίος. Και θα υπάρξει και πάλι, δυνατός και ακμαίος για την Ελλάδα του 2020! Για αυτό είμαστε εδώ.
Στην πρόταση Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας πρέπει να δούμε την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι κάποιος πολιτικός με κεντρώα χαρακτηριστικά. Αλλά βούληση να παίξουν Αριστερά-Δεξιά, σαρώνοντας το δικό μας χώρο. Έχουν όμως τόσες υποκειμενικές αδυναμίες στον ΣΥΡΙΖΑ, ως συνονθύλευμα ποπουλίστικων, καιροσκοπικών, αλλά και παλαιοκομμουνιστικών δυνάμεων που δεν μπορούν να μπουν στο χώρο μας. Κι αμέσως μετά τις εκλογές ο καιροσκοπικός και δημαγωγικούς χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται καθημερινά: κοιτούν το κομματικό συμφέρον κι όχι τους πολίτες και τη χώρα. Κι οι διεθνείς κι εσωτερικές τους παράτες κοστίζουν τα δισεκ. των ελλειμμάτων που συσσωρεύονται που η μεσαία τάξη θα κληθεί να τα πληρώσει.
Εμείς, λοιπόν πρέπει να προχωρήσουμε ως κόμμα σοσιαλδημοκρατικό, ριζοσπαστικό, λαϊκό, ευρωπαϊκό, πατριωτικό, πολυτασικό, άρα με κατοχυρωμένες δημοκρατικές διαδικασίες, απογαλακτιζόμενοι από τη συνεργασία με τη ΝΔ, που ήταν εθνική ανάγκη, αλλά και αποκλείοντας τη συριζοποίησή μας. Ένα τέτοιο κόμμα πρέπει να χτίσουμε για την Ελλάδα του 2020 και να το χτίσουμε τώρα που είμαστε στην Αντιπολίτευση και στην οποία πρέπει να παραμείνουμε, γιατί αυτή ήταν ως προς εμάς η απόφαση του ελληνικού λαού.
Ένα τέτοιο κόμμα, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, που θα στηρίζεται στη συλλογικότητα και στη συντροφικότητα, έχουμε σήμερα ανάγκη. Χωρίς να είναι μπροστά οι κρατικοδίαιτοι και οι λοιπές βεντούζες. Είμαστε σοσιαλδημοκράτες και βασικό μας μέλημα είναι το κοινωνικό κράτος και οι ρυθμίσεις στη λειτουργία της αγοράς. Κι αυτό το κόμμα για την Ελλάδα του 2020 πρέπει να οικοδομήσουμε.
Πρέπει να το οικοδομήσουμε, από την αρχή, ιδρύοντας το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ σε νέα βάση. Το ΠΑΣΟΚ ως η μείζων μεταπολιτευτική πολιτική συνιστώσα που δημιούργησε τη μεσαία τάξη, αλλά και ως το κόμμα της μεγάλης προσφοράς και της αυτοθυσίας είναι απαραίτητο. Αλλά χωρίς τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ-ΠΑΡΑΤΑΞΗ το ΠΑΣΟΚ θα στερηθεί τις δυνατότητες της άμεσης διεύρυνσής του, προς τις δυνάμεις που εκφράζουν δισταγμό να ενταχθούν στο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να συνεχίσουμε όλοι μαζί. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο αυτές ιδρυτικές μας δυνάμεις είναι άγονος, ενώ η συνεργασία και η κομματική αλληλεγγύη είναι απολύτως απαραίτητες.
Πρέπει να κάνουμε σαφές στον εαυτό μας και σε όλους τους πολίτες πως κοιτάμε το παρόν και το μέλλον. Δεν έχει νόημα η διαρκής αναφορά στο παρελθόν προσπαθώντας να αποδείξουμε πως είμαστε καλύτεροι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Νόημα έχει να μιλήσουμε γι’ αυτά που χρειάζεται η χώρα, δηλαδή για την πολυπόθητη ανάπτυξη, που θα μας οδηγήσει στην ευημερία, άρα και στην κοινωνική αναδιανομή και στην ολόπλευρη αλληλεγγύη. Η Ελλάδα του 2020 θα πρέπει να είναι η Ελλάδα που στηρίζεται στα πόδια της. Που παρέχει στους πολίτες, και ειδικά στη νεολαία, ευκαιρίες εργασίας κι ανάπτυξης των δεξιοτήτων τους, που προστατεύει τους αδύναμους, που παρέχει ολόπλευρα στήριξη στους ανθρώπους με αναπηρία.
Το 2012 η δεξιά δημαγωγία χρεοκόπησε . Να μην ξεχνάμε πως η ΝΔ δημιούργησε το αντιμνημονιακό μέτωπο. Κι επωφελήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα Ζάππεια έδιναν τον τόνο του δήθεν άλλου δρόμου. Το 2015 θα χρεοκοπήσει ο δήθεν αριστερός λαϊκισμός. Και λέω δήθεν γιατί δεν είναι αριστερή η χορήγηση προνομίων στους συνδικαλιστές της ΔΕΗ όταν ο λαός υποφέρει. Άρα είναι απολύτως απαραίτητο ένα κόμμα σαν το δικό μας να δώσει στο λαό με σαφήνεια τον τρόπο που θα βρει τους πόρους της κοινωνικής αναδιανομής και της αλληλεγγύης. Κι αυτούς τους πόρους τους δίνει μόνο η ανάπτυξη. Που σημαίνει την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δίνει στη χώρα μας ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας, η μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων, η ναυτιλία, το εμπόριο.
Εδώ πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα σε ένα πλεονέκτημα που μας δίνει η ένταξή μας στην Ε.Ε. και την ευρωζώνη, αλλά και το παγκοσμιοποιημένο επικοινωνιακό και οικονομικό περιβάλλον. Τα αναπτυξιακά μας πλεονεκτήματα δίνουν, μπορούν να δώσουν, εύκολα και γρήγορα οικονομικά αποτελέσματα. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει και πάλι μια πλούσια χώρα, με κατοίκους που ζουν με άνεση και ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Η φτώχεια μπορεί να ξεριζωθεί.
Κι εδώ πρέπει να μιλήσουμε προγραμματικά. Μόνο με την πειστικότητα του λόγου μας
θα φέρουμε κοντά μας τους πολίτες και ειδικά τη νεολαία. Ο λαϊκισμός εξαντλεί τα όριά του αφενός, αλλά και αφετέρου ούτε πάει πια σε εμάς, ούτε τον θέλουμε. Και δεν πρέπει να φοβόμαστε την παραγωγική μας ανασυγκρότηση, ως κάτι δύσκολο και δυσεύρετο. Πρόκειται απλώς για το σύνολο των αυτονόητων που όλοι λέμε πως χρειαζόμαστε, αλλά πολλοί διστάζουν να τα βάλουν στην ημερήσια διάταξή μας πρώτα από όλα.
Πρόκειται με άλλα λόγια για την ανάγκη να μετασχηματιστεί ριζοσπαστικά το κράτος. Κι αυτή είναι η μεγάλη εθνική μας ανάγκη, ο μεγάλος εθνικός μας στόχος, η προϋπόθεση κάθε φιλόδοξης πολιτικής για τη χώρα μας, τους πολίτες, τον λαό μας. Να παύσει η οικονομία μας να ποδηγετείται από τη γραφειοκρατία της διοίκησης και της δικαιοσύνης. Για την αποκατάσταση και διεύρυνση των μεσαίων στρωμάτων και την προστασία των κοινωνικώς και οικονομικώς αδυνάτων. Για τον ίδιο μας τον λαό, χάριν του οποίου υπάρχουμε και λειτουργούμε.
Κι εδώ πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Οι κυβερνήσεις που συγκροτήσαμε ή στις οποίες συμμετείχαμε απέτυχαν στο αναπτυξιακό τους πρόγραμμα. Σχεδόν δεν έκαναν τίποτε. Γι’ αυτό και τα έσοδα που δεν έρχονταν από την ανάπτυξη, το δημόσιο τα έβρισκε από τους φόρους και τις περιοριστικές πολιτικές, που ανακύκλωναν όμως τα υφεσιακά μας προβλήματα.
Ο λαός μας και ειδικά η νεολαία σήμερα δοκιμάζεται σκληρά. Γι’ αυτό και άκουσε ως πειστικό το λόγο των δημαγωγών και των ακραίων. Πρέπει λοιπόν να ξεπεράσουμε την κρίση, Ξαναφέρνοντας το λαό κοντά μας, χωρίς να μεταχειριστούμε όμως πελατειακές και πολιτικά παρασιτικές μεθόδους και πρακτικές. Η κοινοβουλευτική μας ομάδα δίνει ένα καλό παράδειγμα. Οι συνδικαλιστικές μας οργανώσεις που διατηρούν τις δυνάμεις τους μας δίνουν βάσιμες ελπίδες πως οι πολίτες θα μας ξαναεμπιστευθούν. Και οι δυνάμεις μας στην τοπική αυτοδιοίκηση δείχνουν στους πολίτες πως το κοινωνικό κέντρο και η κεντροαριστερά είναι η σοβαρότερη πολιτική δύναμη της χώρας μας.
Πρέπει να γίνει σαφές και καθαρό: σοσιαλδημοκρατικό κόμμα χωρίς να βασίζεται στις συνδικαλιστικές του κινήσεις δεν υπάρχει. Γιατί ο συνδικαλισμός είναι κοινωνικά απαραίτητος. Και η κρίση μας δίδαξε όλους πως άλλο η στρέβλωση του συντεχνιασμού κι απολύτως άλλο ο συνδικαλισμός. Χωρίς το συνδικαλιστικό κίνημα οι εξουσίες είναι αδιαμεσολάβητες. Στο συνδικαλιστικό κίνημα το κόμμα μας, το ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ πρέπει να στηριχτεί κι από το κίνημα αυτό να πάρουμε δύναμη και πνοή.
Θέλουμε να ξαναβρούμε τη συλλογική μας δύναμη για να ξαναδώσουμε ελπίδα στη χώρα και το λαό, στηριγμένοι στις δυνάμεις μας, δεν θέλουμε να μας εμπαίζουν οι δημαγωγοί αλλά και να εμπαίζουμε το λαό ως δημαγωγοί. Γκρεμίζουμε το τείχος της αναξιοπιστίας και οικοδομούμε το κόμμα του παρόντος και του μέλλοντός μας. Το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ως πρωτεύουσα πολιτική δύναμη της Ελλάδας του 2020 είναι ο στόχος μας”.
Διαβάστε επίσης:
Το ρεπορτάζ του Spiegel με το πολυσυζητημένο εξώφυλλο
Αποφάσισαν να μιλήσουν για τον Βαγγέλη – Οι αποκαλυπτικές καταθέσεις δύο φίλων του Γιακουμάκη
Το μήνυμα του Οτσαλάν στο PKK
