Τηλεδιάσκεψη επιτελών του ΓΕΑ με Αμερικανούς για την ενδεχόμενη απόκτηση ιπτάμενων τάνκερ, ΚC-10 Multirole Strategic Tankers.
Του Χρήστου Μαζανίτη
Τα τελευταία χρόνια είναι ζωηρό το ενδιαφέρον του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας για την απόκτηση ιπτάμενων τάνκερ, τα οποία θα δώσουν στα ελληνικά μαχητικά την δυνατότητα να βρίσκονται στον αέρα επί ώρες, εφοδιάζοντάς τα με επιπλέον πλεονέκτημα στις κινήσεις τους. Ένα θέμα με το οποίο έχουμε εκτενώς ασχοληθεί στο enikos.gr.
Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη του εκπροσώπου της εταιρείας «Omega Air», κ. Thomas Swiderek (CEO) και του κ. Anthony Nerad (Executive Vice President) με αρμόδιους επιτελείς του ΓΕΑ.
Σκοπός της τηλεδιάσκεψης ήταν η παρουσίαση-ενημέρωσης, αναφορικά με τις δυνατότητες των μεταχειρισμένων αεροσκαφών «McDonell Douglas ΚC-10 Multirole Strategic Tankers» που διαθέτει η εταιρεία προς πώληση.
Μπορεί να υπάρχει το «αεροπλανοφόρο Κρήτη», όμως στην ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας υπάρχει η διάθεση να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, αυτό της διαρκούς επιχειρησιακής διαθεσιμότητας. Η συνεκπαίδευση με τους Γάλλους τον Φεβρουάριο του 2021, και το ιπτάμενο τάνκερ Α330 MRTT, επιβεβαίωσε τις σκέψεις για άμεση προμήθεια ανάλογων μέσων που θα προσδώσουν ακόμη ένα στοιχείο υπεροχής στους αιθέρες έναντι κάθε απειλής εξ ανατολών.
Η έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας και η πολυεπίπεδη μορφή των απειλών που παρουσιάζονται σε Αιγαίο, Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο επιβάλλουν αλλαγή της επιχειρησιακής φιλοσοφίας.
Για να γίνει αντιληπτή η διαφορά που θα προσδώσει επί του πεδίου, υπολογίζεται ότι σε μία συνεχή τουρκική πρόκληση που 1 ελληνικό ζεύγος απογειώνεται για αναχαιτίσεις, έχει αυτονομία περίπου 1,5 ώρα (βάζουμε μία μέση τιμή). Μετά από αυτό θα πρέπει να απογειωθούν άλλα δύο αεροσκάφη για να συνεχίσουν τις επιχειρήσεις αναχαίτισης. Η δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού θα μείωνε την καταπόνηση του στόλου και θα αύξανε την χρονική διάρκεια των επιχειρήσεων θεαματικά.
Επιπλέον, θα έδινε την δυνατότητα στην Πολεμική Αεροπορία να επιχειρεί με άνεση από την Κύπρο μέχρι την Λιβύη, με ότι αυτό συνεπάγεται για την στρατηγική αναβάθμιση της χώρας.
Οι υποστηρικτές της άποψης απόκτησης τέτοιων αεροσκαφών στην Ελλάδα ισχυρίζονται ότι τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για την απόκτηση 2+2 μονάδων. Επιχειρησιακά θα μπορούσε εν καιρώ κρίσης ή ακόμη και θερμού επεισοδίου να πετούν κοντά στην ηπειρωτική χώρα, ώστε όσα αεροσκάφη εφορμούν από το κεντρικό Αιγαίο να μην αναγκάζονται για προσγείωση προκειμένου να ανεφοδιαστούν.
Σε ότι αφορά τις επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, προς τούτο θα εξυπηρετούσε η πτήση τους νότια στην Κρήτη, στο ύψος της Σούδας. Είναι το «ασφαλές» επιχειρησιακό σενάριο – απαντώντας σε όσους υποστηρίζουν ότι χρειάζονται συνοδεία τουλάχιστον 2 – αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι απαιτούνται 4 – μαχητικών για την φύλαξή τους εν καιρώ επιχειρήσεων, κάτι που συνεπάγεται την διασπορά κρίσιμων δυνάμεων για την υπεράσπιση στόχου, που κανονικά θα έπρεπε να λύνει και όχι να δημιουργεί προβλήματα.
«Εάν σε περίπτωση επιχείρησης βρίσκεται για παράδειγμα στο ύψος του Βόλου, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις αντίπαλες δυνάμεις να το προσεγγίσουν όταν όλο το Αιγαίο θα έχει γεμίσει ίχνη (σ.σ. ελληνικά μαχητικά) ενώ ακόμη κι αν δεχθούμε ότι απειλείται μπορεί να μετακινηθεί δυτικότερα» επισημαίνουν στο enikos.gr γνώστες του αντικειμένου.
Ήδη, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) από τις αρχές του 2021 έχει ολοκληρώσει το στάδιο αξιολόγησης και εισήγησης για την προμήθεια 4ων αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού. Επιχειρησιακά, δύο είναι οι βάσεις που θα τα φιλοξενούν, η 110 Πτέρυγα Μάχης στην Λάρισα (που πλέον φιλοξενεί τα αμερικανικά MQ-9 αλλά και ιπτάμενα τάνκερ της USAF) και η 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα.
Κατά καιρούς μελετηθεί διάφορες προτάσεις, ακόμη κι αυτό της μετατροπής κάποιων C-130 σε ιπτάμενα τάνκερ. Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουμε δημοσιεύσει από τον Μάρτιο του 2021 στο enikos.gr, δύο είναι οι επικρατέστερες εισηγήσεις, οι οποίες ωστόσο δεν έχουν προχωρήσει: Η προμήθεια από το απόθεμα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων ή η αγορά μεταχειρισμένων Α330 και μετατροπή τους σε τάνκερ.
Σε ότι αφορά την περίπτωση των KC-10 που παρουσιάστηκαν στην Πολεμική Αεροπορία, προέρχονται από το απόθεμα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, που αποσύρθηκαν ως πλεονάζον υλικό και βρίσκονται σε καλή κατάσταση.
Το KC-10 Extender πέταξε για πρώτη φορά στις 12 Ιουλίου 1980 και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους πραγματοποιήθηκε η πρώτη εναέρια πτήση ανεφοδιασμού. Βασίζεται στο εμπορικό αεροπλάνο DC-10-30CF της McDonnell Douglas, με το οποίο μοιράζονται 88% κοινά στοιχεία με τα εμπορικά του αντίστοιχα, δίνοντάς του μεγαλύτερη πρόσβαση στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα υποστήριξης. Άρα δεν τίθεται ζήτημα ανταλλακτικών.
Σε αντίθεση με το KC-135, το σύστημα hose-and-drogue του KC-10 επιτρέπει τον ανεφοδιασμό του Πολεμικού Ναυτικού, του Σώματος Πεζοναυτών και των περισσότερων συμμαχικών αεροσκαφών, όλα σε μία αποστολή.
Η εταιρεία Omega που έκανε και την σχετική παρουσίαση στους επιτελείς του ΓΕΑ διαθέτει εκτός από τα αμερικανικά και τα δύο KDC-10 που απέσυρε η Ολλανδία το 2019 και 2021 (διατηρεί εν υπηρεσία ένα).
