Του Βασίλη Μπουζιώτη
Διαβάστε τις σημερινές σημειώσεις στην ατζέντα του Μπουζ.
Πρώτος σου είχα αποκαλύψει ότι ο εξαιρετικός Σπύρος Παπαδόπουλος…στρώνει Δείπνο Ηλιθίων στο «Κάππα» της οδού Κυψέλης, πρώτος πρόδωσα τον γερό θίασο που έκλεισε και τώρα… επανέρχομαι δριμύτερος [!] με την πρώτη φωτογραφία από το υλικό που φτιάχτηκε με όρεξη για το πρόγραμμα και την προώθηση της εν λόγω φιλόδοξης δουλειάς, η οποία ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Σπύρος Παπαδόπουλος
Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Νικόλ Παναγιώτου
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Χορογραφία: Σοφία Σπυράτου
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Σπύρος Παπαδόπουλος, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Βασίλης Ρίσβας, και ο Τάκης Παπαματθαίου.
Μαζί τους η Άννα Μενενάκου και η Ξανθή Γεωργίου
Θυμάσαι που σου…πρόδωσα ότι ο σημαντικός Γιώργος Κιμούλης «έκλεισε» να ανεβάσει στο «Από Μηχανής» το αριστουργηματικό έργο του Άλμπι «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ»;
Μπορεί η παράσταση να προγραμματίζεται να ανέβει τον Φεβρουάριο, εγώ όμως μπήκα στην φωτογράφηση που έγινε για αυτήν και εξασφάλισα την πρώτη πόζα από αυτή! Με το καλό και περιμένουμε τα καλύτερα φυσικά.
Το έργο Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπυ, έλκει την καταγωγή του από τον πατέρα της σύγχρονης δραματουργίας Ερρίκο Ίψεν (περί ζωτικού ψεύδους) και ακόμα περισσότερο από τον αναρχικό του θεάτρου Αύγουστο Στρίνμπεργκ (Ο Χορός του Θανάτου). Ένα έργο κλειστοφοβικό που ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα.
Παρακολουθούμε την συνάντηση του Τζωρτζ και της Μάρθας στο σαλόνι του σπιτιού τους, στις 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα με ένα νεαρότερο ζευγάρι τον Νικ και την Χάνυ, η οποία ολοκληρώνεται την ώρα που χαράζει.Τα πρόσωπα για πρώτη φορά στην ιστορία του θεάτρου γκρεμίζουν τους κοινωνικούς φραγμούς και ο λόγος τους γίνεται άγριος, ίσως αγοραίος , σχεδόν χυδαίος.
Και αυτός αρθρώνεται από σοβαρούς, ευυπόληπτους και ευκατάστατους πολίτες, διανοούμενους ακαδημαϊκούς χρησιμοποιώντας όμως την συνθήκη του παιχνιδιού.
Ένα άγριο παιχνίδι στον οποίο θίγονται πολλά δίπολα. Άνδρας – γυναίκα, αγάπη – μίσος, γονιμότητα – στειρότητα, θύμα – θύτης, ιστορία – βιολογία, εκκλησία – παγανισμός. Και όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από την επήρεια του αλκοόλ που ρέει άφθονο μέχρι το τέλος. Βασικό στοιχείο που αποκαλύπτει τα βαθύτερα ένστικτα και τα πιο βαθειά μυστικά. Βακχεύουν.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης
Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Άκις Βλουτής, Νίκη Παλληκαράκη, Σαράντος Γεωγλερής, Τζωρτζίνα Λιώση
Έτοιμη να κάνει και πάλι θέατρο είναι η Βίκυ Κουλιανού! Θα πρωταγωνιστήσει στην γερή «Ψευτοϋπηρέτρια» του Πιερ Ντε Μαριβώ που πρόκειται να ανέβει στο θέατρο«Βαφείο»από την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, σε σκηνοθεσία Ζαχαρία Ρόχα.
Ένα έξοχο δείγμα γραφής ενός συγγραφέα που καυτηριάζει την υποκρισία της αριστοκρατίας και την βαθιά κρίση ενός κόσμου που βασίζεται στα συμφέροντα και τη δολοπλοκία, χωρίς να δείχνει σε κανέναν ήρωα έλεος. Κύριοι και υπηρέτες χωρίς να το αντιλαμβάνονται φορούν για μάσκα το καθημερινό τους πρόσωπο, ενώ, τι παράδοξο, ο μόνος που φορά δεδηλωμένα μάσκα, ο Ιππότης, είναι ο αληθινά ακέραιος ηθικός χαρακτήρας του έργου. Δράση συμπυκνωμένη στη διάρκεια μιας μέρας.
Κάθε εναλλαγή του φωτός δυναμώνει τη βιαιότητα των αισθημάτων, η δράση καλπάζει, το χιούμορ οργιάζει και η τιμωρία των ψευτοηθικών είναι αναπόφευκτη ώστε η ηθική να θριαμβεύσει με τιμωρό μια ψευτο-υπηρέτρια. Μία σύγχρονη – εικαστική ματιά στο έργο του Μαριβό, γεμάτη χιούμορ, ορμή, και νιάτα!
Ταυτότητα παράστασης:
Κείμενο: Πιερ Ντε Μαριβώ
Σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Ρόχας
Διασκευή – Δραματουργική Επεξεργασία: Ζαχαρίας Ρόχας
Σκηνικά: Kreuz (Σταύρος Ζώτος)
Σχεδιασμός Κοστουμιών (Ιππότης, Λέλιο): Gregory Englezos
Επιμέλεια Κίνησης: Λυδία Ορφανουδάκη
Μουσική Επιμέλεια: Πάνος Κυρίτσης
Παίζουν οι:
Βίκυ Κουλιανού
Θανάσης Πατριαρχέας
Λούλα Τριανταφύλλου
Πάνος Τσαλιγόπουλος
Βαλεντίνος Τσίλογλου
Σχεδιασμός αφίσας και φωτογραφίες: Γιώργος Γιαννίμπας
Την περσινή του επιτυχία «Δέκα μικροί νέγροι» πρόκειται να επαναλάβει στο θέατρο «Elliart» ο έμπειρος Γιώργος Φρατζεσκάκης και οι πηγές μου λένε ότι κάνει αλλαγές στην διανομή.
Νέος «άσσος» της εν λόγω δουλειάς θα είναι ο εξαιρετικός Νίκος Γεωργάκης που συμφώνησε με τον σκηνοθέτη να πρωταγωνιστήσει στο δυνατό αυτό θρίλερ της Αγκάθα Κρίστι,που διασκεύασε ο ίδιος ο Φρατζεσκάκης. Θα επανέλθω με λεπτομέρειες για τη διανομή και την πρεμιέρα της παράστασης. Για την ώρα να σου θυμίσω τι είναι οι περίφημοι Δέκα Μικροί Νέγροι…
Δέκα άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μία απομονωμένη βίλα σε ένα νησί της Αγγλίας.
Καλεσμένοι από έναν μυστηριώδη οικοδεσπότη, ο οποίος έχει ανακαλύψει το σκοτεινό παρελθόν που κρύβει ο καθένας τους και παίζει μαζί τους ένα μακάβριο παιχνίδι ακολουθώντας τα λόγια του παιδικού τραγουδιού “Δέκα Μικροί Νέγροι”.
Τους εξουδετερώνει έναν-έναν…
Πρώτος είχα γράψει ότι ο πολυπράγμων και ακάματος καλλιτεχνικά Πέτρος Φιλιππίδης πρόκειται να «παντρέψει» τις δυνάμεις του με την σημαντική Λυδία Κονιόρδου, με την σκηνοθετική καθοδήγηση του άξιου Γιώργου Κιμούλη στο «Και τώρα οι δυό μας» του Γκέλμαν και έρχομαι τώρα να «ανεβάσω» την πρώτη φωτογραφία των δύο πρωταγωνιστών που υπόσχονται να μας «κλέψουν»με το έτσι κι αλλιώς ζηλευτό και γερό «πάντρεμά»τους από τις 13 Οκτωβρίου.Πάμε να στα πω όλα!
Το έργο: Ο Αντρέϊ Γκλάντγκοφ είναι πολιτικός μηχανικός και διευθυντής σε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρία. Η Νατάσα Γκλάντγκοφ είναι διανοούμενη και εργάζεται σε βιβλιοθήκη. Τους συναντάμε έπειτα από είκοσι χρόνια γάμου, με το 16χρονο παιδί τους να βρίσκεται στο νοσοκομείο, μετά από ένα σοβαρό ατύχημα. Εκείνος, προκειμένου να αναρριχηθεί κοινωνικά, πάτησε επί πτωμάτων, ξεπουλώντας κάθε ηθική αρχή και αξία. Και η σύζυγός του ακολούθησε ως συνεργός σ’ αυτή την πορεία του, με μοναδικό της άλλοθι, το μέλλον του παιδιού τους. Αυτό το τεράστιο πάθος για δύναμη και εξουσία στο εργασιακό χώρο, θα φέρι το ζευγάρι σε αντιπαράθεση με την ίδια την οικογένεια, θα έρθουν ακραίες συγκρούσεις, μέσα σ’ ένα παιχνίδι εσωτερικής επιβίωσης.
Ο Αλεξάντερ Γκέλμαν χαρακρηρίζει το «Και τώρα οι δυο μας», ως ένα έργο για δυο εγωιστές με θύμα και των δυο, το παιδί τους. «Με το έργο μου φέρνω στην επιφάνεια το μόνιμο πρόβλημα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, αλλά και μέσα στο ίδιο το ζευγάρι».
Μέσα από την οξυδερκή ματιά του συγγραφέα, γινόμαστε μάρτυρες της σημερινής πραγματικότητας, όπου άνθρωποι πνευματικά και ψυχικά αδύναμοι, με εμμονές για εξουσία, δημιουργούν σταδιοδρομίες επί πτωμάτων, καταστρέφοντας ζωές.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία -Απόδοση: Γιώργος Κιμούλης.Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Γαβαλάς.Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Κάρολος Παυλάκης.
Παίζουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Λυδία Κονιόρδου.
Το δυνατό έργο του Αντώνη Σιμιτζή «Στην χώρα των άλλων»πρόκειται να φιλοξενήσει από τις 29 Νοεμβρίου-το ραντεβού θα δίνεται Δευτέρες και Τρίτες στις 21.00-το θέατρο «Διάχρονο». Την σκηνοθεσία της φιλόδοξης δουλειάς έχει αναλάβει η έμπειρη Κατερίνα Μαντέλη, ενώ πρωταγωνιστούν ο έμπειρος Στέλιος Γεράνης, ο τάχιστα ανερχόμενος Λευτέρης Δημηρόπουλος και οι καίριες Γωγώ Κωβαίου Χριστίνα Νιώτη.Το enikos.gr εξασφάλισε τις πρώτες φωτογραφίες από την ανάγνωση και θα επανέλθει με πληρέστερο υλικό.
Ένα έργο του Αντώνη Σιμιτζή. Ο συγγραφέας βάζει βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο… Αφυπνίζει συνειδήσεις …. Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές σε αυτό το έργο είναι: Ο άνθρωπος, ο έρωτας, οι σχέσεις, η πολιτική, η κοινωνία. Έχει για βασικούς ήρωες δυο συγγραφείς… Γύρω από την ζωή τους πλέκεται ένα μαγικό γαϊτανάκι..… Ένα απόσταγμα σοφίας, αλλά και ένα ρεαλιστικό παραμύθι. Που είναι τόσο επίκαιρο, όσο και διαχρονικό. Περιχαρακωμένοι μέσα σε νόρμες και φόρμες, οι χαρακτήρες του έργου, οι ήρωες και οι αντιήρωες, παλεύουν με τις άξιες τους, που είναι απόσταγμα των ιδεών τους και της ανάγκης τους να υπάρξουν… Αντιπαλεύουν ακόμη και με την ίδια τους την φύση. Ένα υπαρξιακό, αλλά και συγχρόνως ρεαλιστικό, θεατρικό έργο. Με ανάγλυφο τρόπο αποδομεί την ανάγκη του συστήματος να καταχωνιάσει τον πολιτισμό στο σκοτάδι και να υποτάξει το πνεύμα και τους πνευματικούς ανθρώπους στα μέτρα του. Βάζει τους ήρωες του, να κτίζουν γέφυρες μεταξύ, του είμαι και του φαίνεσθαι. Αναδεικνύει πως και γιατί, το σύστημα θέτει την ορθή σκέψη στο περιθώριο, επιβάλλει την ομοιογένεια και εγκλωβίζει το αποτέλεσμα, στην αισθητική του. Ο καπιταλισμός σου δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ελευθερίας της έκφρασης, αν δεν τον βολεύουν, όμως, αυτά που παράγεις ως άνθρωπος της ανατροπής και της ρήξης με το σύστημα, σε καταδικάζει σε αποκλεισμό… ένα είδος εξορίας θα λέγαμε.
Στο έργο αυτό διαφαίνεται, η ανάγκη του βασικού ήρωα, του Διομήδη να τύχει της αποδοχής, του έργου του, να συνομιλήσει με περισσότερους, να απευθυνθεί στο ευρύ κοινό, η οποία τον οδηγεί, εκεί που θέλουν οι άλλοι και αδιαφορεί για όσα έχει να πει εκείνος, αφού το σύστημα (Αθηνά) τον έχει πείσει πως δεν αφορούν κανέναν. Σαν Σειρήνα τον παρασύρει, σε αυτό που ποτέ δεν πίστευε πως θα γίνει… Να περάσει δηλαδή από το σκοτάδι στο φως… Έχει την ψευδαίσθηση όπως ο ίδιος λέει ότι «θα τονώσει το κοινωνικό αλλοπρόσαλλο …Όσοι θα με διαβάζουν, με πιστεύουν ΕΔΩ κι εγώ θα τους βγω αλλού, εκεί, στην χώρα των άλλων» Ματαιοδοξία ;Η εσωτερική ανάγκη αποδοχής της αξίας του, είναι αυτά που τον οδηγούν να ενταχθεί στο σύστημα; Γύρω από τους ήρωες, παίζονται «πολιτικό-οικονομικά παιχνίδια» Όμως υπάρχουν άνθρωποι, ευάλωτοι αλλά αξιοπρεπείς που κάνουν όσο πιο τίμια μπορούν τη δουλειά τους. Όσο και αν το σύστημα σε περιόδους κρίσης, μαζί με την χειραγωγημένη κοινωνία, προσπαθεί να μας πείσει πως η πνευματική τροφή είναι άχρηστη και ότι αυτοί που παλεύουν για να αλλάξουν το αξιακό μας σύστημα, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά «τεμπέληδες» και όχι σκληρά εργαζόμενοι, δεν τα καταφέρνει.
