ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του Βασίλη Μπουζιώτη
«Πες μου το όνομά μου έστω μια φορά, άκου την καρδιά μου δίνει αναφορά. Έλα,για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει να αλλάξεις πρώτα τον εαυτό σου.Είναι ο Θεός σου αηδόνι σε χαμηλό κλαρί. Παιδιά ενός κατώτερου Θεού εμείς, στο λύχνο της γιορτής, αντέχουμε και ζούμε, Θεοί εμείς, ασήμαντοι, μικροί Θεοί, μπορούμε στη σιωπή το σ’ αγαπώ να πούμε-το σ’ αγαπώ να πούμε-το σ’αγαπώ να πούμε. Πες μου το όνομά μου, έστω μια φορά, άκου την καρδιά μου δίνει αναφορά…». Ένας μεγάλος άσσος της παράστασης «Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού»που ανέβασε στο «Βεάκη» ο Γιάννης Βούρος είναι αυτό το τραγούδι που έγραψε για αυτήν ο Σταμάτης Κραουνάκης. Υπέροχο τραγούδι στο οποίο «χωράει»όλο το τρυφερό έργο που δεν είναι παρά ένας ύμνος στην αγάπη…Θεωρώ πολύ σημαντική την «παρουσία»του Κραουνάκη στην παράσταση του Βούρου,που είναι εύρυθμη,ατμοσφαιρική, καλαίσθητη και «φωτίζει»καίρια όλες τις γερές πτυχές του-δραματικές αλλά και κωμικές… Άλλος μεγάλος «άσσος»της δουλειάς είναι η Χρύσα Παπά που «ντύνεται»με δεινότητα, αμεσότητα,ακρίβεια την Σάρρα,το κωφάλαλο κορίτσι που δουλεύει σε ένα ίδρυμα και λόγω παιδικών τραυμάτων της αρνείται να μιλήσει. Η Παππά έχει τις μεταπτώσεις της Σάρρας- στην αρχή «κλειδωμένη», «κλειστή»σα στρείδι, σκληρή,κοφτή.Κι έπειτα,όταν αυτή ερωτεύεται τον δάσκαλό της,αρχίζει να μαλακώνει και να γλυκαίνει,να γίνεται παράφορη,τρυφερή,για να περάσει ξανά σε εντάσεις-εκρήξεις μέχρι το φινάλε που δίνει το δικό του μήνυμα.Έξοχη η Παπά,πετυχαίνει την πληρέστερη ερμηνεία της στο σανίδι,οφείλοντας πάρα πολλά στον Γιάννη Βούρο -σκηνοθέτη,καθοδηγητή και συμπρωταγωνιστή της.Ο ίδιος που είχε ντυθεί τον ίδιο ρόλο το 2000 με παρτενέρ του τότε την εξαίρετη Πέγκυ Τρικαλιώτη, «γίνεται»ο ήρωας που ερωτεύεται το νεαρό κορίτσι και παλεύει για την αγάπη του, οδηγώντας το να εκφράσει όλες του τις αλήθειες.Με κύρος,δεινότητα, οίστρο φτιάχνει μια ζηλευτή λεπτοδουλειά.Πλάι τους ξεχωρίζουν οι έμπειροι Αντιγόνη Γλυκοφρύδη- Ντίνος Καρύδης.Η πρώτη συγκινεί βαθιά το κοινό στην σκηνή που παραδέχεται στην κόρη της πως την μισούσε θεωρώντας της υπαίτια που τους άφησε ο άντρας της-αχ αυτή η στόφα των παλιών καλών θεατρίνων.Εξαιρετικός ο Καρύδης:με αλήθεια,αμεσότητα και συνέπεια. Μαζί τους εύστοχες ερμηνείες επιτυγχάνουν ο Θοδωρής Αντωνιάδης,Τζωρτζίνα Κώνστα και Λουκία Πεσκετζή. Δείτε την παράσταση του Γιάννη Βούρου στο ιστορικό θέατρο Βεάκη και φεύγοντας ψιθυρίστε τους στίχους του Σταμάτη όπως και εγώ«Μπορούμε στη σιωπή το σ’ αγαπώ να πούμε…».Να το πούμε και να το εννοούμε…
