Ο Ντάνι Τρέχο είναι το κακό παιδί στις ταινίες του Χόλιγουντ. Ο δολοφόνος. Ο Μεξικανός με τα τατουάζ. Τα πρώτα πέντε χρόνια της κινηματογραφικής του καριέρας ενσάρκωσε ρόλους που ήταν άκρως απειλητικοί και δεν χρειάζονταν καν όνομα.
Δεν πήγε σε δραματική σχολή για να να μάθει υποκριτική. Ήταν ένας καταδικασμένος κακοποιός… Βρέθηκε στις φυλακές του San Quentin, του Folsom και του Soledad. Στα 23 του καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης, καθώς συνελήφθη για εμπόριο ναρκωτικών.
Η σκληρή εξωτερική εικόνα του, δεν είναι όμως αποτέλεσμα της έκτισης της ποινής του σε διάφορες φυλακές. Έμαθε να είναι ο “macho” άνδρας στο σπίτι, από την ίδια του την οικογένεια.
Η ιστορία της ζωής του είναι συγκλονιστική και τη μοιράζεται με τους θαυμαστές του σε ένα βιβλίο με τον τίτλο “Trejo: My Life of Crime, Redemption, and Hollywood”.
Μπήκε στις συμμορίες από μικρός. Πώς περιγράφει όμως ο ίδιος τα παιδικά του χρόνια; “Νόμιζα ότι ήταν φυσιολογικό. Θυμάμαι ο μπαμπάς μου να με ξυπνάει με τα χέρια του στον λαιμό μου και να ουρλιάζει. Τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής μου, μεγάλωσα με τη γιαγιά μου, τις πέντε θείες μου και τις πέντε ξαδέλφες μου. Όλα ήταν υπέροχα, μέχρι που μετακόμισα στο σπίτι του πατέρα μου. Έμενα με τον πατέρα, τον παππού και τα πέντε αδέλφια του πατέρα μου. Δεν ήξερα τότε ότι ήταν τραυματικό. Η οικογένειά μου ήταν σκληρή” αναφέρει μιλώντας στο Forbes.
Η φυλακή και οι δυσκολίες
“Στη φυλακή πρέπει να αποπνέεις έναν αέρα στον άλλον που να λέει “αν με πλησιάσεις θα σε σκοτώσω. Και μετά θα σκοτώσω και αυτόν που σου καθαρίζει τα ρούχα”. Πρέπει να το έχεις αυτό, χωρίς να λες κουβέντα. Όταν ασχολήθηκα με τον κινηματογράφο, μόλις έμπαινα στο στούντιο, με ρωτούσε ο σκηνοθέτης αν μπορώ να βγάλω την μπλούζα μου. Μόλις έβλεπε τα τατουάζ, έλεγε αν μπορώ να πω κάτι “φυλακόβιο”. Απαντούσα απλά: “θα σας σκοτώσω όλους σας καθάρματα” και έπαιρνα τη δουλειά. Έτσι ήταν τα πρώτα πέντε χρόνια της καριέρας μου”.
Το σημείο καμπής ήρθε το 1968, όταν βρισκόταν σε απομόνωση στις φυλακές Soledad και ενδεχομένως αντιμετώπιζε τη θανατική ποινή. «Έκανα μια συμφωνία με τον Θεό. Του ζήτησα να με αφήσει να πεθάνω με αξιοπρέπεια», περιέγραψε ο Τρέχο.
“Τότε υποσχέθηκα να λέω πάντα το όνομά Του και να βοηθάω τους συντρόφους μου. Σε αυτό το κελί ο Θεός σκότωσε τον παλιό μου εαυτό, έφτιαξε έναν νέο Danny Trejo και είπε “Τώρα ας δούμε τι θα κάνεις με αυτόν”.
Όταν πήρε την πρώτη του επιταγή, νόμιζε ότι πρόκειται για λάθος. Πήγε στην τράπεζα να την εξαργυρώσει τρέχοντας, πριν καταλάβουν ότι είχαν κάνει λάθος στο ποσό. 310 δολάρια την ημέρα, αυτά ήταν πολλά χρήματα για την εποχή και σίγουρα με τη ζωή που έκανε στην παρανομία δεν ήταν δεδομένα. Τότε αποφάσισε ότι θα γίνει ηθοποιός. “Έπαιξα σε όλες τις ταινίες με θέμα τη φυλακή από το 1985 έως το 1991”. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1985 με την ταινία το “Τρένο της Μεγάλης Φυγής”. Με την πάροδο του χρόνου, ο Trejo έγινε ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους ηθοποιούς του κόσμου, παίζοντας σε ταινίες όπως “Desperado”, “Heat” και “Blood In, Blood Out”.
«Τότε, ήμουν ο Μεξικανός με τον οποίο δεν θα θέλατε να τα βάλετε», γράφει στο βιβλίο του. Ήταν επίσης το ίδιο άτομο που ερμήνευσε σκηνές από το “The Wizard of Oz” και τραγούδησε το “Zip-A-Dee-Doo-Dah” όταν ήταν σε απομόνωση για να αποφύγει να τρελαθεί. Αυτές οι δύο όψεις του ηθοποιού είναι που εντυπωσιάζουν. Από τη μία το σκληρό περίβλημα και από την άλλη η τρυφερή πλευρά που ενδιαφέρεται για όλους τους ανθρώπους γύρω του.
Μέχρι σήμερα, ο Trejo εξακολουθεί να εργάζεται ως σύμβουλος απεξάρτησης και ασχολείται με τη φιλανθρωπία. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας έκανε δωρεές φαγητού σε εργαζόμενους και οικογένειες στο Ανατολικό Λος Άντζελες.
Πέρυσι, η πόλη του Λος Άντζελες τον τίμησε για την κοινοτική του υπηρεσία, ονομάζοντας την 31η Ιανουαρίου, ως ημέρα αφιερωμένη σε εκείνον, “Danny Trejo Day”. Ο 77χρονος ελπίζει ότι οι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή του ως απόδειξη ότι είναι εφικτό να αλλάξει κάποιος τη ζωή του.
“Ήμουν τόσο ευλογημένος. Έκανα μια συμφωνία με τον Θεό, και ειλικρινά έχω ζήσει μέχρι το τέλος της συμφωνίας μου αυτής. Λέω το όνομά Του κάθε μέρα και προσπαθώ να βοηθήσω τους ανθρώπους, είτε είναι άστεγοι, είτε άνθρωποι που βγαίνουν από τη φυλακή, και έτσι ζω τη ζωή μου”.
