“Σουλεϊμάν”: Τι είδα στη διαδήλωση

Σουλεϊμάν: Τι είδα στη διαδήλωση

 

Ο γνωστός ηθοποιός Χαλίτ Εργεντς, που υποδύεται τον “Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή”,  το προηγούμενο Σάββατο κατέβηκε στις διαδηλώσεις, όπως και πολλοί δημοφιλείς καλλιτέχνες της Τουρκίας. 

Ο “Σουλεϊμάν” μέσω Facebook περιγράφει τι είδε και τι άκουσε.

Διαβάστε:

 

“Σε όλη μου τη ζωή δεν ήμουν υπέρ του καβγά και τις βρισιάς. Δεν αφαίρεσα ποτέ τη ζωή κανενός.  Είμαι αρκετά ήρεμος. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν το χαρακτήρα μου. Είμαι της άποψης, ότι το πιο μεγάλο πρόβλημα, μπορεί να λυθεί με διάλογο.

Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος για να λύνω το προβλημά μου.  Δεν στηρίζω και δεν θα στηρίξω κανέναν που ασκεί βία και ας είναι το κράτος, η αστυνομία, ο λαός ή οι συγγενείς. Εκείνος που ασκεί βία θα γίνει άδικος ακόμη και αν έχει δίκιο. Οποιος έχει άδικο όσο και να ασκεί βία δεν θα έχει δίκιο.

Αυτό που εγώ είδα είναι ότι απέναντι στην ασύμμετρη βία της αστυνομίας, υπήρχε ένα πλήθος, που απλά στέκονταν και αντιστέκονταν. Αργότερα, αυτό το πλήθος στηρίχθηκε από ανθρώπους από κάθε πίστη,  από κάθε ιδεολογική σκέψη,  από κάθε ηλικία και από κάθε κοινωνική ομάδα. Και αυτό το πλήθος αυξήθηκε και γιγαντώθηκε και αντιστάθηκε σε αυτή τη δύναμη. Είναι ένα λαικό κίνημα.

 

Ποιος θα βοηθούσε τους ανθρώπους που εξαντλήθηκαν από τα δακρυγόνα και τα νερά;  Πως θα άνοιγαν τα σπίτια τους, τα πολυτελή ξενοδοχεία τους, τα τζαμιά;

Οι ιδιοκτήτες των μπακάλικων, τα κράτησαν ανοιχτά και οι καφετέριες έγιναν σημεία προστασίας τα μεσάνυχτα.

Όπως στις εισόδους των πολυκατοικιών οι σκάλες έγιναν νοσοκομεία, κέντρα υγείας. Εθελοντές γιατροί έδωσαν  τα νούμερα των τηλεφώνων τους στο διαδίκτυο. Τα ταξί μετέφεραν ανθρώπους.

Αν συνέβαινε το αντίθετο και δεν υπήρχε κίνημα,  αυτοί οι άνθρωποι δεν θα φοβόντουσαν από τους ανθρώπους στο δρόμο; Kανείς δεν θα άνοιγε τις πόρτες του στους ανθρώπους αυτούς, ούτε θα τους έδινε έστω και λίγο νερό.

Σας παρακαλώ λιγο κοιτάξτε το γεγονός από κοντά. Στα άτομα αυτά που αντιστάθηκαν υπάρχουν οι μητέρες σας, οι αδερφές σας, τα αδέλφια σας και οι πατεράδες σας.

Υπάρχουν κι αυτοί που έχουν παιδιά τους αστυνομικούς. Υπήρχαν άτομα που έκλαιγαν όταν αμύνονταν και φώναζαν κλαίγοντας: “Ο αδελφός μου είναι αστυνομικός”.

Υπήρχαν άνθρωποι που έλεγαν “παιδί μου μην το κάνεις”. Δυστυχώς στην επόμενη φάση  εντάχθηκαν και ομάδες με ξύλα και ρόπαλα με επιθετικές προσδοκίες. Καταδικάζω αυτές τις ομάδες. Είμαστε αντιμέτωποι με εικόνες, που δεν θέλουμε.

Τα πυρπολημένα αυτοκίνητα και κτίρια, τα βαριά και προκλητικά συνθήματα, δεν θα πρέπει να είναι κομμάτι των ανθρώπων που αμύνονται στο πίσω σοκάκι. Ενας είναι ο δρόμος της επίλυσης. Να ξεφύγουμε από “το έκανα και έγινε”  και να δημιουργηθεί μια δημοκρατική πλατφόρμα που θα ακούσει το τι θέλουν οι άνθρωποι αυτοί και να δοθεί σημασία σε αυτά που λένε.

Μπορεί να θέλετε και να σκέφτεστε να κάνετε το μεγαλύτερο καλό σε έναν άνθρωπο, αν όμως, εκείνος δεν θέλει αυτό που θέλετε εσείς γι΄αυτόν; 

Αυτό το καλό που θα έχει γίνει με το ζόρι θα είναι στην πραγματικότητα καλό;

Σας παρακαλώ σταματήστε αυτή τη βία και αρχίστε να ακούτε, να βλέπετε και να καταλαβαίνετε.

Χαλίτ Εργεντς”.

 

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ