Το εύρος της στρατιωτικής απάντησης του Ισραήλ στην πρώτη εναντίον του, άμεση επίθεση του Ιράν παραμένει θολό. Ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει δημοσίως την ευθύνη για τις νυχτερινές εκρήξεις σε τμήματα του Ιράν την Παρασκευή. Η Τεχεράνη τις απέρριψε ως επιθέσεις από “μικροσκοπικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη” που καταρρίφθηκαν από τα συστήματα αεράμυνάς της.
Το Ιράν μπορεί να υποβαθμίζει αυτό που ήταν πιθανότατα μια σημαντική αλλά περιορισμένη ισραηλινή επίθεση, αλλά αυτό φαίνεται να είναι δευτερεύον σε σχέση με τις μεγαλύτερες δυνάμεις που παίζουν, σύμφωνα με ανάλυση του CNN. Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι τόσο το Ιράν όσο και το Ισραήλ επιθυμούν να κλείσουν την πιο επικίνδυνη κλιμάκωση μεταξύ των δύο περιφερειακών δυνάμεων μέχρι σήμερα.
Η δραματική κλιμάκωση αυτού του μήνα, η οποία ξεκίνησε με μια πρωτοφανή ισραηλινή αεροπορική επιδρομή κατά του προξενείου του Ιράν στη Δαμασκό, ακολουθούμενη από μια σε μεγάλο βαθμό αποτυχημένη ιρανική επίθεση με πάνω από 300 εναέρια όπλα κατά του Ισραήλ, φαίνεται να έχει δώσει τη θέση της σε μια ταχεία υποχώρηση. Λίγο μετά την επίθεση το πρωί της Παρασκευής στο Ιράν, μια περιφερειακή πηγή πληροφοριών δήλωσε στον Nic Robertson του CNN ότι το Ιράν δεν αναμένεται να απαντήσει περαιτέρω και ότι τα απευθείας χτυπήματα μεταξύ κρατών μεταξύ των δύο εχθρικών κρατών είχαν τελειώσει.
Οι τελευταίες εξελίξεις αποκάλυψαν τα όρια μιας άμεσης αντιπαράθεσης μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ. Επιτιθέμενο στο προξενείο του Ιράν στη Συρία την 1η Απριλίου και σκοτώνοντας έναν υψηλόβαθμο Ιρανό διοικητή που λειτουργούσε ως βασικός μεσάζων μεταξύ της Τεχεράνης και της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, το Ισραήλ κινδύνευσε να προκαλέσει την απάντηση της ισχυρής σιιτικής μαχητικής ομάδας στα βόρεια σύνορά του. Στο πλαίσιο της επίθεσης αντιποίνων του Ιράν κατά του Ισραήλ, τα ιρανικά όπλα πλοηγήθηκαν πάνω από τουλάχιστον δύο γειτονικές χώρες που στεγάζουν αμερικανικές βάσεις.
Ό,τι συμβαίνει μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ σπάνια μένει μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ. Η περιοχή είναι άρρηκτα διασυνδεδεμένη. Αυτό αυξάνει τους κινδύνους μιας στρατιωτικής δράσης, αλλά λειτουργεί και ως προστατευτικό κιγκλίδωμα απέναντι σε ενδεχόμενη ανάφλεξη.
Έτσι, όταν Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο ότι η Ουάσινγκτον δεν θα συμμετείχε σε μια ισραηλινή απάντηση στην επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, αυτό φάνηκε να «αφαιρεί αμέσως τον άνεμο από τα πανιά» μιας πιθανής κλιμάκωσης.
Οι αμερικανικές δυνάμεις είχαν καταρρίψει περισσότερα από 70 από τα όπλα του Ιράν καθώς κατευθύνονταν προς το Ισραήλ. Υποστηρίζοντας τις άμυνες του Ισραήλ, οι ΗΠΑ είχαν φαινομενικά κάνει το χρέος τους για την προστασία του σταθερού συμμάχου τους. Αλλά η συμμετοχή στην επίθεση της Παρασκευής θα ήταν ένα βήμα παραπάνω για τις ΗΠΑ, ωθώντας προς το άγνωστο μια περιοχή διάσπαρτη με κράτη που είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Οι περιφερειακές σχέσεις της Τεχεράνης μπορεί επίσης να αποτελούν αιτία για αυτοσυγκράτηση. Οι νεοπαγείς φιλίες της με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα -και οι δύο σημαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ- αποτελούν κεντρικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής του Ιρανού προέδρου Εμπραχίμ Ραΐσι. Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Τεχεράνης και του Ριάντ -πρώην άσπονδων εχθρών- αποκαταστάθηκαν κατά τη διάρκεια συνομιλιών με τη μεσολάβηση της Κίνας πέρυσι. Η κίνα έριξε το βάρος της στη διατήρηση αυτών των συμφωνιών εξομάλυνσης. Η αναταραχή σε ολόκληρη την περιοχή θα κινδύνευε να θέσει σε κίνδυνο αυτές τις βασικές σχέσεις.
Αυτοί οι κίνδυνοι μπορεί να χαθούν στις πιο σκληρές πλευρές του Ιράν και του Ισραήλ, όπου τα πιο εξτρεμιστικά στοιχεία μπορεί να καίγονται για μια τελική αναμέτρηση. Ο ακροδεξιός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ Itamar Ben Gvir κατήγγειλε την επίθεση της Παρασκευής ως “αδύναμη”. Την περασμένη εβδομάδα, τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι είχε παροτρύνει το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ να “τρελαθεί” (σ.σ. και να απαντήσει πολύ σκληρά), προφανώς αψηφώντας τις ενδείξεις για μια μετριοπαθή στρατιωτική απάντηση από το Ισραήλ.
Στο Ιράν, οι αναλυτές υποθέτουν ότι η κατάρριψη ιρανικών όπλων στον εναέριο χώρο του Ισραήλ και γύρω από αυτόν ίσως υπογραμμίζει μια ανισορροπία ισχύος υπέρ του εχθρού. Αυτό ενισχύει, τους σκληροπυρηνικούς στην Τεχεράνη να αψηφούν τη διεθνή πίεση και να προωθούν το επί μακρόν επίφοβο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.
Η ανάφλεξη αυτού του μήνα αναμφίβολα θα αναζωπυρώσει τις εσωτερικές εντάσεις, καθώς οι δύο ορκισμένοι εχθροί επιστρέφουν στον μακροχρόνιο σκιώδη πόλεμό τους. Οι μη κρατικοί σύμμαχοι του Ιράν θα συνεχίσουν να πολεμούν το Ισραήλ και τις ΗΠΑ σε διάφορα μέρη της Μέσης Ανατολής. Έχουν ορκιστεί να συνεχίσουν τον αγώνα όσο συνεχίζεται ο καταστροφικός πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα. Αυτές οι μάχες, οι οποίες εκτείνονται στο Ιράκ, τον Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη, γίνονται όλο και πιο πολύπλοκες όσο περισσότερο διαρκούν.
Εν τω μεταξύ, οι εμπλεκόμενοι σε αυτές τις συγκρούσεις θα συνεχίσουν να δοκιμάζουν τα όρια των άγραφων κανόνων εμπλοκής, ελπίζοντας να επιβεβαιώσουν την ισχύ τους και να επιδείξουν το οπλοστάσιό τους, αποτρέποντας παράλληλα μια πλήρη κατρακύλα σε πόλεμο.
Υπάρχουν πολλά να διαβάσει κανείς ανάμεσα στις γραμμές της τελευταίας αναζωπύρωσης. Αλλά είναι σαφές ότι και οι δύο πλευρές της περιφερειακής μάχης έχουν αποφασίσει ότι έχουν πάρα πολλά να χάσουν σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο.
