Ανεξάρτητα από το αν συμφωνούσε κάποιος με τις πολιτικές του Χένρι Κίσινγκερ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν οξυδερκής και μεγάλος γόης. Και αυτό ήταν κάτι που το καλλιεργούσε επιμελώς.
Θα έλεγε κανείς ότι λογικό είναι να έχει επιτυχίες στο γυναικείο φύλο ο μοναδικός άνθρωπος στις ΗΠΑ που ήταν ταυτοχρόνως Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και υπουργός Εξωτερικών. Αλλά από αυτό μέχρι να καταφέρει να «ρίξει» ακόμα και την θρυλική Ζα Ζα Γκαμπόρ, ο δρόμος είναι μακρύς. Κι όμως παραλίγο να το καταφέρει. Σύμφωνα μάλιστα με την Ουάσινγκτον Ποστ είχε πιθανότητες. Αλλά όχι γιατί ήταν γόης. Θα μπορούσε να τα καταφέρει, γιατί σε αυτή την υπόθεση είχε βάλει το χεράκι του ο πρόεδρος Νίξον.
Ο διπλωμάτης και η κοσμική ηθοποιός ήταν ένα απίθανο ζευγάρι. Ήρθαν κοντά όταν κάθισαν δίπλα-δίπλα κατά τη διάρκεια ενός επίσημου δείπνου στον Λευκό Οίκο. Η διάσημη και εκθαμβωτική κοσμική κυρία φέρεται να εκστασιάστηκε από την οξυδέρκεια του Κίσινγκερ. Εκείνος την οδήγησε στο σπίτι της μετά από ένα δείπνο στο Μπέβερλι Χιλς το 1970 και τη ρώτησε αν μπορούσε να περάσει μέσα για ένα ποτό. «Ο Χένρι έδειχνε σημάδια ερωτικής προσέγγισης προς το μέρος μου”, έχει γράψει η Γκαμπόρ στο “One Lifetime Is Not Enough”, την αυτοβιογραφία της, το 1991.
Αλλά εκεί που ο Κίσινγκερ πήγαινε να σκύψει για να την φιλήσει, χτύπησε ο βομβητής του. Ήταν ο πρόεδρος. Ο άνθρωπος που είχε εργαστεί για να στηθεί το ειδύλλιο του έκοψε την φόρα. «Χένρι, γύρνα αμέσως πίσω. Σε χρειάζομαι», είπε ο Νίξον στον υπουργό του, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία της Γκαμπόρ. Ο πρόεδρος διέλυσε όποια ατμόσφαιρα είχε στηθεί. Ο Κίσινγκερ άφησε την Γκαμπόρ και γύρισε στο Σαν Κλεμέντε της Καλιφόρνια, γνωστού και “Δυτικός Λευκός Οίκος”, όπως έγραψε αργότερα Ουάσινγκτον Ποστ.
Ο Κίσινγκερ έκανε αναστροφή και προσπάθησε να βγει από το περιφραγμένο σπίτι της ηθοποιού. Μπλέχτηκε κι έπεσε στις ηλεκτρικές πύλες της περίφραξης. Έγδαρε το αυτοκίνητο, το χτύπησε και αναφώνησε: “Ω Θεέ μου! Αυτό είναι το αυτοκίνητο του προέδρου Νίξον”!. Έτσι διηγείται η θρυλική Γκαμπόρ. “Τα θαλάσσωσε με αυτό το φιλί”, είπε η Γκαμπόρ για τον Κίσινγκερ στον Ντέιβιντ Λέτερμαν, σε συνέντευξή της το 1987. Για την ακρίβεια είπε: «Το γ…σε εκείνο το φιλί». Και ο Λέτερμαν αργότερα ειρωνεύτηκε για τις αποφάσεις που έπαιρνε ο Κίσιγκερ. «Ξέρετε, νομίζω ότι αυτό είναι το μόνο στο οποίο τα θαλάσσωσε».
Η ιστορία του
Η ιστορία και η σταδιοδρομία του Κίσινγκερ, ο οποίος πέθανε την Τετάρτη σε ηλικία 100 ετών, σημαδεύτηκε τόσο από επιτεύγματα όσο και από σφοδρές επικρίσεις. Ήταν ένας Εβραίος πρόσφυγας που διέφυγε από τη ναζιστική Γερμανία με την οικογένειά του. Ένας επιτυχημένος επαγγελματίας της «ρεαλιστικής πολιτικής», που υπηρέτησε τους προέδρους Νίξον και Τζέραλντ Φορντ. Ήταν τουλάχιστον μια πολωτική φιγούρα, αφού θεωρήθηκε ανήθικος, και χωρίς αρχές από τους επικριτές του. Ωστόσο βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης, αλλά υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες.
Όσον αφορά όμως την προσωπική του ζωή, υπήρχε μια άλλη δυναμική που ίσως προκάλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη: Οι γυναίκες έλκονταν από τον άνδρα τον οποίον Women’s Wear Daily (WWD) κάποτε ονόμασε Playboy της Δυτικής Πτέρυγας”.
Οι στάρλετ
Όταν ο Κίσινγκερ διαμόρφωνε επί χρόνια την εξωτερική πολιτική, έβλεπε επίσης εντυπωσιακές σταρλετίστες της εποχής. Έγινε μάλιστα φίλος με τον εκδότη του Playboy Hugh Hefner, ο οποίος χάρισε στον Kissinger μια συνδρομή στο περιοδικό, όταν έμαθε ότι ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας εμφανίστηκε σε ένα πάρτι κρατώντας έναν φάκελο με απόρρητες πληροφορίες και είπε σε όλους: «Είναι το δικό του αντίτυπο του Playboy. (Στην πραγματικότητα, ήταν η ομιλία του Νίξον για τη “σιωπηλή πλειοψηφία” του 1969).
Αν και πολλοί αμφισβήτησαν τις ερωτικές δυνατότητες του Κίσινγκερ, ο ίδιος μάλλον υπηρέτησε την ιδέα ότι ήταν σεξουαλικό σύμβολο με εξελιγμένο μυαλό.
Η New York Post τον περιέγραψε ως “τον swinging εργένη της κυβέρνησης Νίξον” μέχρι που γνώρισε τη δεύτερη σύζυγό του, τη Νάνσι Μάγκινς, την οποία παντρεύτηκε το 1974. Πριν από το γάμο, ο Κίσινγκερ παραδέχτηκε ότι του άρεσε η προσοχή που συνεπαγόταν το γεγονός ότι ήταν “ο μεγαλύτερος swinger της Ουάσινγκτον”, δηλαδή ένας κατά συρροή γόης γυναικών στην ορολογία της δεκαετίας του 1970.
«Δεν είναι κομπλιμέντο», είπε για τον συγκεκριμένο τίτλο σε ένα προφίλ του στο Women’s Wear Daily (WWD) το 1971. «Είναι ελαφρύς έπαινος». Κι ένα χρόνο μετά, το 1972, επιβεβαίωσε την όρεξή του να βγαίνει ραντεβού με γυναίκες, δηλώνοντας στο περιοδικό Time: “Βγαίνω με ηθοποιούς επειδή δεν είμαι πολύ ικανός να παντρευτώ κάποια”.
Κοντός, αλλά γόης
Ναι αλλά πώς έγινε ο Κίσινγκερ πλέιμποϊ; Ηταν κοντός, παχουλός, είχε γκριζάρει και είχε μια με βαθιά φωνή αλλά με γερμανική προφορά. Φαίνεται ότι τον τίτλο τον οφείλει στην η The Post, η οποία ανέδειξε την κοινωνική πλευρά της ζωής του. Μια ζωής που ήταν γεμάτη με δείπνα σουαρέ και μπραντς. Σε ένα κοκτέιλ πάρτι, το 1969, στο σπίτι της Μπάρμπαρα Χάουαρ, στην Ουάσινγκτον, ο Κίσινγκερ, ο οποίος ήταν τότε στον πρώτο χρόνο της θητείας του ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας στην κυβέρνηση Νίξον, έπινε ένα ποτό όταν τον πλησίασε η Σάλι Κουίν της Post.
“Είσαι στ’ αλήθεια γλεντζές, ε;” τον ρώτησε, με την λέξη γλεντζές να έχει κι άλλο νόημα στην αμερικανική διάλεκτο. Κι εκείνος απάντησε: “Δεν μπορώ να παραδεχτώ ότι είμαι γλεντζές (η λέξη είναι swinger) χωρίς να μπλέξω σε μπελάδες. Δεν μπορώ να παραδεχτώ ότι δεν είμαι. Οπότε γιατί δεν λέμε ότι είμαι μυστικός γλεντζές;» Αυτό έγραψε η «The Post» το 1979, ότι απάντησε ο Κίσινγκερ, όταν ρωτήθηκε για εκείνο το βράδυ.
Η Κουίν δημοσίευσε την ιστορία της και την κουβέντα τους. Από την επόμενη ημέρα το αφήγημα γύρω από τον Κίσινγκερ άλλαξε. Εφημερίδες και περιοδικά ενδιαφέρονταν περισσότερο για το με ποιες έβγαινε ραντεβού παρά για τις απόψεις του σχετικά με την εξωτερική πολιτική. Αν και αργότερα αστειεύτηκε σε ένα τηλεφώνημα προς την Κουίν ότι θεωρούσε “αυτοκτονικό να σου μιλάω”, ξεκαθάρισε επίσης ότι εκείνη ήταν υπεύθυνη για τη νέα προσοχή που απολάμβανε, σύμφωνα με τη New York Post: “Εσύ με έκανες αυτό που είμαι σήμερα”.
“Είναι κοσμογυρισμένος, χιουμορίστας, εκλεπτυσμένος και πραγματικός καβαλιέρος με τις γυναίκες”, δήλωσε τότε στο WWD η Joyce Haber, αρθρογράφος και φίλη των Los Angeles Times, την οποία ο Κίσινγκερ επισκεπτόταν στη Δυτική Ακτή. Η Gloria Steinem, φεμινιστικό είδωλο και άλλη φίλη του, τον περιέγραψε στο περιοδικό ως “τον μόνο ενδιαφέροντα άνδρα στην κυβέρνηση Νίξον”.
Περίπου την εποχή που ο Χέφνερ τύπωσε μια δημοσκόπηση που ισχυριζόταν ότι ο Κίσινγκερ ήταν ο πιο επιθυμητός άντρας για να βγει ραντεβού μεταξύ των playmates του Playboy, ο διπλωμάτης συνδέθηκε με την Τζιλ Σεντ Τζον, μια ηθοποιό που έγινε γνωστή ως το πρώτο κορίτσι του Μποντ από την Αμερική, στην σειρά ταινιών του Τζέιμς Μποντ.
Το ζευγάρι έγινε πρωτοσέλιδο στα ταμπλόιντ όταν ενεργοποίησαν κατά λάθος τον συναγερμό στην έπαυλη της Σεντ Τζον στο Χόλιγουντ αργά ένα βράδυ καθώς έβγαιναν στην πισίνα της. “Τι περίμενες;”, δήλωσε στο WWD. “Της μάθαινα σκάκι”. Και οι δύο διέψευσαν ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ ότι είχαν “παντρευτεί στα κρυφά”.
“Δεν υπήρξε ποτέ ρομαντισμός”, δήλωσε η Σεντ Τζον στο περιοδικό το 1971. “Δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ ένα μεγάλο ρομάντζο”.
Άλλες γυναίκες, όπως η Κάντις Μπέργκεν, σημείωσαν χρόνια αργότερα, ότι ο Κίσινγκερ “ήταν εξαιρετικά έξυπνος, πολύ γοητευτικός”. Όλες όμως σημείωναν ότι δεν υπήρχε ρομαντισμός. Και αυτό το απέδιδαν εν μέρει, στη δουλειά του.
