Το σημερινό Doodle γιορτάζει τη Σουδανή συνθέτρια και τραγουδίστρια του ούτι Asma Hamza. Σαν σήμερα το 1997, η Asma ήταν μεταξύ των νικητών του μουσικού διαγωνισμού Laylat AlQadr AlKubra στο Σουδάν. Αυτή η νίκη ήταν ένα σημείο καμπής στην καριέρα της και τη βοήθησε να κερδίσει την αναγνώριση σε έναν ανδροκρατούμενο τομέα.
Η Asma γεννήθηκε το 1932 και αγαπούσε τη μουσική όσο μεγάλωνε. Oνειρευόταν μια μέρα να γίνει τραγουδίστρια. Οι φωνητικές της χορδές, ωστόσο, δεν ήταν εξοπλισμένες για να το κάνουν αυτό με ασφάλεια, έτσι άλλαξε από το να τραγουδάει στο να τις σφυρίζει.
Όταν ο πατέρας της άκουσε να σφυρίζει αρμονικά, δανείστηκε ένα ούτι, παρόμοιο με λαούτο, αλλά με πιο λεπτό λαιμό και χωρίς τάστα, ώστε η Άσμα να μπορεί να εξασκηθεί.
Έμαθε η ίδια πώς να παίζει τραγούδια που είχε ακούσει στο ούτι, από τη δική της μνήμη και από το αυτί της μουσικής. Ο πατέρας της ενθάρρυνε τη μουσική της καριέρα από την αρχή, αλλά ήταν ένας από τους λίγους. Εκείνη την εποχή, δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό για τις γυναίκες να δημιουργούν μουσική στο Σουδάν. Η Άσμα θυμάται ότι το πρώτο κομμάτι που συνέθεσε το έκανε κρυφά.
Καθώς μεγάλωνε, συνέθεσε περισσότερες μελωδίες για αρκετούς ταλαντούχους Άραβες καλλιτέχνες και έγινε γνωστή ως μία από τις πρώτες γυναίκες συνθέτριες στο Σουδάν. Συνέχισε επίσης να τελειοποιεί το ούτι της και έγινε μεταξύ των πρώτων επίσημα εκπαιδευμένων γυναικών στο ούτι το 1946.
Σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε τις μουσικές σας δεξιότητες και εργάζεστε για έναν πιο ίσο κόσμο για τις γυναίκες, Asma Hamza!
Τι είναι τα Google Doodle
Τα google doodle δημιουργούνται από τη Google για να γιορτάσουν γεγονότα, επετείους και γενέθλια καλλιτεχνών, επιστημόνων, μουσικών και άλλων ξεχωριστών προσωπικοτήτων.
Η ομάδα μηχανικών και σχεδιαστών doodle της Google (γνωστοί ως doodlers) ψάχνει πάντα για νέες και ενδιαφέρουσες ιδέες.
Το πρώτο doodle είχε δημιουργηθεί το 1998, όταν οι ιδρυτές της Google Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν, προκειμένου να ενημερώσουν τους χρήστες ότι θα λείπουν (ήθελαν να πάνε σε φεστιβάλ στην έρημο της Νεβάδα), τοποθέτησαν το σχέδιο μίας φιγούρας σε ράβδο πίσω από το δεύτερο «ο» του λογοτύπου της εταιρείας, ενημερώνοντας έτσι τους χρήστες ότι βρίσκονται εκτός γραφείου.
Η ιδέα άρεσε και έκτοτε καθιερώθηκε και εμπλουτίσθηκε.
