Τουλάχιστον 50 φάλαινες – πιλότοι πέθαναν μερικές ώρες αφού εξόκειλαν σε παραλία της δυτικής Αυστραλίας, ανακοίνωσαν σήμερα οι αρχές, που δίνουν μάχη για να σώσουν τις υπόλοιπες φάλαινες.
Οι 51 φάλαινες – πιλότοι με τα μακριά πτερύγια ήταν μέλη μιας ομάδας σχεδόν 100 κητοειδών που εντοπίστηκαν χθες Τρίτη ανοικτά του Τσέινες Μπιτς κοντά στο Όλμπανι, περίπου 400 χλμ. νοτιοανατολικά του Περθ.
Αξιωματούχος δήλωσε “αισιόδοξος” για την τύχη άλλων 45 κητοειδών που εξόκειλαν υπό επιτήρηση. Ο Πίτερ Χάρτλεϊ, ο οποίος επιβλέπει τις διασώσεις, δήλωσε πως τα θηλαστικά που επιβίωσαν θα ελευθερωθούν μόλις κριθεί ότι θα είναι αρκετά δυνατά.
Εθελοντές με καγιάκ θα τα βοηθήσουν να περάσουν το βραχώδες τμήμα της ακτής και να φθάσουν σε πιο βαθιά νερά, πρόσθεσε.
“Είμαστε αισιόδοξοι. Πρέπει να είμαστε σε αυτό τον τομέα”, δήλωσε χαρακτηρίζοντας την κατάσταση “πολύ αγχωτική για όλους όσοι είναι παρόντες”.
Η υπηρεσία πάρκων και πανίδας της πολιτείας της δυτικής Αυστραλίας δήλωσε ότι εργάζεται με εθελοντές στην προσπάθεια να σώσει τις φάλαινες – πιλότους που είναι ακόμη ζωντανες και πως προβλέπει να τις οδηγήσει σε πιο βαθιά νερά στη διάρκεια της ημέρας.
Εικόνες δείχνουν τους εθελοντές, πολλοί από τους οποίους φοράνε καταδυτικές στολές, να βοηθούν τα θηλαστικά που κινδυνεύουν στην άκρη της παραλίας.
Εκπρόσωπος της υπηρεσίας πάρκων δήλωσε πως η υπηρεσία “πλημμύρισε από εκατοντάδες προτάσεις βοήθειας”, διευκρινίζοντας πως υπάρχει πλέον επαρκής αριθμός εθελοντών και καλώντας το κοινό να μείνει μακριά από την παραλία.
“Η προτεραιότητα της ομάδας διαχείρισης συμβάντων είναι να διασφαλιστεί η ασφάλεια του προσωπικού και των εθελοντών, καθώς και η ευημερία των κητοειδών”, πρόσθεσε.
“Η ζώνη παρέμβασης παρουσιάζει διάφορους κινδύνους, κυρίως την παρουσία κητοειδών μεγάλου μεγέθους, σε κίνδυνο και πιθανώς άρρωστων, καρχαριών, μεγάλων μηχανών και πλοίων”, είπε.
Δεν είναι κάτι σπάνιο φάλαινες – πιλότοι να εξοκέλλουν στις ακτές της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Τον περασμένο Οκτώβριο, περίπου 500 φάλαινες – πιλότοι πέθαναν όταν εξόκειλαν στα νησιά Τσάταμ στη Νέα Ζηλανδία.
Οι επιστήμονες δεν καταλαβαίνουν καλά τους λόγους που συμβαίνουν αυτά τα περιστατικά. Ωστόσο φάλαινες – πιλότοι -που μπορεί να φθάσουν τα έξι μέτρα μήκος- είναι πολύ κοινωνικές και ως εκ τούτου μπορεί να ακολουθήσουν τους συγγενείς τους που χάνονται και να τεθούν σε κίνδυνο.
“Εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε γιατί εξοκέλλουν οι φάλαινες”, δήλωσε στο AFP η Μπεκ Ουέλαρντ, επιστήμονας με ειδίκευση στα θαλάσσια θηλαστικά στο πρόγραμμα Orca. Και συνέχισε: “Εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε γιατί. Αν το γνωρίζαμε, θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε περισσότερα για να τα εμποδίσουμε”.
