Συγκεκριμένα προβλέπεται

1) Αύξηση της αποτελεσματικότητας της διαδικασίας επιλογής για τον εντοπισμό των στρατηγικών κακοπληρωτών.

2) Να απαιτήσει την παραίτηση από τους οφειλέτες του δικαιώματός τους για τραπεζικό απόρρητο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους πιστωτές που συμμετέχουν στη διαδικασία να έχουν πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες.

3) Να επιτρέψει στους πιστωτές να ζητήσουν την παροχή κρατικής επιδότησης αντί των δικαιούχων όταν οι τελευταίοι αδυνατούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα, λαμβάνοντας παράλληλα μέτρα προφύλαξης των συμφερόντων του κράτους εντός των ορίων των κατανεμημένων ποσών.

4) Να προβλέπουν ότι οι οφειλέτες δεν δικαιούνται προστασίας αν σκόπιμα υπέπεσαν σε κατάσταση αφερεγγυότητας, ενώ η αυτόματη αναστολή αναγκαστικών μέτρων να μην ισχύει όταν οι οφειλέτες παραιτήθηκαν από δύο προηγούμενες αιτήσεις και υπέβαλαν αίτηση εκ νέου.

5) Να θεωρεί ως παραίτηση την ακύρωση της ακρόασης, εάν δεν ζητηθεί νέα ημερομηνία ακρόασης εντός 30 ημερών.

6) Να προβλεφθεί εύλογη προθεσμία για την πληρωμή της διαφοράς μεταξύ της χαμηλότερης δόσης που ορίστηκε από το Δικαστήριο και της υψηλότερης δόσης που καθορίστηκε κατ' αναίρεση.

7) Να προβλέπει το δικαίωμα των εγγυητών που εκπλήρωσαν την υποχρέωσή τους βάσει της εγγύησης να υποκαταστήσουν τον πιστωτή στο σχέδιο αποπληρωμής.

8) Να μειώσει την υποχρέωση παροχής εγγράφων από οφειλέτες, απαιτώντας από τις τράπεζες, αρχές και κάθε άλλη σχετική οντότητα να τα παρέχει στο δικαστήριο.

Πηγή: enikonomia.gr