Αξιοποίηση στα λόγια

Η Ελλάδα στο πλαίσιο μείωσης των ελλειμμάτων της και των χρεών της έχει θέσει ως στόχο τη συγκέντρωση 50 δισ. ευρώ από την προς πώληση κρατική ακίνητη περιουσία, αλλά μέχρι τον περασμένο Φεβρουάριο είχαν συγκεντρωθεί μόλις 180 εκατ. ευρώ από την προσπάθεια αυτή.Η Deloitte δημοσίευσε μια επίκαιρη έκθεση που αφορά την Ελλάδα με τίτλο «Office Politics: Βελτιώνοντας τη Διαχείριση των Δημόσιων Περιουσιακών Στοιχείων», η οποία υλοποιήθηκε με στόχο να διερευνήσει θέματα όπως: σε τι ωφελεί η ύπαρξη ενός κράτους – ιδιοκτήτη ακίνητης περιουσίας; πόσο αποτελεσματικά διαχειρίζονται τα κράτη την ακίνητη περιουσία τους; πώς σε μια περίοδο λιτότητας οι κυβερνήσεις μπορούν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητά τους στο συγκεκριμένο τομέα και να απαλλαγούν από τις σπατάλες;Σύμφωνα με την έκθεση, σήμερα τα κράτη κατατάσσονται μεταξύ των μεγαλύτερων ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας στον κόσμο. Το 2009, οι πωλήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων στην Ευρώπη ανήλθαν στα 840 εκατ. ευρώ. «Το ποσό αυτό δεν αποτελεί μόνο σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά σηματοδοτεί και μια αλλαγή στη νοοτροπία γύρω από τη διαχείριση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων», αναφέρει η Deloitte.O Νίκος Σοφιανός, πρόεδρος της Deloitte Ελλάδας υπογράμμισε: «Δυστυχώς στη χώρα μας επικρατεί μεγάλη σύγχυση σε ότι αφορά τη δημόσια περιουσία ή πλούτο, όπως συχνά αναφέρεται, και την εκμετάλλευσή του. Οι συζητήσεις που γίνονται είναι εντελώς θεωρητικές και εστιάζονται στην πολιτική διάσταση του θέματος. Η σύγχυση είναι ακόμη μεγαλύτερη σε ό,τι αφορά την κυριότητα των περιουσιακών στοιχείων, η οποία συνδέεται άμεσα με την πρόσοδο και γενικά την ωφέλεια που προκύπτει από την εκμετάλλευση τους, ποιοι τη δικαιούνται και πώς κατανέμεται στους δικαιούχους.Είναι λογικό βέβαια να θεωρείται ο ιδιοκτήτης ως ο νόμιμος δικαιούχος της ωφέλειας και συνεπώς να συνδέεται η μεταβίβαση της κυριότητας με την απώλεια του δικαιώματος αυτού. Ωστόσο, η εκμετάλλευση στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται και η ιδιωτικοποίηση, δεν σημαίνει απαραίτητα πώληση. Το θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί τεχνοκρατικά και όχι πολιτικά».Σύμφωνα με την Deloitte, μια σωστή στρατηγική διαχείρισης της κρατικής ακίνητης περιουσίας απαιτεί μεταξύ άλλων: περισσότερη ελευθερία κινήσεων από τον διαχειριστή, το συντονισμό μονάδων του δημοσίου τομέα και τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα.Πηγή: tovima.gr