Απολογία Τσοχατζόπουλου: “Πάντα κοιτούσα το Δημόσιο Συμφέρον”

Της Άννας Κανδύλη

Παντελώς αθώος για τα όσα του αποδίδονται σχετικά με τις μίζες από τα εξοπλιστικά δήλωσε ο Άκης Τσοχατζόπουλος, απολογούμενος ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.

«Δόθηκε η εντύπωση ότι οι ένοπλες δυνάμεις είναι μία σφηκοφωλιά όπου έμπαιναν οι πράκτορες (όπλων) και έδιναν μίζες δεξιά και αριστερά. Απίθανα πράγματα έχουν ειπωθεί από εισαγγελείς μόνο για να κάνουν τη δουλειά τους. Όταν εκφυλίζεται η Δικαιοσύνη από τέτοιους λειτουργούς, δεν γίνεται δουλειά».

Ο κατηγορούμενος για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος αφού υπεραμύνθηκε της πολιτικής του τόσο στο Υπουργείο Άμυνας όσο και στη συνεχεία στο Ανάπτυξης, υποστήριξε πως όλα τα στοιχεία εναντίον του είναι κατασκευασμένα και ψεύτικα.

«Από που αποδεικνύεται η δωροδοκία», αναρωτήθηκε. «Δεν βρέθηκε κανένα έμβασμα, καμιά πληρωμή, κανένα παράνομο σπίτι. Είχα μέσα μου φωτιά και βόλια για να φτάσω ως εδώ. Πάντα κοιτούσα το Δημόσιο Συμφέρον. Σας βεβαιώ ότι δεν έκανα τίποτα Τίποτα δεν υπήρχε εις βάρος μου. Μπορώ να κοιτάξω τον άλλο κατάματα και να του πω την άποψή μου» ανέφερε χαρακτηριστικά. Υποστήριξε ότι όλα στήθηκαν από πολιτικούς του αντιπάλους που κατεύθυναν δικαστές και εισαγγελείς. Εναντίον των τελευταίων όπως είπε θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ζητώντας αποζημίωση.

«Ανίερη» συμμαχία Σαμαρά – Βενιζέλου

Ο πρώην υπουργός, όπως και πρωτόδικα, επεσήμανε ότι από τη θέση του δεν είχε κανένα δικαίωμα να διαπραγματευθεί και να υπογράψει, καθώς είναι υπεύθυνος για την πολιτική διοίκηση και δεν είναι αρμόδιος. «Δεν ήμουν διευθυντής, ήμουν υπουργός. Οποιαδήποτε αγορά ρυθμίζεται με ειδικό νόμο αναλυτικά και τελική απόφαση λαμβάνεται από ένα ανώτατο όργανο το ΚΥΣΕΑ».

Έκανε λόγο για σχέδιο πολιτικής του εξόντωσης από τους πρώην συντρόφους του ενώ χαρακτήρισε “ανίερη” τη συμμαχία Σαμαρά-Βενιζέλου που οδήγησαν τον ίδιο και τα μέλη της οικογενείας του στη φυλακή.

«Γιατί απέρριπταν συνεχώς τις αιτήσεις της γυναικάς μου για αποφυλάκιση; Και η κόρη μου έμεινε στη φυλακή για τρία χρόνια. Υπάρχουν αποφάσεις εγκλεισμού και εξόντωσης, από άποψης υγείας. Ο εγκλεισμός είναι η χειρίστη μορφή, είτε είναι φυλακή είτε είναι ψυχιατρείο. Το ζήσαμε όταν η γυναίκα μου θέλησε να φύγει από το Δρομοκαΐτειο για 12 ώρες για να βγει έξω, να πάρει αέρα. Της απαγόρευσαν να προαυλίζεται, να πάρει καφέ. Πού ήταν τότε η δικαιοσύνη; Οι συνέπειες ήταν τραγικές. Η ζημιά ήταν ψυχική και σωματική για τη γυναίκα μου.

Βαρύτατη ζημία και για την κόρη μου που δεν της επέτρεπαν να πάει με το παιδί της στη Γαλλία για εγχείρηση εγκεφάλου. Που είναι τα ανθρωπινά δικαιώματα; Ήταν όλα άνωθεν εντολές. Πολιτικές και δικαστικές εξουσίες αποφάσισαν και αδιαφορούσαν για την τύχη μου ή την τύχη της κόρης μου».

Διαβάστε επίσης:

Απερρίφθη το νέο αίτημα αποφυλάκισης του Τσοχατζόπουλου

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ