Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις στο χωριό La Flotte είναι μια ομάδα από περίπου 50 τάφους, που βρίσκονται τόσο εντός όσο και γύρω από αυτό που μπορεί να ήταν το παρεκκλήσι του του Sainte-Eulalie. Αυτό το μοναστήρι, που τεκμηριώθηκε για πρώτη φορά το 1156, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών Πολέμων, αλλά η ακριβής προέλευσή του παραμένει άγνωστη.
Στη βόρεια ακτή του Ιλ ντε Ρε, της βορειοδυτικής Γαλλίας, το χωριό La Flotte, από τα αρχαία χρόνια ήταν ένα στρατηγικό σημείο, ενδεχομένως και λιμάνι. Η ιστορία του, υποδηλώνει πως, η περιοχή ήταν κέντρο έντονης ναυτικής δραστηριότητας από την Αρχαιότητα, έχοντας καθοριστικό ρόλο στις εμπορικές και στρατιωτικές κινήσεις που διαμόρφωσαν τις ευρωπαϊκές ακτές του Ατλαντικού.
Κατά τη διάρκεια του Πρώιμου Μεσαίωνα, το Ιλ ντε Ρε και άλλα, κοντινά νησιά ήταν καταφύγια διαφόρων πολιτισμών υπό μεταφορά. Μεταξύ του 9ου και του 11ου αιώνα, τα μεσαιωνικά χρονικά, αναφέρουν επιδρομές των Βίκινγκ στην περιοχή, υποστηρίζοντας την υπόθεση που λέει πως, το La Flotte ήταν σημείο επαφής ανάμεσα στους ντόπιους κατοίκους και τους πληθυσμούς της βόρειας Ευρώπης.
Τι αποκαλύπτουν οι τάφοι
Τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής, προσφέρουν απτά στοιχεία των ανταλλαγών αυτών, αποκαλύπτοντας μια ιστορία πλούσια σε πολιτιστικές και εμπορικές αλληλεπιδράσεις. Η χρονολογία της χρήσης του χώρου ως νεκροταφείο, εκτείνεται από τα τέλη του 8ου αιώνα έως τον 15ο αιώνα, μαρτυρώντας την συνεχή χρήση του για πάνω από επτά αιώνες.
Εκτός από τους 48 αρχικούς, ατομικούς τάφους, οι αρχαιολόγοι έχουν ταυτοποιήσει ένα οστεοφυλάκιο και αρκετά σημεία με σκελετικά υπολείμματα από παραβιασμένες ή αλληλοεπικαλυπτόμενες ταφές, υποδηλώνοντας πως το σημείο επαναχρησιμοποιήθηκε με το πέρασμα του χρόνου.
Οι παλαιότεροι τάφοι, οι οποίοι χρονολογούνται στη Δυναστεία των Καρολιδών (τέλη 8ου – 10ος αιώνας), είναι όλοι τους έξω από το παρεκκλήσι.
Οι περισσότεροι, είναι απλοί τάφοι καλυμμένοι με ξύλινες πλάκες ή σε κάποιες περιπτώσεις, ένας συνδυασμός από ξύλο και πέτρα. Ωστόσο, ορισμένοι τάφοι, έχουν ασυνήθιστα χαρακτηριστικά – όσον αφορά την εναπόθεση των σωμάτων και τον προσανατολισμό τους, κάτι που μαρτυρά πιθανώς μοναδικές ταφικές πρακτικές.
Πέντε τάφοι προκάλεσαν ιδιαίτερα την προσοχή των μελετητών, λόγω των ασυνήθιστων στάσεων στις οποίες βρέθηκαν οι σοροί.
Ενώ στις χριστιανικές ταφές, έθαβαν τους νεκρούς ανάσκελα και με τα πόδια απλωμένα, τρία από τα άτομα που ανακαλύφθηκαν στη La Flotte, βρέθηκαν σε διαφορετικές στάσεις: Το ένα είχε εναποτεθεί στην αριστερή πλευρά με τα πόδια λυγισμένα, ένα άλλο μπρούμυτα και, το τρίτο, ανάσκελα μεν αλλά με τα πόδια ανυψωμένα και λυγισμένα.
Ο λόγος για τις ασυνήθιστες αυτές θέσεις, είναι ακόμη υπό διερεύνηση.
Μπορεί να ήταν σκόπιμες ή, να ήταν το αποτέλεσμα της κατάρρευσης του ταφικού μνημείου με το πέρασμα του χρόνου.
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, δύο από τους τάφους αυτούς ξεχωρίζουν για τον προσανατολισμό τους, καθώς το κεφάλι είναι νότια – νοτιοδυτικά, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τον χαρακτηριστικό προσανατολισμό των χριστιανικών ταφών της περιόδου.
Μία από τις πιο συναρπαστικές πτυχές των ταφών, είναι η παρουσία προσωπικών αντικειμένων, η οποία μαρτυρά πως, οι νεκροί ήταν θαμμένοι με τμήμα της ένδυσής τους ή με σημαντικά προσωπικά τους αντικείμενα.
Αυτού του είδους η «ντυμένη» ταφή, είναι σπάνια κατά την περίοδο της Δυναστείας των Καρολιδών, ενισχύοντας έτσι, την μοναδικότητα των ατόμων αυτών μέσα στην νεκρόπολη.
Ανάμεσα στα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν, είναι δύο χτένες φτιαγμένες από οστά ή από κέρατο ελαφιού, μία από τις οποίες απεικονίζει ένα γεωμετρικό σχέδιο που παραπέμπει σε δείγματα που έχουν βρεθεί στην Ολλανδία. Ανακαλύφθηκαν επίσης, περιδέραια και χάντρες από κεχριμπάρι, γυαλί, οστά και κράμα χαλκού – στοιχεία χαρακτηριστικά του Σκανδιναβικού κόσμου του 9ου αιώνα.
Όσο για τα μεταλλικά αντικείμενα, έχει ταυτοποιηθεί ένα αναδιπλούμενο μαχαίρι, ένα μοντέλο που έχει καταγραφεί προηγουμένως στη νοτιοανατολική Αγγλία. Επιπλέον, σε έναν από τους τάφους, βρέθηκε μια αγκράφα από κράμα χαλκού, ίσως επιστρωμένη με ασήμι και διακοσμημένη με περίτεχνο, συνυφασμένο μοτίβο που παραπέμπει στην Αγγλοσαξονική τέχνη.
Υπό εξέλιξη είναι λεπτομερείς έρευνες των αντικειμένων αυτών, προκειμένου να καθοριστεί η ακριβής προέλευση και κατασκευή τους. Συγκεκριμένα, η ανάλυση των γυάλινων χαντρών, των οργανικών ευρημάτων στις χτένες και των κομματιών υφάσματος που ήταν κολλημένο σε κάποια αντικείμενα, μπορεί να ρίξει φως στις διαδρομές του εμπορίου και τις πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις του χώρου.
Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα που έγινε στις ταφές, μαζί με ισοτοπικές και γενετικές μελέτες των σκελετικών υπολειμμάτων, μπορεί να παρέχει κρίσιμα στοιχεία σχετικά με τη γεωγραφική προέλευση και την κοινωνική στάθμη των ανθρώπων που ήταν θαμμένοι στο La Flotte.
Οι υποθέσεις των ερευνητών
Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές προτείνουν δύο κύριες υποθέσεις: Πώς τα άτομα αυτά, από ξένη χώρα, ήταν θαμμένα σε ένα τοπικό κοιμητήριο, ή πως ήταν τοπικοί κάτοικοι προνομιούχας κοινωνικής στάθμης, όπως μαρτυρά το ντύσιμο και τα αντικείμενά τους, ακόμη και μετά τον θάνατο.
Όποια και αν είναι η τελική απάντηση, η ανασκαφή στη La Flotte, προσφέρει αδιάσειστα αρχαιολογικά στοιχεία των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στο Ιλ ντε Ρε και τον Σκανδιναβικό κόσμο.
Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν πως, η νήσος ήταν τμήμα ενός τεράστιου συστήματος εμπορίου και συγκρούσεων που συνέδεαν τις ευρωπαϊκές ακτές του Ατλαντικού στη διάρκεια του πρώιμου Μεσαίωνα.
