Χωρίς να το καταλαβαίνουν, οι άνθρωποι συχνά αποκαλύπτουν πολλά για τον εαυτό τους μέσα από τα σχόλια που κάνουν. Και ο χώρος εργασίας δεν αποτελεί εξαίρεση.
Ενώ μπορεί να φαίνονται γενναίοι, όσοι δεν έχουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων μπορεί να προσπαθήσουν να κρύψουν το γεγονός ότι δεν έχουν τόση αυτοπεποίθηση, όσο φαίνεται προς τα έξω.
Όταν κάποιος δεν έχει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, μπορεί να θεωρηθεί απόμακρος ή αδιάφορος. Αλλά πολύ συχνά, είναι απλά ανασφαλής. Δεν αγνοεί το γεγονός ότι δεν προσφέρεται εθελοντικά να βοηθήσει ή ότι αποτυγχάνει να ξεχωρίσει όταν πρόκειται για καινοτόμες ιδέες. Μπορεί απλώς να προσπαθεί να αποφύγει την ευθύνη και νέα καθήκοντα.
Ακολουθούν 10 φράσεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος στη δουλειά εάν δεν έχει ικανότητες επίλυσης προβλημάτων
- «Δεν είναι δουλειά μου»
- «Πάντα το κάναμε με αυτόν τον τρόπο»
- «Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει»
- «Αυτό είναι αδύνατο»
- «Θα προσπαθήσω, αλλά…»
- «Δεν είναι δικό μου πρόβλημά»
- «Ας μείνουμε στο σχέδιο»
- «Δεν μπορεί κάποιος άλλος να το κάνει;»
- «Είναι πολύ δύσκολο»
- «Κανείς άλλος δεν το κάνει»
«Δεν είναι δουλειά μου»
Όταν κάποιος λέει, «Δεν είναι η δουλειά μου», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Φυσικά, αν τους ζητείται επανειλημμένως να κάνουν πράγματα εκτός του ρόλου τους και δεν αποζημιώνονται ποτέ για αυτό, είναι λογικό. Όλοι πρέπει να βάζουμε όρια.
Αλλά αν μιλάμε για μία φορά και η βοήθειά τους είναι σημαντική και θα εκτιμηθεί, η απροθυμία τους υποδηλώνει ότι ίσως δεν νιώθουν σίγουροι να αναλάβουν μια εργασία εκτός της συνηθισμένης τους δουλειάς.
«Πάντα το κάναμε με αυτόν τον τρόπο»
Πρόκειται για απροθυμία για αλλαγή. Το καταλαβαίνουμε, είναι τρομακτικό. Ειδικά αν έχετε περάσει πολλά χρόνια μαθαίνοντας ένα συγκεκριμένο σύστημα και επιτέλους το κατέχετε. Όμως, ενώ η αλλαγή μπορεί να είναι τρομακτική, μπορεί επίσης να είναι πολύ καλή.
Οι περισσότερες από τις αλλαγές που επέρχονται στο χώρο εργασίας, βελτιώνουν τη συνολική ποιότητα της εργασιακής μας εμπειρίας. Έτσι, αν κάποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι εστιάζεται μόνο στην αδυναμία του να συνεχίσει τις αλλαγές.
Αυτοί οι άνθρωποι αντί να βλέπουν την καινοτομία ως μια συναρπαστική πρόκληση, κρύβονται από αυτήν και παραμένουν προσκολλημένοι στο πώς γίνονταν πάντα τα πράγματα στο παρελθόν.
«Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει»
Αν κάποιος πει ότι δεν ενδιαφέρεται, αυτό δεν είναι ήδη καλό σημάδι. Είναι άλλο πράγμα να είσαι κακός στην επίλυση προβλημάτων και είναι άλλο να απορρίπτεις κάθε πιθανότητα ανάμειξης ή υποστήριξης.
Είναι περισσότερο αμυντική τακτική. Λέγοντας ότι δεν τους νοιάζει, προσπαθούν να σε ξεφορτωθούν. Το παίζουν ψύχραιμοι, αλλά βαθιά μέσα τους, ανησυχούν ότι θα ζητήσετε τη βοήθειά τους και δεν θα μπορέσουν να σας την προσφέρουν.
«Αυτό είναι αδύνατο»
Κάποιοι πιστεύουν ότι όλα είναι αδύνατα και αυτό είναι αρκετά απογοητευτικό όταν πρέπει να δουλεύετε ως ομάδα. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, κάθε φορά που παρουσιάζεται ένα εμπόδιο, το οποίο είναι αναπόφευκτο και φυσιολογικό μέρος της δουλειάς, καταφεύγουν ξανά και ξανά σε αυτή τη φράση. Αυτή η ηττοπαθής στάση μειώνει το συνολικό ηθικό της ομάδας.
Πίσω από αυτή τη στάση κρύβεται ανασφάλεια για τις δεξιότητές τους στην επίλυση προβλημάτων. Δεν είναι ανθεκτικοί, οπότε κάθε αποτυχία αποτελεί τεράστιο πρόβλημα για αυτούς. Οπότε αντί να επιλέξουν μια θετική προοπτική, καταφεύγουν σε απόλυτες δηλώσεις, όπως αυτή.
«Θα προσπαθήσω, αλλά…»
Όταν κάποιος λέει αυτή τη φράση στη δουλειά, ουσιαστικά θέλει να σας πει μια δικαιολογία σχετικά με το γιατί δεν θα κάνει τη δουλειά σύμφωνα με τα απαιτούμενα πρότυπα.
«Θα προσπαθήσω, αλλά δεν το έχω ξανακάνει…». «Θα προσπαθήσω, αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα…»
Ακόμη και αυτό είναι ένα δείγμα ηττοπαθούς στάσης. Αντί να το προσπαθήσουν και να δουν πώς θα μπορούσε να πάει, ήδη φαντάζονται ότι θα αποτύχουν.
Και ουσιαστικά, δεν θέλουν να ανατρέψουν τις ελπίδες σας. Σχεδόν σας προειδοποιούν ότι δεν έχουν την αυτοπεποίθηση που απαιτείται για να αντιμετωπίσουν προβλήματα και νέες εργασίες.
«Δεν είναι δικό μου πρόβλημα»
Όταν κάποιος αρνείται να εμπλακεί σε ένα πρόβλημα ή να κάνει κάτι προς όφελος της συνολικής ομάδας, μπορεί να θεωρηθεί αδιάφορο ή εγωιστικό. Αλλά τις περισσότερες φορές, προέρχεται από την ανασφάλεια του. Ειδικά αν δεν έχει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
Είναι πιο εύκολο γι’ αυτούς να είναι οι κακοί της υπόθεσης, παρά όλη η ομάδα να τους βλέπει να προσπαθούν και να αποτυγχάνουν. Γι’ αυτό κρατούν αυτή τη στάση – για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και να κρύψουν τα νεύρα τους για να δοκιμάσουν κάτι έξω από τις συνηθισμένες τους ευθύνες.
«Ας μείνουμε στο σχέδιο»
Όλοι θα έχετε έναν συνάδελφο που μισεί να βγαίνει εκτός σχεδίου και προγραμματισμού. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα project σε εκτέλεση και διαπιστώνεται κάποιο πρόβλημα ή απρόοπτο, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να γίνει μια αλλαγή, ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Μπορεί όμως να υπάρχει κάποιος που επιμένει στον αρχικό σχεδιασμό, παρότι βλέπει ότι δεν λειτουργεί καλά.
Είναι απρόθυμος να παρεκκλίνει, και προφανώς αυτό απλά οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την αλλαγή.
«Δεν μπορεί κάποιος άλλος να το κάνει;»
Εάν κάποιος αποφεύγει να αναλάβει την ευθύνη, είναι συνήθως επειδή αγωνίζεται να λύσει ένα πρόβλημα. Δυσκολεύεται πολύ. Όταν πλησιάζουν κάποιον για μια νέα δουλειά ή ευκαιρία, το σκέφτονται πρώτα. Μπορώ στην πραγματικότητα να είμαι καλός σε αυτό;, αναρωτιέται. Οι δεξιότητές μου ή η ικανότητά μου να μάθω νέες δεξιότητες με βοηθούν να λύσω το πρόβλημα;
Τις περισσότερες φορές, όσοι μπορούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα λένε ναι. Αν πουν όχι, μπορεί να σημαίνει ότι δεν έχουν τεχνογνωσία. Και κυρίως ότι τους λείπει αυτοπεποίθηση.
Έτσι, την επόμενη φορά που κάποιος λέει αυτή τη φράση, μπορεί να μην είναι επειδή δεν θέλει να συνεισφέρει, αλλά επειδή φοβάται ότι δεν θα κάνει τόσο καλή δουλειά όσο κάποιος άλλος.
«Είναι πολύ δύσκολο»
Δεν είναι κακό να πούμε ότι κάτι είναι δύσκολο. Αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία αυτή η φράση, για να μην προσπαθήσουμε.
Το γεγονός ότι κάποιος χρησιμοποιεί αυτή τη φράση δείχνει ότι θεωρεί το πρόβλημα ως πολύ μεγάλο για να το αντιμετωπίσει πριν καν το αντιμετωπίσει. Και αυτό δείχνει μια ηττοπαθή στάση.
«Κανείς άλλος δεν το κάνει»
Αν κάποιος στη δουλειά μετράει την προσπάθειά του με βάση το τι κάνουν όλοι οι άλλοι, μπορεί να μην έχει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
Αντί να προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους και να προλάβουν τους υπόλοιπους, είναι πολύ χαρούμενοι που μένουν σε μια γωνιά, χωρίς να κουνάνε το δαχτυλάκι τους ή χωρίς να βγουν από τη ζώνη άνεσής τους. Αυτό δείχνει έλλειψη ανθεκτικότητας, αλλά και έλλειψη επιθυμίας να βελτιώσουν τον εαυτό τους.
