Η αποκωδικοποίηση της γλώσσας των γονέων προς τα παιδιά τους, είναι περίπλοκη και δύσκολη. Οι ιδιαιτερότητές της, επηρεάζουν ασυνείδητα την ανατροφή μας, σε βαθμό που αργότερα, είναι αδύνατον να τις αναγνωρίσουμε.
Ορισμένοι άνθρωποι, καταφέρνουν να εντοπίζουν τα σημάδια αυτά, καλύτερα σε σχέση με άλλους. Η αναγνώριση, είναι το πρώτο σημαντικό βήμα προς την κατάκτηση της συναισθηματικής σας ελευθερίας.
Στους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει με γονείς που ήταν έντονα και άδικα επικριτικοί μαζί τους, παρατηρούνται 8 συγκεκριμένες συμπεριφορές. Αν διαισθάνεστε πως, οι γονείς σας υπήρξαν άδικοι μαζί σας, αξίζει να εμβαθύνετε στο συγκεκριμένο θέμα.
Να θυμάστε πως, σκοπός δεν είναι η απόδοση κατηγοριών, αλλά η διαύγεια της κρίσης και η κατάκτηση της ηρεμίας σας.
Αν αναγνωρίζετε αυτά τα 8 σημάδια, τότε δεχθήκατε άδικη κριτική από τους γονείς σας στην παιδική ηλικία
- Τα συναισθήματα ήταν θέμα – ταμπού
- Το μόνο αποδεκτό ήταν το τέλειο
- Πάντα συνέκριναν τα κατορθώματά σας
- Δεχόσασταν διαρκώς κριτική
- Απέρριπταν τις επιλογές σας
- Σπάνια σας επαινούσαν
- Οι γονείς σας είχαν πάντα δίκιο
- Η αγάπη ήταν υπό προϋποθέσεις
Τα συναισθήματα ήταν θέμα – ταμπού
Μπορεί να έχετε μεγαλώσει σε περιβάλλον, όπου η συναισθηματική έκφραση ήταν απαγορευτική. Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει από επικριτικούς γονείς, έμαθαν να κρύβουν, παρά να αναγνωρίζουν και να εκφράζουν τα αισθήματά τους.
Όχι μόνο τα αρνητικά, όπως ο θυμός ή η θλίψη, αλλά ακόμη και τα θετικά, όπως η χαρά ή ο ενθουσιασμός, δεν ήταν ευπρόσδεκτα.
Οι γονείς που επικρίνουν άδικα τα παιδιά τους, δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά αισθάνονται πως πρέπει να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να μην έρθουν αντιμέτωπα με την κριτική ή την απόρριψη.
Ως αποτέλεσμα, δεν εκδηλώνεστε, αφού δεν είστε βέβαιοι για το τι μπορεί να προκαλέσει η συναισθηματική σας έκφραση.
Σκοπός δεν είναι να κατηγορήσετε τους γονείς σας, αλλά να καταλάβετε πώς η κριτική τους έχει διαμορφώσει το συναισθηματικό σας πεδίο και να καταφέρετε να νιώσετε ασφαλείς όταν εκφράζετε τα αισθήματά σας.
Το μόνο αποδεκτό ήταν το τέλειο
Σε μερικά σπίτια, τα παιδιά δεν επιτρέπεται να κατακτήσουν τίποτα λιγότερο από την τελειότητα. Είτε στο σχολείο, ή στο σπίτι, πάντα οι απαιτήσεις είναι πολύ ψηλές.
Μπορεί να πρόκειται για μια καλοπροαίρετη συμπεριφορά, αφού οι γονείς ωθούν το παιδί να κάνει το καλύτερο δυνατό που μπορεί. Το παιδί όμως, νιώθει πως δεν μπορεί να “ανασάνει”.
Το παραμικρό λάθος, μπορεί να το οδηγήσει να υποστεί έναν καταιγισμό πληροφοριών που θα το κάνουν να αμφιβάλλει για την αξία του. Στην ενήλικη ζωή, αυτό ερμηνεύεται ως έντονος φόβος αποτυχίας και ως αδιάλειπτο κυνήγι της τελειότητας σε κάθε πτυχή της ζωής.
Πάντα συνέκριναν τα κατορθώματά σας
Μπορεί ο ανταγωνισμός να αποτελεί κινητήριο δύναμη. Όταν όμως είναι έντονος και αδιάλειπτος μέσα στην οικογένεια, γίνεται επιβλαβής.
Αν οι γονείς σας, συνέκριναν διαρκώς τα επιτεύγματά σας με εκείνα από τ’ αδέλφια σας, τα ξαδέλφια ή τους φίλους σας, αυτό είναι σημάδι πως, έχετε υποστεί άδικη κριτική. Οι αδιάκοπες συγκρίσεις, οδηγούν σε συναισθήματα ανεπάρκειας και εδραιώνουν στον άνθρωπο την πεποίθηση ότι δεν θα είναι ποτέ αρκετός.
Σχετικές μελέτες έχουν δείξει πως, η σύγκριση μέσα στην οικογένεια, πλήττει την αυτοεκτίμηση και σπέρνει θυμό και πικρία ανάμεσα στ’ αδέλφια.
Είναι ένας φαύλος κύκλος που σπάει πολύ δύσκολα – η αναγνώριση ωστόσο, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς την καλλιέργεια υγιέστερων σχέσεων και αυτό – αντίληψης.
Δεχόσασταν διαρκώς κριτική
Είναι πολύ σκληρό να δέχεσαι κριτική, ειδικά μάλιστα όταν αυτή προέρχεται από τους γονείς. Αν αισθάνεστε πως, οι γονείς σας τόνιζαν διαρκώς τα ελαττώματα και τα λάθη σας και δεν αναγνώριζαν ποτέ τις προσπάθειές σας, αυτό αποτελεί σημάδι πως, έχετε δεχτεί άδικη κριτική από εκείνους.
Η αδιάλειπτη κριτική κάνει το παιδί να νιώθει ανεπαρκές και ανασφαλές. Η αναγνώριση του μοτίβου αυτού, είναι ένα σημαντικό βήμα προς την καλλιέργεια υγιούς αυτοεκτίμησης και της αίσθησης της υπερηφάνειας για τα κατορθώματα – ανεξάρτητα από το πόσο μικρά είναι.
Απέρριπταν τις επιλογές σας
Μήπως, ως παιδί, οι γονείς σας υποτιμούσαν κάθε σας απόφαση;
Είτε στην επιλογή ενός χόμπι, την επιλογή των ρούχων ή σε οποιαδήποτε άλλη πτυχή της ζωής, οι γονείς ήξερα πάντα “καλύτερα”. Ενώ οι ίδιοι πίστευαν πως, με τον τρόπο αυτό σας προστάτευαν, η διαρκής απόρριψη των προσωπικών σας αποφάσεων, σας έκανε να αμφιβάλλετε για την κρίση και τις ικανότητές σας.
Ως ενήλικες, μπορεί να έχετε συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι οι γονείς να αναγνωρίζουν και ν’ ακούν τις αποφάσεις των παιδιών και τους δίνουν την ευκαιρία να μάθουν μέσα από τα λάθη τους.
Ο σεβασμός των αποφάσεων των παιδιών, προάγει την ανεξαρτησία και την αυτοπεποίθησή τους. Η αναγνώριση της συμπεριφοράς αυτής, είναι ένα σημαντικό βήμα για να καταφέρετε ν’ αποκαταστήσετε την εμπιστοσύνη σας στον εαυτό σας.
Σπάνια σας επαινούσαν
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη πραγματικού, ειλικρινούς επαίνου. Δηλαδή, αν μετά από ένα “μπράβο” ακολουθούσε πάντα ένα “αλλά”, αυτό μαρτυρά πως μεγαλώσατε σε έντονα και άδικα επικριτικό περιβάλλον.
Αυτό μπορεί να σας δημιούργησε την αίσθηση πως, δεν ήσασταν ποτέ αρκετοί, ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να προσπαθούσατε. Η κατανόηση της συγκεκριμένης συμπεριφοράς, θα σας βοηθήσει να απελευθερωθείτε από τον φαύλο κύκλο της ανάγκης επιβεβαίωσης για τα επιτεύγματά σας – θα σας αρκεί μόνο η δική σας.
Οι γονείς σας είχαν πάντα δίκιο
Η παραδοχή του λάθους, είναι ένδειξη ωριμότητας και ταπεινότητας. Ωστόσο, αν οι γονείς σας “είχαν το αλάθητο”, αν ποτέ τους δεν σας έχουν ζητήσει συγγνώμη για κάποια αδικία, αυτό δείχνει πως, ήταν πολύ επικριτικοί μαζί σας.
Η συμπεριφορά αυτή, οδηγεί τα παιδιά να πιστεύουν πως, η αναγνώριση του λάθους τους, ισοδυναμεί με αδυναμία. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη και πρέπει να τα παραδέχονται.
Η αναγνώριση του μοτίβου αυτού, είναι ένα μεγάλο βήμα προς την καλλιέργεια υγιέστερων σχέσεων και προαγωγή της προσωπικής εξέλιξης.
Η αγάπη ήταν υπό προϋποθέσεις
Το σημαντικότερο στοιχείο της ανατροφής είναι, αν νιώθατε πως η αγάπη των γονέων σας, τελούσε υπό προϋποθέσεις, ανάλογα με τη συμπεριφορά σας. Αν αισθανόσασταν πως η αγάπη των γονιών σας εξαρτιόταν από τα επιτεύγματά σας ή τη συμμόρφωσή σας στους κανόνες, αυτό αποτελεί σαφές σημάδια επικριτικής ανατροφής.
Σε όλους αξίζει άνευ όρων αγάπη και ειδικά από τους γονείς. Η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας είναι καθοριστικής σημασίας για την υπέρβαση των τραυμάτων και τη διαμόρφωση υγιέστερων σχέσεων.
Tip:
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως, η αναγνώριση των παραπάνω συμπεριφορών, δεν αποσκοπεί στην απόδοση ευθυνών στους γονείς. Σκοπός είναι η κατανόηση και η καλύτερη διαμόρφωση του μέλλοντός σας.
Άλλωστε, η κατανόηση του τρόπου ανατροφής και των παραπάνω σημείων, δεν ισοδυναμεί με καταδίκη, αλλά με την απόδειξη της ψυχικής σας ανθεκτικότητας. Αποτελεί ένδειξη της δύναμης που είχατε, ώστε να αντιμετωπίσετε ένα δύσκολο παρελθόν και να ακολουθήσετε τον δρόμο της υπέρβασης των τραυμάτων και του ψυχικού πόνου.
Ο γνωστός ψυχολόγος, Καρλ Ρότζερς, είχε πει πως, “Το παράδοξο είναι πως, μπορώ να αλλάξω, μόνο όταν αποδεχτώ ολοκληρωτικά τον εαυτό μου”.
Η αποδοχή του παρελθόντος, ως κομμάτι του εαυτού σας και όχι ως ενδεικτικό της αξίας σας, είναι το πρώτο βήμα προς την αλλαγή. Η αποδοχή αυτή, μπορεί να σας βοηθήσει να ξαναγράψετε το αφήγημα της ζωής σας, να απελευθερωθείτε από το βάρος της κριτικής και να αρχίσετε ν’ αγαπάτε τον εαυτό σας!
Μπορεί να αποτελέσετε έμπνευση ώστε και άλλοι, να κάνουν το ίδιο.
