Το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου για την άδεια Κουφοντίνα

Της Άννας Κανδύλη

Με ένα σκεπτικό που υιοθετεί επί της ουσίας την εισήγηση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, το ΣΤ’ ποινικό τμήμα του Ανώτατου Δικαστηρίου αναίρεσε το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου το οποίο είπε όχι στην χορήγηση 7ης άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα.

Οι αρεοπαγίτες κατέληξαν στο ότι και όσοι έχουν καταδικαστεί σε περισσότερες από μία φορά ισόβια, έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τακτικές άδειες.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν στο υπ. αριθμ. 1001/2019 βούλευμα, «η θέση αυτή του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, η οποία φαίνεται να εδράζεται στη γραμματική διατύπωση του άρθρου 55 παρ. 1 του Σωφρονιστικού Κώδικα, είναι εσφαλμένη σύμφωνα και με τα όσα αρχικώς εξετέθησαν στις αρχικές σκέψεις της παρούσης αποφάσεως, καθώς πρέπει να σημειωθεί ότι ο νομοθέτης, στο αφηρημένο επίπεδο της κατάστρωση διάταξης νόμου, χρησιμοποιεί πάντοτε τον ενικό αριθμό, χωρίς αυτό να υποδηλώνει ότι η εφαρμογή του εξαντλείται στην άπαξ πραγμάτωση του σχετικού κανόνα».

Και επί της ουσίας

Αν και στο σκεπτικό των Αρεοπαγιτών σημειώνεται ότι το Συμβούλιο του Βόλου από τη στιγμή που έκρινε ότι ο πολυισοβίτης δεν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου δεν θα έπρεπε να προχωρήσει σε κρίση για τις ουσιαστικές, οι Ανώτατοι Δικαστές παίρνουν θέση και για αυτό το σκέλος χαρακτηρίζοντας το βούλευμα αντιφατικό

«Το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχθηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιον του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης (…) αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι’ αυτό καταδικάστηκα…». Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται, αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθοιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως, αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί αλλά εμμένει στην άποψη του περί ένοπλος ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερες απαξίας».

Κατά τους Αρεοπαγίτες, «το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησης του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι «κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειας του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματά του συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων».

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ