Τα «Εξάρχεια» της Μαδρίτης
Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας στάθηκε η αφορμή ώστε ο Μανώλης Χορευτάκης να γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του, η οποία και τον πήρε στη χώρα της, στην Ισπανία, και τη Μαδρίτη. Και τι κάνει ο Μανώλης στη Μαδρίτη; Προβάλλει και πουλάει στο μαγαζί που έχει φτιάξει, στην αγορά της γειτονιάς Lavapies, προϊόντα από τον τόπο μας.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή: Ηταν τον Φεβρουάριο του 2003, όταν ο Μανώλης Χορευτάκης γνώρισε την Esther (Maria Esther Perez Rodriguez), τη νεαρή βιολόγο και περιβαλλοντολόγο, που έκανε την πρακτική της άσκηση στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας.
Αρχισαν να βγαίνουν, κάποια στιγμή ήρθε και ο έρωτας και από τότε έγιναν αχώριστοι. Μέχρι το 2011, πότε ο Μανώλης πήγαινε στη Μαδρίτη και πότε η Esther ερχόταν στην Καλαμάτα. Η κατάσταση στην Ελλάδα, όμως, είχε αρχίσει να σκληραίνει, λόγω της κρίσης, οπότε πήραν την απόφαση να πάνε και να ζήσουν στη Μαδρίτη.
Ο πρώτος χρόνος στην Ισπανία ήταν δύσκολος για το ζευγάρι. Και εκεί η κατάσταση είναι σκληρή, με μεγάλη ανεργία και περικοπές των κοινωνικών παροχών.
«Τον πρώτο χρόνο πέρασα δύσκολα, μη νομίζεις ότι εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα από την Ελλάδα. Η κρίση είναι σοβαρή και στην Ισπανία και δεν μπορούσα να βρω δουλειά. Ημουν σχεδόν έτοιμος να γυρίσω πίσω, αλλά μέσω ενός γνωστού μού παρουσιάστηκε η ευκαιρία να νοικιάσω έναν χώρο και να φτιάξω μαγαζί σε κεντρική αγορά της Μαδρίτης.
Με τις οικονομίες που είχα και την εμπειρία μου από τις οικοδομικές εργασίες του παρελθόντος, ανακαίνισα τον χώρο και ξεκινήσαμε το παραδοσιακό μαγαζάκι μας, το οποίο ονομάσαμε “Εξάρχεια” (Exargia)».
Οσο για το τι θα πρότεινε σε όσους σκέπτονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, η άποψη του Μανώλη είναι καθαρή:
«Αν κάποιος σκέπτεται να φύγει για οικονομικούς λόγους, δεν θα του συνιστούσα να πάει σε ευρωπαϊκή χώρα. Η Ελλάδα μπορεί να έχει σοβαρό πρόβλημα, όμως όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν προβλήματα. Αν, λοιπόν, κάποιος θέλει να φύγει, ας κοιτάξει τι μπορεί να κάνει σε χώρα εκτός Ευρώπης».
Ο Μανώλης προσφέρει στους πελάτες του παραδοσιακά μεσσηνιακά προϊόντα, αλλά μαγειρεύει κιόλας ελληνικά φαγητά. Εχει ελιές, λάδια, παστέλια, παξιμάδια, σύκα, τυριά, τσάι από τον Ταΰγετο, ρίγανη κ.ά.
Εχει πλέον προσαρμοστεί και περνάει καλά. Τον εντυπωσιάζει, μάλιστα, «το πόσα κοινά έχουμε οι Ελληνες με τον ισπανικό λαό και το πόσο πολύ μας εκτιμούν. «Αναγνωρίζουν ότι οι ρίζες του πολιτισμού τους ξεκινούν από την Ελλάδα. Κάθε μέρα περνούν από το μαγαζί Ισπανοί και μας λένε “καλημέρα”. Σου λέω, όμως, ότι και εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα, μεγάλη ανεργία, φτώχεια, ανέχεια. Ισως δεν είναι τόσο άσχημα όσο σε εμάς, αλλά είναι δύσκολα».
Πηγή: Εθνος
