Λίγα 24ωρα έχουν απομείνει για τη δίκη της 36χρονης, η οποία έχει ομολογήσει ότι εξαπέλυσε την επίθεση με βιτριόλι κατά της Ιωάννας Παλιοσπύρου, τον περασμένο Μάιο στην Καλλιθέα.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΑΝΤ1, η Ιωάννα μιλά για την απόφασή της να έρθει αντιμέτωπη με την γυναίκα που της κατέστρεψε τη ζωή, ενώ εκφράζει την αγανάκτησή της για την νέα επίθεση με καυστικό υγρό, που έγινε σήμερα στη Νίκαια.
Ιωάννα: “Να θεραπεύσω την ψυχή μου”
“Αυτό που επιθυμώ περισσότερο μέσα από τη διαδικασία της δίκης, πέρα από την παραδειγματική τιμωρία της κατηγορούμενης, είναι να θεραπεύσω την ψυχή μου. Δηλαδή να έρθω αντιμέτωπη με τον θύτη μου, με τους φόβους μου και με τις απαντήσεις που αναζητώ” δηλώνει η Ιωάννα στον ΑΝΤ1.
Παρά τα επώδυνα και απανωτά χειρουργεία, η Ιωάννα έχει μελετήσει κάθε στοιχείο της δικογραφίας και ακούγεται πιο δυνατή από ποτέ.
“Δεν νομίζω πως είναι κάτι για το οποίο μπορώ να προετοιμαστώ, είναι τόσο πρωτόγνωρο… θα αφήσω να με καθοδηγήσει το ένστικτό μου” τονίζει.
Εξηγεί στη συνέχεια, γιατί ζητεί την παραδειγματική τιμωρία της κατηγορουμένης.
“Πιστεύω πως είναι το πρώτο και το πιο άμεσο βήμα που πρέπει να γίνει ώστε να κατασταλεί αποτελεσματικά το φαινόμενο του μιμητισμού και να καταστεί σαφές από τους θεσμούς πως τέτοια ειδεχθή εγκλήματα δεν έχουν χώρο και θέση σε μια ώριμη, οργανωμένη και ανεπτυγμένη κοινωνία ανθρώπων. Η πράξη της επίθεσης με ένα τέτοιο μέσον όπως είναι το είναι μεσαιωνική και ακραία βασανιστική”, αναφέρει.
Η έκρηξη για την σημερινή επίθεση με καυστικό υγρό
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου δεν έκρυψε την αγανάκτησή της για την νέα επίθεση, που έγινε σήμερα με καυστικό υγρό έξω από το Νοσοκομείο της Νίκαιας.
“Σήμερα το πρωί ξανά, για ακόμη μια φορά υπήρξε νέα επίθεση με οξύ. Είναι αδιανόητο πως η δική μου ιστορία αντί να λειτουργεί αποτρεπτικά, αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάποιες εγκληματικές προσωπικότητες. Σας παρακαλώ όλοι μαζί να κινηθούμε κατάλληλα ώστε να σταματήσει αυτό. Εγώ είμαι η πρώτη που το φωνάζω. Η επανειλημμένως κατάχρηση του θειικού οξέως αναπόφευκτα οδηγεί σε τρομοκρατία. Η χρήση του σε μεγάλη ποσότητα αποτελεί χημικό όπλο” αναφέρει.
Απευθύνει δε το ερώτημα: “εφόσον είμαστε εν καιρώ ειρήνης, τα χημικά όπλα δεν θα έπρεπε να απαγορεύονται;”.
