Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), που προβληματίζει στις ημέρες μας έως και το 15% των γυναικών σε γόνιμη ηλικία, αντικατοπτρίζει ένα φάσμα εκδηλώσεων, από διαταραχές περιόδου και ωορρηξίας έως υπογονιμότητα και σακχαρώδη διαβήτη.
Στα αίτια του συνδρόμου αυτού συγκαταλέγονται τόσο η γενετική προδιάθεση όσο και η επίδραση διαφόρων περιβαλλοντικών παραγόντων.
Την αποστολή της διέγερσης των ωοθηκών, προκειμένου να ωριμάσουν και να απελευθερώσουν ωάρια, έχουν αναλάβει στο σώμα της γυναίκας δύο ορμόνες, η θυλακιοτρόπος και η ωχρινοτρόπος. Όταν, όμως, οι ορμόνες αυτές παύουν να εκκρίνονται με την προκαθορισμένη ισορροπία μεταξύ τους, αρχίζουν τα πρώτα σημάδια του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, με έντονες διαταραχές στο κύκλο εμμήνου ρύσεως. Η εμπλοκή, όμως, των ορμονών στο σύνδρομο αυτό, δεν περιορίζεται μόνο στις δύο που προαναφέρθηκαν, αλλά τόσο η ινσουλίνη όσο και η τεστοστερόνη έρχονται να διογκώσουν το σύνολο των διαταραχών, με υπερινσουλιναιμία, ινσουλινοαντίσταση (αντίσταση των ιστών να απαντήσουν στην ινσουλίνη) και κλινικά φαινόμενα, όπως η υπερτρίχωση και η ακμή.
Γνωρίζουμε σήμερα πως για την εξέλιξη του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, τεράστιο ρόλο παίζει η παχυσαρκία. Περίπου οι μισές από τις γυναίκες που πληρούν τα κριτήρια ένταξης στο σύνδρομο, εμφανίζουν ανδροειδή τύπο παχυσαρκίας (σχήμα μήλου) με συνεπακόλουθες επιδράσεις στα λιπίδια και στο σάκχαρο του αίματος.
Διαβάστε περισσότερα στο boro.gr
