Πώς αντιμετωπίζουμε την αχαριστία;
Σας έχει τύχει ποτέ να κάνετε τα πάντα για κάποιον και σαν αντάλλαγμα να πάρετε την αδιαφορία του ή τη δυσαρέσκειά του; Οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι τόσο αχάριστοι σωστά; Αν κάνετε αυτή τη σκέψη θα υποφέρετε για μέρες καθώς θα την αφήνετε να στριφογυρίζει στο μυαλό σας. Όσο περισσότερο ορμητικές γίνουν οι σκέψεις σας και οι φαντασιώσεις σας τόσο μεγαλύτερο θυμό και αναστάτωση θα νιώθετε.
Απόσπασμα από κείμενο του ψυχιάτρου David D. Berns. Επιστημονική επιμέλεια, Γρηγόρης Σίμος, Ψυχίατρος- Ψυχοθεραπευτής.
Θα σας διηγηθώ την ιστορία της Σούζαν.
Η γυναίκα που δεν μπορούσε να πει ευχαριστώ.
Μόλις τελείωσε το λύκειο η Σούζαν άρχισε θεραπεία για υποτροπιάζουσα κατάθλιψη από την οποία υπέφερε. Είχε μεγάλες αμφιβολίες για τη βοήθεια που θα μπορούσα να της προσφέρω και συνεχώς μου υπενθύμιζε ότι η περίπτωσή της ήταν αγιάτρευτη. Για αρκετές βδομάδες βρισκόταν σε μια κατάσταση υστερίας γιατί δεν μπορούσε να διαλέξει σε ποιο από τα δυο πανεπιστήμια να πάει. Έκανε λες και θα γκρεμιζόταν όλος ο κόσμος αν δεν έπαιρνε τη σωστή απόφαση και παρόλα αυτά η επιλογή της δεν ήταν ξεκάθαρη. Η επιμονή της να εξαλείψει κάθε ίχνος αβεβαιότητας ήταν μοιραίο να της προκαλέσει μια τεράστια απογοήτευση γιατί απλά δεν μπορούσε να ιεραρχήσει τα πράγματα.
Έκλαιγε και γκρίνιαζε σε υπερβολικό βαθμό. Πρόσβαλλε και κατηγορούσε το φίλο της και την οικογένειά της. Μια μέρα με π΄ρε τηλέφωνο ικετεύοντάς την να τη βοηθήσω. Έπρεπε απλά να πάρει μια απόφαση. Απέρριπτε κάθε πρόταση που της έκανα και απαιτούσε θυμωμένα να της βρω κάποια καλύτερη λύση. Έλεγε διαρκώς. “Εφόσων δεν μπορώ να πάρω αυτή την απόφαση αποδεικνύεται ότι η γνωστική σου θεραπεία δεν πρόκειται να έχει αποτελέσματα. Οι μέθοδοί σου δεν είναι καλές. Ποτέ δεν πρόκειται να βελτιωθώ”. Επειδή την άκουσα αναστατωμένη άλλαξα τα απογευματινά μου ραντεβού ώστε να συζητήσω την περίπτωσή τη με ένα συνάδελφο ο οποίος μάλιστα μου προσέφερε κάποιες πολύτιμες προτάσεις. Της τηλεφώνησα αμέσως μετά για να της δώσω ορισμένες συμβουλές για το πως πρέπει να ξεπεράσει την αναποφασιστικότητά της. Μέσα σε 15 λεπτά μπόρεσε να φτάσει σε μια ικανοποιητική απόφαση και αμέσως ένιωσε ανακούφιση.
Όταν ήρθε για την επόμενη συνεδρία μας μου δήλωσε ότι από τη στιγμή που είχε χαλαρώσει σε σημαντικό βαθμό και είχε καταλήξει σε μια οριστική απόφαση για το πανεπιστήμιο στο οποίο θα πήγαινε. Περίμενα να ακούσω κάποια λόγια ευγνωμοσύνης λόγω των επίπονων προσπαθειών που είχα καταβάλει και τη ρώτησα αν εξακολουθούσε να πιστεύει ότι οι γνωστικές τεχνικές θα ήταν αποτελεσματικές για την περίπτωσή της. Μου απάντησε: Ναι πράγματι Αυτό ακριβώς ήθελα να σου πώ. Βρέθηκα στριμωγμένη και ήμουν υποχρεωμένη να πάρω μια απόφαση. Το γεγονός ότι τώρα δε νιώθω καλά δε μετράει γιατί δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Αυτή η ηλίθια θεραπεία δεν μπορεί να με βοηθήσει. Θα έχω κατάθλιψη για την υπόλοιπη ζωή μου. Σκέφτηκα τότε… Θεέ μου Πόσο παράλογος μπορεί να γίνει κανείς. Μπόρεσα να μετατρέψω τη λάσπη σε χρυσό και δεν το πρόσεξε καν! Άρχισα να βράζω από θυμό, γι αυτό και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την τεχνική με τις δυο στήλες λίγο αργότερα την ίδια εκείνη ημέρα ώστε να προσπαθήσω να ηρεμήσω και να διώξω τον εκνευρισμό μου.
Τι με έκανε να αναστατώνομαι με την αχαριστία; Ποιες σκέψεις μου την προκαλούσαν; Τι σκεφτόμαστε όλοι μας συνήθως όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αχαριστία;
-Αν κάνω κάτι για κάποιον αν τον βοηθήσω, είναι υποχρεωμένος να νιώθει ευγνωμοσύνη και να μου το ανταποδώσει.
Διαβάστε τη συνέχεια στο boro.gr
