Του Παναγή Γαλιατσάτου
Μια προσωπική επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η επίσκεψη στη Λιβύη, από την οποία η Ελλάδα αποκόμισε ό,τι περισσότερο μπορούσε να πάρει. Μετά από πολλά χρόνια απουσίας από τα τεκταινόμενα στη Λιβύη, που είναι μακράν η σημαντικότερη χώρα -από ενεργειακή άποψη- στη Μεσόγειο, η Ελλάδα έδωσε το «παρών» και άνοιξε διαύλους επικοινωνίας με τη μεταβατική ηγεσία της χώρας.
Η επίσκεψη ικανοποίησε πολύ τους Λίβυους, οι οποίοι επεσήμαιναν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός ήρθε πολύ καλά διαβασμένος και χειρίστηκε με τον κατάλληλο τρόπο τόσο τον Άραβα πρωθυπουργό Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά όσο και τον Βεδουίνο επικεφαλής του τριμελούς Προεδρικού Συμβουλίου Μοχάμεντ ελ Μένφι. Η σημασία που απέδωσε στις διαφορετικές ευαισθησίες των δύο συνομιλητών του συνέβαλε, όπως λένε διπλωματικές πηγές, στην επιτυχία της επίσκεψης.
Στο επίκεντρο της επίσκεψης βρέθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο και όπως έγινε σαφές και από τις δημόσιες δηλώσεις του πρωθυπουργού, το ζήτημα του τουρκολιβυκού μνημονίου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε στους συνομιλητές του ότι η Αθήνα το θεωρεί «άκυρο, ανυπόστατο και παράνομο», χωρίς βεβαίως να περιμένει ότι θα συμφωνήσουν μαζί του. Ωστόσο, αυτό που επεδίωξε και πέτυχε η ελληνική διπλωματία ήταν να αποσπάσει από τους Λίβυους τη δήλωση προθέσεων ότι θα ξαναπιάσουμε το νήμα του καθορισμού των θαλάσσιων ζωνών. Όπως είπε στις κοινές δηλώσεις ο Λίβυος πρωθυπουργός Ντμπεϊμπά, η Λιβύη είναι έτοιμη «να συστήσει κοινές τεχνικές επιτροπές με την Ελλάδα για να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων και τον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών ανάμεσα στην Κρήτη και τη Λιβύη».
Το επόμενο βήμα, λοιπόν, είναι να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, ωστόσο στο Μαξίμου και στο υπουργείο Εξωτερικών κρατούν μικρό καλάθι. Άλλωστε, το υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης, που θα πρέπει να ορίσει τις τεχνικές επιτροπές, βρίσκεται υπό αναδιοργάνωση και πάσχει από μεγάλες ελλείψεις στο απαραίτητο προσωπικό, φυσικό επακόλουθο ενός δεκαετούς εμφυλίου πολέμου, στη διάρκεια του οποίου δεν έγινε καμία πρόσληψη. Το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση φαίνεται και από το γεγονός ότι, παρά την αποκατάσταση των διμερών διπλωματικών σχέσεων, η αμερικανοτραφής υπουργός Εξωτερικών Νάιλα Μοχάμεντ ελ Μανγκούς δυσκολεύεται να βρει το κατάλληλο πρόσωπο που θα αναλάβει επικεφαλής στην πρεσβεία της Λιβύης στην Αθήνα – και αυτός ο διορισμός αναμένεται, άλλωστε, να καθυστερήσει.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα στην Realnews.
