“Ακριβώς για να αποφευχθούν νέες εντάσεις, η Ελλάδα διαμόρφωσε ένα πλαίσιο σχέσεων με την Τουρκία που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο, στις ευρωπαϊκές αξίες, στην ειρηνική επίλυση των διαφορών και στην καλή γειτονία. Αυτό το πλαίσιο αποτυπώθηκε και στις αποφάσεις του Ελσίνκι πριν μία εικοσαετία και δεσμεύει και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις σχέσεις της με την Τουρκία. Θεωρώ επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό ότι με αυστηρή και καθαρή γλώσσα η ΕΕ μίλησε προς την Τουρκία για την νέα συμφωνία που έκανε με τη Λιβύη, χαρακτηρίζοντάς την παράνομη. Άρα λοιπόν πιστεύω ότι οι θέσεις της ΕΕ και η αλληλεγγύη της προς τα κράτη μέλη είναι ακριβώς αυτό που θα βοηθήσει στο να μην υπάρχουν νέες εντάσεις ή και θερμά επεισόδια” δήλωσε στο Euronews, ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
“Έχετε δίκιο και αυτό το επεσήμανε και ο πρώην πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης, είπε μια αλήθεια. Το 2004 με τις συμφωνίες αυτές είχαμε διαμορφώσει μια νέα δυναμική Ελλάδας-Τουρκίας, μια νέα δυναμική Ευρώπης-Τουρκίας, μια νέα δυναμική και για το Κυπριακό, Ελληνοκυπρίων με Τουρκοκυπρίους, μια δυναμική που έδινε τις ευκαιρίες για επίλυση σημαντικών θεμάτων, όπως του Κυπριακού. Όμως λόγω πολιτικών συγκυριών αυτή η δυναμική, αν όχι χάθηκε, εν πάση περιπτώσει μειώθηκε, κάτι που και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης έχει πει σε δηλώσεις του παλιότερα. Πιστεύω ότι χάθηκε μια δυναμική η οποία θα μπορούσε να είχε φθάσει σε λύσεις πάνω σε προβλήματα όπως το Κυπριακό, αλλά και βεβαίως στη διευθέτηση του προβλήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Αυτά το Ελσίνκι και οι ευρωπαϊκές αποφάσεις προβλέπουν ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα, όχι μόνο από έναν διάλογο, αλλά και μία παραπομπή με συνυποσχετικό Ελλάδας-Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης” ανέφερε σχετικά με το Ελσίνκι.
Αναφορικά με το δικαστήριο της Χάγης τόνισε ότι “Διαφωνώ στο να κρατιέται ένα μεγάλο θέμα, όπως η διευθέτηση της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Το να αιωρείται για πολλά χρόνια είναι που δημιουργεί τις μεγαλύτερες εντάσεις. Έχουμε καλέσει την Τουρκία να έρθει στο τραπέζι πρώτα απ’ όλα μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης – το ξεκινήσαμε βεβαίως με τις λεγόμενες διερευνητικές επαφές και συζητήσεις – και να καταλήξουμε σε ένα συνυποσχετικό. Θεωρώ δε πως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με τις νομολογίες που υπάρχουν διεθνώς, θα βγάλει μια δίκαιη απόφαση που θα ορίζει ποια είναι η έκταση της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας και ποια της Τουρκίας. Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο και οι δύο πλευρές θα αποδεχθούν μια τέτοια λύση που θα είναι τελικά προς όφελος της ειρήνης και της ουσιαστικής ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή”.
Ερωτηθείς αν φοβάται θερμό επεισόδιο στην παρούσα φάση είπε ότι “Γι’ αυτό ήταν μια πάρα πολύ σημαντική απόφαση η απόφαση του Ελσίνκι, της ΕΕ τότε το 1999 επί φινλανδικής προεδρίας, ή και αργότερα οι αποφάσεις που ακολούθησαν, όπως η Συνθήκη της Λισαβόνας που μιλά για την αμοιβαία συνδρομή στα κράτη μέλη. Αυτές οι αποφάσεις ήταν πάρα πολύ σημαντικές, ώστε να δώσουν το πλαίσιο, την ευκαιρία να διευθετηθούν με τρόπο ειρηνικό και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο οι όποιες διαφορές και στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ”.
