Αραγε, η ζωή του Λάκη Γαβαλά χωρά σε ένα μόνο βιβλίο; Με αφορμή την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας του γνωστού επιχειρηματία και σχεδιαστή μόδας, «Λάκης Γαβαλάς Loaded», από τις εκδόσεις Αγκυρα, ο ίδιος, μια πληθωρική προσωπικότητα με μακρά διαδρομή και έντονη παρουσία στον χώρο της μόδας, μιλά για όλα.
Για τα παιδικά του χρόνια, το καλλιτεχνικό του ξεκίνημα, την επαγγελματική διαδρομή του και τις συναντήσεις του με διάσημες προσωπικότητες, αλλά και για τη δύσκολη περίοδο της φυλακής και την επανεκκίνησή του σε όλα τα πεδία.
Aκολουθεί ένα απόσπασμα από τη συνέντευξή του στην Realnews και την Κορύνα Μαντάγαρη
Ζήσατε ένα lifestyle που πολλοί λίγοι στην Ελλάδα μπόρεσαν να το ζήσουν, ενώ περάσατε και μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού και βγήκατε αλώβητος.
Το έχω ξαναπεί, η πειθαρχία μου είναι αυτή που με κάνει να εγκλωβίζομαι σε κυβάκια και να τα καταφέρνω. Αλλωστε, η μέλισσα σε μικρές κυψέλες κάνει το μέλι, δεν το κάνει στην πλατεία ή σε έναν κάμπο. Η πρώτη φυλάκισή μου είναι σαν ένα τρένο που πήρα από τη Ρώμη για να πάω στο Μιλάνο, το 1972, όπου είχα τελειώσει τις πρόβες που έκανα στη RAI για να βγω στο σόου της Κυριακής. Ημουν τότε πιτσιρικάς με δύο καπελιέρες και δύο βαλίτσες. Ανεβαίνω στο βαγόνι και δεν υπήρχε θέση. Ηταν ένα βρομερό βαγόνι, γιατί ερχόταν από τη Νάπολι για να πάει στο Τορίνο, οπότε είχε μέσα πουλερικά, τυριά, τα καλούδια που πήγαιναν οι νότιοι στους βόρειους. Εμεινα όρθιος έξι ώρες μέσα στο τρένο. Αυτό ήταν πιο σκληρό για εμένα από το να φυλακιστείς – ή έτσι το μεταφράζω εγώ. Εχω μάθει στη στέρηση προκειμένου να βγω ξανά μπροστά και να είμαι αισιόδοξος και αυτό ακριβώς δείχνει το βιβλίο, ότι πέφτεις, σηκώνεσαι, ξεσκονίζεσαι και προχωράς. Στο τέλος, αν το πετύχεις αυτό, ό,τι κακό σου συμβαίνει θα είναι σαν μια γρατζουνιά. Η γρατζουνιά δεν αφήνει πληγή.
Δεν είναι εύκολο πράγμα το να δημιουργήσεις μια αυτοκρατορία και να βρεθείς μετά στη φυλακή. Πώς διατηρήσατε την ψυχή και το μυαλό σας στη θέση τους;
Καθόλου εύκολο δεν είναι. Αλλά, όταν κάποιος είναι καθαρός και έχει δώσει ψωμί σε 300 άτομα και δεν έχει κάνει λαμογιές, δεν έχει πάρει λεφτά από το Χρηματιστήριο, δεν παίζει στο καζίνο, κάτι σημαίνει. Είχα πιστώσει τους πελάτες μου, οι οποίοι, λόγω κρίσης, αδυνατούσαν να πληρώσουν τον ΦΠΑ τους, αλλά εγώ ήμουν ο υπεύθυνος γιατί δεν τον απέδιδα. Οι πολιτικοί έρχονται και παρέρχονται, έχουν συνοδείες με πολλά περιπολικά γύρω τους, πηγαίνουν ταξίδια με ιδιωτικά αεροπλάνα και δεν φέρνουν πίσω κανένα καλό συμβόλαιο, όπως έκανα εγώ, το οποίο εξελίσσει τη χώρα. Αυτά είναι καταγεγραμμένα όλα, δεν σας τα λέω για να τα πω. Είχα κάνει τις εταιρείες και έπαιρνα όλους τους σχεδιαστές στη βίλα μου στη Μύκονο και έκανα πάρτι μέσα από τα οποία αναδείκνυα την Ελλάδα.
Τους πήγαινα στη Δήλο, στην Τήνο, για να καταλάβουν ότι η Ελλάδα είναι ένα μέρος που μπορούν να εμπιστευτούν και να κάνουν επενδύσεις. Αυτό δεν αξιολογήθηκε. Στέλνεις φυλακή έναν τέτοιο άνθρωπο για τον οποίο δεν έχεις και αντικαταστάτη να σε εκπροσωπήσει διεθνώς; Τι χαζομάρα είναι αυτή; Εγινα ήρωας,, γιατί άντεξα τη φυλακή και τις κακουχίες, αντί να γίνω ήρωας γιατί είμαι ένας καλός άνθρωπος και πολύ ικανός στη δουλειά μου.
Εχετε μετανιώσει για κάτι στη ζωή σας;
Εχω πει ότι, αν είχα σπουδάσει οικονομικά, θα ήμουν πιο υποψιασμένος σε πράγματα, αλλά σε πληροφορώ ότι το δικό μου μεγαλείο σε γνώσεις περί του εμπορίου είναι ακαταλαβίστικο για μια χώρα σαν την Ελλάδα,
ακόμα και σήμερα που μιλάμε. Η Ελλάδα είναι για τα μπουζούκια, για την ψευτομαφία και το ψευτοδήθεν. Ο Ιταλός υπερηφανεύεται γιατί είναι κατασκευαστής στα κορδόνια, γιατί τα παπούτσια πρέπει να είναι καλογυαλισμένα με ωραία κορδόνια. Δεν τον ενδιαφέρει να πάει στα μπουζούκια και να πληρώσει στον μετρ 300 ευρώ για να του κλείσει πρώτο τραπέζι. Είμαστε ένας λαός του φραπέ παλαιότερα, του φρέντο τώρα και του μπουζουκιού πάντα. Δεν μου κάνει εμένα αυτός ο ρόλος, δεν αισθάνομαι τιμωρημένος.
Απλά αισθάνθηκα ότι έκανα ένα φιλμ με τη ζωή μου, που λέγεται «φυλακή», ήταν 2.000 κομπάρσοι, που ήταν οι κρατούμενοι, και βγήκα ως πρωταγωνιστής ξανά. Βέβαια, χωρίς λεφτά, γιατί ο Ντε Νίρο και οι άλλοι ηθοποιοί που κάνουν τέτοια έργα παίρνουν πολλά εκατομμύρια. Εγώ βγήκα χωρίς εκατομμύρια. Κοιμάμαι πολύ καλά το βράδυ, δεν έχω πάρει ούτε ένα χάπι, δεν παίρνω ναρκωτικά, δεν πίνω, δεν καπνίζω, έχω χιούμορ, νομίζω ότι είμαι έξυπνος.
Εχετε υποστεί bullying;
Εμενα στον Κορυδαλλό και πήγαινα στο θέατρο, στην οδό Αλεξάνδρας, στο «Μπουρνέλη», μιλάω τώρα για δεκαετία του ‘70. Φορούσα μια καμπάνα και ένα σακάκι καρό μπλεάσπρο-κόκκινο, που πολύ θα ήθελα να είχα
και τώρα. Περνούσα την οδό Μάρνη και άκουγα ξεφωνητά τρελά, δεν υπήρχε αυτό το πράγμα, έλειπαν η άρπα και το βιολί για να το συνοδεύουν. Οπότε, το bullying το πέρασα με αυτό τον τρόπο.
Εχουμε εξελιχθεί ή εξακολουθούμε να είμαστε οπισθοδρομικοί;
Ενα μεγάλο κομμάτι έχει εξελιχθεί ιδιαίτερα μέσα από την τεχνολογία. Θεωρώ ότι η Ελλάδα βγάζει καλά άτομα. Επειδή παρακολουθώ την ανιψιά μου, τη μικρότερη, είναι παιδιά τα οποία κάνουν αθλητισμό, προσέχουν
τη διατροφή τους, μελετούν, εξελίσσονται.
Τηλεοπτικά, ποια είναι τα επόμενα βήματά σας;
Ανήκω στο «My style rocks», αν και εφόσον ξαναγίνει. Από εκεί και πέρα, τώρα δημιουργώ κανάλι στο YouTube, όπου θα κάνω τη δική μου εκπομπή. Διδάσκω σε δύο σχολές, έχω συνεργασία με τρεις εταιρείες ρούχων, είμαι πολύ απασχολημένος. Ευτυχώς, γιατί έτσι δεν προλαβαίνω να πάθω και κατάθλιψη.
Στην προσωπική σας ζωή είστε μόνος;
Οχι, δεν είμαι μόνος, έχω παρέα, τα περνώ πολύ καλά. Ευτυχώς είναι ένα άτομο που δουλεύει στο εξωτερικό και πηγαινοέρχεται, άρα λοιπόν δεν έχω πρόβλημα κόπωσης της σχέσης, γιατί, όταν βλέπεις κάποιον συνέχεια,
μπορεί να σε βαριέται ή να βαριέσαι εσύ. Είμαι πολύ καλά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ REALNEWS
