Το κλείσιμο του Hilton ορίζει το τέλος μιας εποχής!
Του Ιωσήφ Αβράμογλου
Όλοι μας μπορεί να έχουμε ωραίες αναμνήσεις από το ξενοδοχείο Hilton, που κλείνει για να ανακαινισθεί και να ξανανοίξει ως Conrad το 2024. Ακόμα και με καλλιτέχνες… πόσοι και πόσοι δεν πέρασαν ή δεν έμειναν εκεί. Προσωπικά θυμάμαι μερικές ιστορίες, όπως εκείνες που μου διηγούνταν ο αείμνηστος Γιάννης Σπάρτακος για την εποχή που έπαιζε πιάνο στο Hilton ή για την διαμονή του Eric Clapton, όταν τον φέραμε για τις συναυλίες στο Σπόρτινγκ ή ακόμα και για τον Al Bano και την Romina Power, όταν τους είχα φέρει για ένα τηλεοπτικό σώου στην ΕΡΤ2.
Η πιο μεγάλη όμως σε διάρκεια ιστορία είναι με την ευκαιρία της επιστροφής του Βαγγέλη Παπαθανασίου – μετά από πολλά χρόνια – στην Αθήνα το 1980, όπου έπιασε δύο καμπάνες στην πισίνα του Hilton για να μείνει μαζί με την φωτογράφο Veronique Skawinska, η οποία είχε σχεδιάσει ορισμένα από τα εξώφυλλα των δίσκων του Vangelis και με την οποία ήταν παντρεμένος. Αυτός ήταν ο δεύτερος γάμος του Βαγγέλη. Ο πρώτος ήταν με την Βάνα Βερούτη, η οποία είχε κάνει και κάποια φωνητικά στους δίσκους “La Fête Sauvage” και “Heaven and Hell”.
Τότε ο Βαγγέλης μαζί με την Veronique είχαν έρθει με αυτοκίνητο από το Λονδίνο, δεδομένου ότι εκείνος φοβόταν τα αεροπλάνα. To αυτοκίνητο ήταν μιά Rolls-Royce Silver Cloud δίχρωμη, μπεζ με καφέ και ο οδηγός βέβαια Άγγλος. Ο Βαγγέλης μου δάνειζε την λιμουζίνα μαζί με τον οδηγό, συνήθως για να βγω να ψωνίσω τα… απαραίτητα, που ήταν ρολά φωτογραφικά φιλμς για την Veronique και χοντρός πασατέμπος για εμάς!
Για ένα διάστημα πήγαινα κάθε μέρα στην πισίνα του Hilton (απ’ όπου και η φωτογραφία), διότι ετοιμάζαμε μία παρουσίαση στη μεγάλη αίθουσα του ξενοδοχείου, την “Τερψιχόρη”, του νέου τότε δίσκου με γενικό τίτλο “Ωδές”, στον οποίο τραγουδούσε η Ειρήνη Παπά μερικά από τα πιο αγαπημένα παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια, διασκευασμένα βέβαια στο γνωστό στυλ ηλεκτρονικής μουσικής του Βαγγέλη. Ανάμεσά τους τα “Σαράντα Παλληκάρια”, η “Νεραντζούλα”, o εκπληκτικός “Χορός Της Φωτιάς” (Πυρρίχιος) που τόσο πολύ του πάει η ηλεκτρονική διασκευή, οι “Κολοκοτρωναίοι”, το “Ποτάμι”, ο “Μενούσης” και άλλα. Το άλμπουμ είχε ηχογραφηθεί στο προσωπικό στούντιο του Βαγγέλη στο Λονδίνο, στα Nemos Studios.
Ο Βαγγέλης ήθελε να χρησιμοποιήσουμε ηχητικά για την εκδήλωση από την εταιρία “Λίλης”, μια εταιρία που τότε κατασκεύαζε – κάπου στον νομό Κορινθίας – μια σειρά από εξαιρετικής ποιότητας ηχεία (σήμερα θα μπορούσαμε να τα αποκαλέσουμε hi-end), που όμως δεν ήταν προς ενοικίαση αλλά μόνο για πώληση. Ο αείμνηστος Λίλης όμως δεν χάλασε το χατίρι του Βαγγέλη.
Η παρουσίαση του δίσκου είχε μεγάλη προσέλευση από καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, στελέχη δισκογραφικών εταιριών, μουσικούς, φίλους κ.ά.
(Κάθε Σάββατο και Κυριακή βράδυ, από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 3 το πρωί, ο Ιωσήφ Αβράμογλου παρουσιάζει από τον Real FM στους 97.8, την εκπομπή “After Midnight… όπως έλεγε και ο J.J. Cale”, με πολλή και καλή μουσική).
