Καλεσμένη στην εκπομπή, της Αθηναΐδας Νέγκα, «Καλύτερα Αργά», βρέθηκε η Ευρυδίκη και μίλησε για τη ζωή της στη Γαλλία, τον έρωτα, τους γάμους με συνθέτες αλλά και τη σχέση της με τον Γιώργο Θεοφάνους.
«Είναι άγχος αυτό. Καμιά φορά λέω “γιατί πρέπει να σκέφτομαι την εικόνα μου ή να διατηρούμε αδύνατη;”. Κατέληξα στο ότι δεν με ενδιαφέρει πώς θα με βλέπουν οι άλλοι. Μου αρέσει το φαγητό και τα γλυκά και ξεφεύγω πολύ συχνά. Δεν το επιτρέπω στον εαυτό μου. Μόλις φτάσω 52 κιλά νιώθω ότι είμαι παχιά».
«Με την Τζώρτζια είμαστε σχεδόν 29 χρόνια φίλες. Την είχα δει πριν μπει στους Μπλε και εντυπωσιάστηκα. Της έκανα μια πρόταση να είμαστε μαζί και από τότε γνωριζόμαστε. Μετά μπήκε στους Μπλε, έκανε επιτυχίες. Κρατήσαμε αυτή την επαφή και ήμασταν κοντά. Δεν είχαμε, όμως, την ευκαιρία να συνεργαστούμε σε μια ολοκληρωμένη παράσταση. Και το αποφασίσαμε πέρυσι. Ξεκινήσαμε στον Σταυρό του Νότου με απανωτά sold out και ταιριάζουμε σε όλα, σαν να είμαστε ένα. Εγώ δεν ψηφίζω στην Ελλάδα αλλά αν το έκανα θα την ψήφιζα. Πιστεύω στην δύναμη των γυναικών και βλέπω, είτε το θέλουμε είτε όχι, ότι σε πολλά πράγματα η Ζωή Κωνσταντοπούλου τολμά να λέει τα πράγματα με το όνομά τους ενώ άλλοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.
Δεν μπορώ να μπω στη θέση του άλλου και να τον κρίνω ειδικά άμα βλέπω ότι έχει το πάθος, τη δύναμη και τη θέληση να το κάνει. Πρέπει να υπάρχουν διαφορετικές φωνές στη Βουλή. Πρέπει και εμείς να έχουμε τους εκπροσώπους μας. Μερικές φορές το ζηλεύω κι αυτό. Αγαπάω τον κόσμο, τη χώρα μας, θα μπορούσα να προσφέρω περισσότερα πράγματα αλλά δεν είμαι τόσο σκληρή για αυτόν τον χώρο. Παρά είμαι ευαίσθητη.
Όταν βρέθηκα στο Παρίσι πήγα για πρώτη φορά στο Κοιμητήριο όπου εκεί αναπαύονται μεγάλες προσωπικότητες. Όταν βρέθηκα στον τάφο της Edith Piaf δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Ένιωθα από μικρή κάτι να με συνδέει με αυτή τη γυναίκα».
«Είναι σημαντικό να βλέπεις κάποιες εικόνες και να χαμογελάς. Με τον Γιώργο Θεοφανούς συμβαίνει πάντα αυτό, ίσως γιατί μας συνδέουν τα πρώτα μας χρόνια. Ήταν ένας αγώνας για να καταφέρουμε τους στόχους μας, ο γιος μας. Είναι πολλά που μας δένουν. Αυτό που κρατάω μέσα μου είναι η εικόνα του Γιώργου ως ο νέος που γνώρισα, δεν θα αλλάξει ποτέ. Τον Γιώργο τον αγαπάω όσο αγαπάω τον γιο μου άρα δεν θα μπορούσα να κρατήσω κάτι αρνητικό. Τα περάσαμε όλα σαν οικογένεια! Με έκανε πολύ ευτυχισμένη που έκανε οικογένεια ο Γιώργος γιατί ξέρω πόσο αγάπη είχε στα παιδιά και πόσο μεγάλη οικογένεια ήθελε. Κάτι που εγώ δεν μπορούσα να προσφέρω. Κι αυτό που με ικανοποίησε είναι που βρήκε τον άνθρωπο να το μοιραστεί και να κάνει τη δική του μεγάλη οικογένεια.
Έτυχε να παντρευτώ μόνο συνθέτες! Μετά το δεύτερό μου διαζύγιο είπα ότι δεν ξαναμπλέκω με μουσικό. Αν αποφασίσω κάποια στιγμή να ερωτευτώ, είπα ότι θα αλλάξω κατηγορία. Να ανοίξουμε λίγο τους ορίζοντες. Αλλά δεν έγινε αυτό! Γιατί με το που γνώρισα τον Bob άλλαξαν όλα πάλι.
Δεν είχα τον γάμο στο μυαλό μου αλλά όταν βλέπεις ότι αυτό που ζεις είναι αυτό που δεν φανταζόσουν ότι σου αξίζει, ήταν κάτι σαν όνειρο. Όταν έρθει αυτός ο άνθρωπος στη ζωή σου, σου χαρίζει τα πάντα, είναι η χαρά της ζωής και δεν το έχει ζήσει, δεν έχει κάνει γάμο στη ζωή τους και ήταν σαν να ήμουν η γυναίκα των ονείρων του. Τον περνάω και 9 χρόνια. Όταν έκανα τους πρώτους μου δίσκους, ήταν στην εφηβεία και για κάποιο λόγο με άκουγε. Και έλεγε σε όλους ότι “θα παντρευτώ την Ευρυδίκη”. Ήρθε αυτός ο άνθρωπος που με κάνει να χαμογελάω, ήμουν το όνειρό του και θα το στερήσω; Ε, όχι. Έζησα το παραμύθι!
Αυτό που λέω πάντα στον εαυτό μου είναι “να χαμογελάς”. Τα λέω για να τα πιστέψω γιατί έχω τις σκοτεινές μου μέρες και στιγμές. Ξυπνάω και όπως και αν αισθάνομαι θα πω “πάμε”».
