Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου μίλησε στο “Ενώπιος Ενωπίω” για τα πρώτα της βήματα στην ηθοποιία. Όπως αποκάλυψε έκανε διάφορες δουλειές πριν εδραιωθεί στον καλλιτεχνικό χρόνο. Μία από αυτές ήταν κλόουν σε πάρτι.
“Έκανα πολλές εργασίες για να φτάσω κάπου που δεν ήξερα που. Δεν ήξερα τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Έκανα τον κλόουν σε παιδικά πάρτι, ξεκίνησα από γραμματέας, κρατούσα μαγαζιά με μπιζού μιας φίλης, γραμματέας σε ναυτιλιακό γραφείο. Στο δικηγορικό γραφείο που εργαζόμουν ερχόταν και άλλαζε τις φωτοτυπίες ο Σπύρος Μπιμπίλας και κάθε φορά που ερχόταν τον ρώταγα αν έχει ενδιαφέρον η δραματική σχολή, μετά συνάντησα και έναν φίλο τον Ηλία, ο οποίος τέλειωνε και αυτός και πήγα να δω τι κάνουν στη δραματική σχολή. Αν δεν πέρναγα, δεν θα ξαναέδινα” περιέγραψε η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου.
“Η μητέρα μου ποτέ δεν με καμάρωσε”
“Η μαμά μου ποτέ δεν καμάρωνε για μένα, τέλειωνε μια παράσταση και μου έλεγε τώρα τι δουλειά θα κάνεις; Θεωρούσε ότι ήταν μια από τις τρέλες μου, ότι δεν θα μου αποφέρει κάποια πράγματα, ήθελε να είναι σίγουρη ότι μπορώ να τα καταφέρω στη ζωή μου. Άρχισε πια να καμαρώνει με το “Παρά Πέντε” και πήγαινε στο θέατρο και έλεγε “η κόρη μου”. Τον πατέρα μου δεν τον ξέρουμε, δεν τον γνωρίσαμε. Ήμουν 2,5 ετών δεν θυμάμαι τίποτα” αποκάλυψε η ηθοποιός.
“Πρώτη φορά που ανέβηκα στο θέατρο ήταν στο Πειραϊκό Σύνδεσμο στη σχολή μου και ήθελα να δω πώς είναι. Δεν ήμουν σίγουρη. Κάναμε μια δύσκολη παράσταση του Καπετανάκη και είχαμε τη Σοφία Φιλιππίδου επίτιμη καλεσμένη. Ήμουν σε ένα σύννεφο, δεν θυμάμαι τίποτα, κάποια στιγμή έβαλα ένα καθίκι που χρησιμοποιούσαμε στην παράσταση στη θέση του κάτω από τον καναπέ και ο κόσμος γέλασε. Το γέλιο και η χαρά του κόσμου για μένα είναι που με έκανε να γίνω ηθοποιός. Είναι η υπέρτατη ευχαρίστηση” πρόσθεσε.
