Με δάκρυα στα μάτια και μέσα από το νοσοκομείο που νοσηλεύεται η 27χρονη Μιχάλ περιγράφει τι συνέβη στο φεστιβάλ Ειρήνης που έμελλε να εξελιχθεί σε φεστιβάλ της φρίκης όταν μέλη της Χαμάς επιτέθηκαν στους παρεβρισκόμενους με την επίθεση να σηματοδοτεί την έναρξη του πολέμου στο Ισραήλ.
Η Μιχάλ βρισκόταν στη συναυλία Ειρήνης με τον καλύτερό της φίλο και την παρέα τους όταν άρχισαν να ηχούν οι προειδοποιητικές σειρήνες για ρήψη ρουκετών.
«Έκλεισαν τη μουσική γιατί ακούστηκε συναγερμός ότι έρχονταν ρουκέτες από τη Γάζα. Δεν είχαμε καταλάβει ότι υπήρχαν στο χώρο τρομοκράτες της Χαμάς. Κάποιος αστυνομικός κατάλαβε ότι αρχίζουν να πυροβολούν κόσμο και άρχισε να φωνάζει στον κόσμο να τρέξει. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο με τον φίλο μου, ξεκινήσαμε, κάναμε 20 μέτρα και οι τρομοκράτες έβαλαν πυρ εναντίον του αυτοκινήτου. Βγήκαμε από το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να τρέχουμε ενώ οι σφαίρες περνούσαν ξυστά από τα κεφάλι μου. Βρήκαμε κάτι σαν φυσικό καταφύγιο και μπήκαμε μέσα, εκεί ήταν και άλλα 50 άτομα. Μέσα σε αυτή την ομάδα ήταν και κάποιες κοπέλες που είχαν χτυπηθεί στα πόδια και τα χέρια καθώς και κάποιοι νεκροί», περιγράφει η 27χρονη στον Alpha.
Όταν τα μέλη της Χαμάς αντιλήφθηκαν ότι υπήρχαν άτομα σε αυτό το «φυσικό καταφύγιο» κινήθηκαν προς το μέρος τους και ξεκίνησαν να πυροβολούν. Η Μιχάλ με τον φίλο της ξεκίνησαν να τρέχουν προσπαθώντας να ξεφύγουν από το μακελειό:
«Μετά από λίγο οι τρομοκράτες τούς αντιλήφθηκαν και μία αστυνομικός που ήταν μαζί τους φώναξε “αν θέλετε να σωθείτε πρέπει να σηκωθείτε και να τρέξετε τώρα”. Αρχίσαμε να τρέχουμε με τον φίλο μου και ξαφνικά περνάει ένα αυτοκίνητο, μας είπαν να μπούμε αλλά δεν χωρούσαμε. Ένας άλλος φίλος μου με έβαλε μέσα από το παράθυρο του οχήματος. Θεώρησα πως ήταν πιο ασφαλές αλλά με το που φτάσαμε στο δρόμο είδαμε αυτοκίνητα της Χαμάς με άνδρες και άρχισαν να μας πυροβολούν. Βγήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε. Μας πυροβολούσαν χωρίς σταματημό και τρέχαμε ανάμεσα σε πτώματα και βαριά τραυματισμένους που φώναζαν για τη ζωή τους. Δεν μπορούσαμε να βοηθήσουμε κανέναν. Όπως τρέχω βλέπω ένα τανκ και σκέφτηκα πως ήταν το πιο ασφαλές μέρος για να πάω. Σε αυτό υπήρχαν δύο φαντάροι, δύο αστυνομικοί και μέσα στο τανκ υπήρχαν νεκροί στρατιώτες».
Μαζί με τον καλύτερό της φίλο κρύφτηκαν δίπλα στο τανκ και στη συνέχεια η ίδια μπήκε κάτω από το άρμα μάχης για να προστατευθεί από τις χειροβομβίδες που εκτοξεύονταν και τη βροχή από σφαίρες που έπεφταν γύρω της. Όσο ήταν κάτω από το τανκ χτυπήθηκε αλλά παρέμεινε κρυμμένη – παρά την αιμμοραγία της – για έξι ολόκληρες ώρες μέχρι να την εντοπίσει ο στρατός και να τη σώσει. Δυστυχώς ο φίλος της έχασε τη ζωή του. .
