Από αρχαιοτάτων χρόνων έως και τις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις οι εκάστοτε «παίκτες» έχουν ένα πράγμα στο μυαλό τους. Να αποφύγουν την ταπείνωση. Η ισορροπία δεν είναι πάντα εύκολη, κυρίως αν κάποιος από τους πρωταγωνιστές αισθάνεται πολύ ισχυρός.
Για να μην πάμε πολύ πίσω, η Γερμανία αισθάνθηκε ταπεινωμένη από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον Δεύτερο και υπέγραψε την συνθηκολόγηση με την Γαλλία, στο βαγόνι που οι Γάλλοι θεωρούσαν σύμβολο της ταπείνωσης των Γερμανών. ‘Ηταν το βαγόνι που είχε υπογραφεί η συνθηκολόγηση της Γερμανίας στον Πρώτο, στον Μεγάλο Πόλεμο.
Αυτό είναι προφανές ότι λησμονεί σήμερα το Ισραήλ. Μετά την εξολόθρευση της ηγεσίας της Χαμάς και ενός ανώτερου διοικητή της Χεζμπολάχ, συνεχίζει τις στοχευμένες επιθέσεις, και εξακολουθεί να χτυπά αλύπητα τους εξουθενωμένους Παλαιστινίους, φτάνοντας στα όρια να καταγγέλλεται για εγκλήματα πολέμου, έστω και από το Ιράν που είναι ο κορυφαίος του αντίπαλος στην Μέση Ανατολή.
Αλλά δεν είναι μόνο το Ιράν. Ο κορυφαίος σύμμαχος του Ισραήλ στον κόσμο, οι ΗΠΑ εξέφρασαν σήμερα την «έντονη ανησυχία» τους μετά το πολύνεκρο ισραηλινό πλήγμα σε σχολείο, στην Γάζα, το οποίο έχει προκαλέσει διεθνή κατακραυγή.
«Αυτό καταδεικνύει τον επείγοντα χαρακτήρα επίτευξης μιας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και για τους ομήρους, μια συμφωνία για την οποία συνεχίζουμε να εργαζόμαστε ακούραστα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Σον Σάβετ, τονίζοντας ότι η Ουάσινγκτον ζήτησε από τους Ισραηλινούς αξιωματούχους «περισσότερες λεπτομέρειες» για αυτό το πλήγμα, που άφησε 93 νεκρούς , σύμφωνα με τον απολογισμό της Πολιτικής Προστασίας της Λωρίδας της Γάζας.
Το Ισραήλ, το Ιράν και η Χεζμπολάχ είναι τώρα παγιδευμένα σε έναν πόλεμο ταπείνωσης και ο πολύπλοκος αλγόριθμος της εκδίκησης και της αποτροπής στις διεθνείς σχέσεις μπορεί εύκολα να μπερδευτεί, να παρεκτραπεί και να οδηγήσει σε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας, γράφει σήμερα η Haaretz. Χαρακτηριστικός μάλιστα είναι ο τίτλος της ανάλυσης που δημοσιεύει η εφημερίδα: «Το δίλημμα του Ιράν: Πώς να απαντήσει στις δολοφονίες του Ισραήλ, χωρίς να διαπράξει αυτοκτονία».
Αλλά όπως δείχνουν οι κινήσεις τις ισραηλινής κυβέρνησης, σε αυτή την συγκυρία, που το Ισραήλ έχει καταγράψει «νίκες» και δείχνει ότι «σύρει» πίσω του τις ΗΠΑ, αναγκάζοντας την Ουάσινγκτον να το υποστηρίζει, αισθάνεται τόσο δυνατό που δεν φοβάται να διαπράξει αυτοκτονία.