Παρά τους ταχείς ρυθμούς ανάπτυξης που έχουν καταγραφεί στη Λατινική Αμερική κατά την τελευταία δεκαετία, ο ένας στους πέντε κατοίκους της περιοχής αυτής συνεχίζει να επιβιώνει με λιγότερα από 4 δολάρια την ημέρα, αναφέρεται σε έκθεση που δημοσιοποίησε η Παγκόσμια Τράπεζα.
Στην έκθεση, η οποία τιτλοφορείται Left Behind: chronic poverty in Latin America and the Caribbean («Εγκαταλελειμμένοι: η μακροχρόνια φτώχεια στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική»), εξετάζεται για πρώτη φορά η μερίδα εκείνη του πληθυσμού της Λατινικής Αμερικής που παγιδεύτηκε σε κατάσταση μακροχρόνιας φτώχειας από το 2004 έως το 2012, διαχωρίζοντάς την από όσους είχαν στο παρελθόν υψηλότερα εισοδήματα και έγιναν φτωχοί, την ομάδα δηλαδή που χαρακτηρίστηκε από «καθοδική κινητικότητα».
Η καλύτερη κατανόηση των ανθρώπων που έχουν εγκλωβιστεί σε μια ζωή με τόσο χαμηλά εισοδήματα βοηθά να γίνουν πιο στοχευμένα τα προγράμματα βοήθειας, και χαρακτηρίζεται ακόμη πιο σημαντική διότι οι προσπάθειες των κρατών της περιοχής να μειώσουν τη φτώχεια επιβραδύνεται εν μέσω της εξασθένησης των ρυθμού της ανάπτυξής τους, σύμφωνα με τους συγγραφείς της έκθεσης.
Η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπει ότι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ της Λατινικής Αμερικής συνολικά θα συρρικνωθεί στο 1,7% φέτος, από το 6% του 2010. Σε πρόσφατη έκθεσή του ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κατέγραφε εξάλλου ότι οι προσπάθειες να μειωθεί η φτώχεια έχουν περιέλθει σε στασιμότητα.
Ο αριθμός των ανθρώπων που χαρακτηρίζονται μακροχρόνια φτωχοί υπολογίζεται σε περίπου 130 εκατομμύρια. Η περιοχή είχε από τις μεγαλύτερες κρίσεις χρέους τη δεκαετία του ’80 και συνεχίζει να πληρώνει τα σπασμένα.
Σύμφωνα με την έκθεση, το ποσοστό της μακροχρόνιας φτώχειας διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα: στη Γουατεμάλα βρίσκεται το 50%, αλλά στην Ουρουγουάη είναι 7,8%.
Όπως αναφέρεται στη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, οι άνθρωποι παραμένουν φτωχοί όχι μόνο εξαιτίας της έλλειψης εκπαίδευσης, υπηρεσιών υγείας ή βασικής υγιεινής, αλλά και λόγω της κακής ψυχολογικής κατάστασης στην οποία τους φέρνουν οι συνθήκες με τις οποίες είναι αντιμέτωποι.
«Η φτώχεια μπορεί να σε φέρει σε άσχημη διανοητική κατάσταση, κάνοντας πιο δύσκολο για τους ανθρώπους να ξεφύγουν από αυτή», σχολίασε ο Τζαμέλ Ριγκολίνι, ένας από τους μελετητές που συνέταξαν την έκθεση. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν αυτοτροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο», πρόσθεσε ο ίδιος.
Ο Ριγκολίνι εξάλλου σημείωσε ότι τα κράτη της περιοχής σταδιακά «ξεπερνούν» τη λογική του να δίνονται «βοηθήματα σε μετρητά», αφού, όπως τόνισε, τέτοιες μορφές αρωγής «δεν επαρκούν για να βγουν πολλοί από τη φτώχεια».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
