Είναι προφανές ότι εδώ στην Ελλάδα, μία θλιβερή μειοψηφία παροικεί σε απολύτως εχθρικό περιβάλλον. Στη χώρα που δικαίως σεμνύνεται ως το παγκόσμιο λίκνο της Δημοκρατίας, υπάρχουν άρρωστα μυαλά που θεωρούν ότι η δολοφονία ανθρώπων είναι μέσο πολιτικής έκφρασης και μάλιστα ελεύθερης. Και το χειρότερο, θεωρούν ότι μπορεί να είναι και δικαίωμά τους.
Μόνον έτσι μπορεί να ερμηνευτεί η θρασύδειλη εμπρηστική επίθεση, μέχρι στιγμής αγνώστων, στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM. και στην RealNews, γιατί είναι θαύμα που η συνάδελφος της νυχτερινής βάρδιας Κατερίνα Βουτσά, επέζησε. Διαφορετικά η Ελλάδα θα βίωνε σήμερα ακόμα μία τραγωδία, τύπου Marfin.
Ερχόμαστε έτσι στην ουσία της έννοιας Δημοκρατία και του αντίστοιχου πολιτεύματος. Δημοκρατία δεν είναι η υιοθέτηση και εφαρμογή της γνώμης των περισσότερων. Αυτό είναι ο τρόπος λειτουργίας και διαφέρει από τόπο σε τόπο, ανάλογα με τα ήθη και τις παραδόσεις κάθε λαού.
Δημοκρατία είναι το επίτευγμα των Ελλήνων να έχουν απόλυτη ελευθερία έκφρασης λόγου και σκέψης. Επιτυγχάνεται μόνο σε καθεστώς ελευθερίας και δικαιοσύνης, οπότε και διασφαλίζεται η ισότητα των συμμετεχόντων στη Δημοκρατία. Και αποκλείει από μόνη της, η Δημοκρατία, την όποια μορφή βίας, γιατί η βία ανατρέπει την ισότητα, υπέρ του δικαίου του ισχυροτέρου.
Η πραγματική Δημοκρατία επιτρέπει σε όλους την ελευθερία να εκφέρουν άποψη χωρίς το φόβο ενδεχόμενης τιμωρίας. Και επειδή η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, η Δημοκρατία ενέχει τον σεβασμό πρώτα στον εαυτό σου και αμέσως μετά στην προσωπικότητα του συνανθρώπου σου, του διπλανού σου.
Όλες αυτές τις αρχές, επί 14 χρόνια, από τη σύστασή του, υπηρέτησε και υπηρετεί ο Real FM και όλος ο Όμιλος Real. Είναι παράδειγμα ελευθερίας λόγου και πολυφωνίας. Δεν κλείνει τα μικρόφωνα σε κανέναν, ακόμα και όταν δέχεται υβριστικές επιθέσεις, όπως πρόσφατα συνέβη με έναν πολιτικό. Και ας σημειωθεί ότι η ύβρις και η προσβολή της αξιοπρέπειας είναι μορφές βίας που δεν ταιριάζουν στη Δημοκρατία.
Έχει πετύχει με τον τρόπο αυτό, ο Real, να αποτυπώνει με ακρίβεια την αλήθεια και να τιμά το όνομά του και την ύπαρξή του. Ταυτοχρόνως έχει πετύχει και να υπηρετεί την Δημοκρατία. Και το έχει καταφέρει αυτό, έχοντας πάντα πυξίδα του το μότο της Ενώσεως Συντακτών: «Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης».
Λένε οι Γάλλοι: «Il n’y a que la vérité qui blesse». Και χθες ο διπλανός μου στο γραφείο έλεγε σε άλλον συνάδελφο: «Η αλήθεια πονάει». Είναι προφανές λοιπόν ότι ο Real, υπηρετώντας την αλήθεια, κάποιους πονάει. Θέλει κότσια να ακούς πράγματα με τα οποία δεν συμφωνείς, αλλά είναι αληθινά, υπαρκτά. Και θέλει πολύ περισσότερα κότσια να λες την αλήθεια και να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες, ακόμα κι αν σε καθεστώς δημοκρατίας δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.
Ο Real αποδεικνύεται πιο δυνατός από τη βία των εμπρηστών. Η φωνή του όχι μόνο δεν σίγησε, αλλά έγινε ακόμα πιο δυνατή, ενισχυμένη από την αγάπη και την συμπαράσταση των χιλιάδων ακροατών και αναγνωστών που στέλνουν από το πρωί αμέτρητα μηνύματα συμπαράστασης.
Κατά συνέπεια -και πέρα από κάθε ιταμή σκέψη πως η φωνή του Real μπορεί να σιγήσει ή έστω να αλλάξει- δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η αφοσίωση των δημοσιογράφων, των τεχνικών και όλων των εργαζομένων του ομίλου, στην αποστολή μας, που είναι η δημοσίευση και, μέσω αυτής, η υπηρέτηση της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας, είναι για όλους μας μονόδρομος.
