Ο Γιάννης Κότσιρας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ερμηνευτές των τελευταίων δεκαετιών. Με τη φυσική του παρουσία, την ατελείωτη ενεργητικότητά του και τις επιλογές του δικαιώνει κάθε φορά τους δημιουργούς που επιλέγει να ερμηνεύσει. Αγαπάει το κλασικό λαϊκό τραγούδι και δίνει αγώνα να το πάει ένα σκαλί παραπάνω. Είναι ταυτισμένος με το «έντεχνο», και γι’ αυτό έχει πατήσει πολλές φορές το Μέγαρο και το Ηρώδειο. Είναι αριστερός και χριστιανός ταυτόχρονα, ενώ ο ίδιος δηλώνει «πολιτικά άστεγος», για να μπορεί να λέει τη γνώμη του…
Ακολουθεί συνέντευξη του Γιάννη Κότσιρα στο metrogreece.gr:
-Γιάννη, για λέγε… Τι κάνεις; “Υπομονή και παλεύω, όπως όλοι. Κοιτάζω αυτά που συμβαίνουν και προσπαθώ πάντα να κάνω πράγματα που έχουν να προσφέρουν και σε εμένα και στο κοινό που με ακολουθεί… Αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια στη δουλειά μου (και τη διαβίωσή μου), αλλά αυτός νομίζω ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη.” -Έχεις δύσκολο πρόγραμμα εμφανίσεων το καλοκαίρι; “Εμφανίζομαι με δύο σχήματα. Το πρώτο είναι το «Οn the road», που ξεκινά στις 7 Ιουλίου από τον Πειραιά, και το δεύτερο είναι με την «Εστουδιαντίνα» της Νέας Ιωνίας του Βόλου με τη «Σμύρνη του Έρωτα», το οποίο ξεκινά στις 28 Ιουνίου από τη Λάρισα. Από εκεί και πέρα, διάφορα πράγματα, όπως αυτό το αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη στο Ηρώδειο, που θα επαναληφθεί στη Χαλκιδική κάποια στιγμή τον Αύγουστο. Τα τελευταία δεν έχουν σχέση με προσωπικές συναυλίες, αλλά με προτάσεις πολιτισμού, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη σημερινή κατάσταση.” -Τι θα παρουσιάσεις από τα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη; “Είναι ευρύ το ρεπερτόριο που θα παρουσιάσουμε στο Ηρώδειο την Παρασκευή 22 και το Σάββατο 23 Ιουνίου με αφορμή τα 40 χρόνια από το θάνατό του. Όλη την επιμέλεια και την επ��λογή τις έχει η κ. Λίνα Νικολακοπούλου. Έχει επιλεχθεί ένα τμήμα των «ύμνων» που έχει γράψει ο Μ. Βαμβακάρης, π.χ. «Φραγκοσυριανή», «Βεργούλες», αλλά ταυτόχρονα έχει δοθεί έμφαση σε τραγούδια λιγότερο ακουσμένα. Επίσης, έχει συμπεριληφθεί ένα κομμάτι που ονομάζω «πρόταση». Δηλαδή, ως σύνολο, παίζουμε τραγούδια έτσι όπως παίζονται σήμερα με τη μορφή του Στέλιου Βαμβακάρη, τραγούδια όπως τα αντιλαμβανόμαστε εμείς, οι εκφραστές της νεότερης γενιάς, όπως εγώ, ο Ζερβουδάκης και ο Ρίζος, ενώ, τέλος, υπάρχει μια καινούργια άποψη, όπως την έχουν δώσει ο Ιταλός Vinicio Capossela, ο οποίος έχει κάνει ολόκληρη διατριβή πάνω στο ρεμπέτικο και συμμετέχει ο ίδιος στη συναυλία με τρία τραγούδια (πρόσφατα έχει κάνει και ένα δίσκο με τίτλο «Rebetiko Gymnastas»), ή και ο Δημήτρης Νικολούδης, με τον ιδιαίτερο ερμηνευτικό του χαρακτήρα. Τέλος, συμμετέχουν μαζί μας δύο hip-hop συγκροτήματα, που θέλουν να μας προτείνουν και να αποδώσουν με μια άλλη ματιά το πώς αντιλαμβάνονται τον Μάρκο.” -Επιμένεις με το λαϊκό; “Και πάντα θα επιμένω, γιατί από αυτό ξεκίνησα. Το ότι δεν μπορώ να βρω εύκολα καλά λαϊκά τραγούδια σήμερα οφείλεται στο αυστηρό κριτήριο που έχω. Είμαι πολύ αυστηρός με τα λαϊκά τραγούδια, γι’ αυτό και δεν έχω πει πολλά. Έχω τραγουδήσει μερικά, 3-5, ως καινούργια πρόταση, που δεν έχουν γίνει τεράστιες επιτυχίες, αλλά έχουν παίξει ένα ρόλο, όπως το «Έλα και κόψε με στα δύο» ή το «Κάπου θα βρεθούμε». Επίσης, το «Πόσο κοστίζει μια ζωή», που έγραψα για τον Μητροπάνο και τον Μπάση, αλλά και το «Τσιγάρο» της Ρεμπούτσικα και της Ζιώγα. Και μερικά άλλα. Αυτή είναι η γνώμη μου για το λαϊκό τραγούδι.” -Αν σου έκαναν πρόταση να πολιτευτείς, ώστε να ασχοληθείς πιο ενεργά με την πολιτική, τι θα έλεγες; “Μου έχουν κάνει. Στις εκλογές του ’09 είχα πρόταση από τέσσερα κόμματα και σε αυτές από δύο. Δεν πιστεύω ότι ο ρόλος μου, και σε αυτήν την ηλικία, είναι να στρατευτώ σε κάποιο πολιτικό κόμμα. Ο ρόλος μου θέλω να είναι κριτικός, ασχέτως εάν ιδεολογικά με γοητεύει η Αριστερά. Θέλω να είμαι ελεύθερος να τους κρίνω όλους, ακόμα και την Αριστερά.” -Προσωπική ζωή υπάρχει; “Είμαι χωρισμένος και δεν έχω παιδί, εάν με ρωτάς. Έχω μια πολύ καλή σχέση στη ζωή μου και με ενδιαφέρει να κάνω οικογένεια, αλλά δεν το θεωρώ το απόλυτο φετίχ μου. Δεν έχω φετίχ με τα επίπλαστα οράματα της ελληνικής κοινωνίας. Είμαι καλά, και αυτή η στάση ζωής μου επιτρέπει να λειτουργώ πιο ελεύθερα καλλιτεχνικά. Τέλος, να σου πω ότι η δουλειά μου έρχεται σε σύγκρουση με τη σταθερότητα που ζητά μια οικογένεια.” -Πιστεύεις; “Ναι, πιστεύω, αλλά όχι με την υλιστική άποψη της σύγχρονης επαγγελματικής εκκλησίας.” -Αριστερά και Θεός συμβαδίζουν; “Πάντα… Ίσως εκφράζω μια ενοχλητική για κάποιους αριστερούς άποψη ότι η βάση του σοσιαλισμού είναι ο χριστιανισμός. Η «ισότητα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, επαγγέλματος», το «αγαπάτε αλλήλους», το «ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν», που είναι πράγματα πολύ σοβαρά και πολύ βασικά στο σοσιαλισμό. Το πρόβλημα με τους σύγχρονους εκπροσώπους του χριστιανισμού είναι ότι έχουν αφοσιωθεί σε μια έντονη υλιστική υπόσταση, κάτι που είχε απορρίψει ο ίδιος ο Χριστός, και μάλιστα με θυμό. Αν διαβάσετε την Αγία Γραφή, θα διαπιστώσετε τις τεράστιες διαφορές των διδαχών από αυτά που εφαρμόζονται σήμερα.” Διαβάστε αναλυτικά στο metrogreece.gr
