Του Βασίλη Σκουρή
Για όλους και για όλα αναφέρεται ο Γιάνης Βαρουφάκης στο βιβλίο του με τίτλο “Ανίκητοι Ηττημένοι- για μια ελληνική άνοιξη μετά από ατέλειωτους μνημονιακούς χειμώνες” που κυκλοφορεί σήμερα από τις εκδόσεις “Παττάκη” και παρουσιάζεται στις 7 το βράδυ στην Τεχνόπολη στο Γκάζι.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο Νίκος Θεοχαράκης και η Νάντια Βαλαβάνη που θήτευσαν δίπλα στο Γιάνη Βαρουφάκη την κρίσιμη περίοδο του 2015 και ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, που ήταν και στην εναρκτήρια εκδήλωση του DiEM25 στο Σπόρτινγκ. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός Μαρία Καρακίτσου, ενώ την παρουσίαση της εκδήλωσης θα κάνει ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Πουλής.
Το βιβλίο μεταξύ άλλων γράφει για τους πρωταγωνιστές της περιόδου 2015:
Για Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
“Σε μία από τις συζητήσεις μου με τον Σόιμπλε τον ρώτησα: ‘Πότε αποφάσισες να πάψεις να υποστηρίζεις την κυβέρνηση Σαμαρά;’ ‘Τον Ιούνιο του 2014’, απάντησε χωρίς δισταγμό, με αφοπλιστική ειλικρίνεια”.
“Κάποιος κυνικός θα έλεγε ότι ο Δρ. Σόιμπλε έπαιζε ένα ευρύτερο παιχνίδι• πως, όπως είχε δηλώσει στη διάσκεψη του ΔΝΤ προκαλώντας την έκρηξη του Μισέλ Σαπέν, όπως μου είχε πει πριν από το Eurogroup της 11ης Μαΐου, το Grexit ήταν γι’ αυτόν εργαλείο με το οποίο ήλπιζε να χτίσει μια μικρότερη, πιο πειθαρχημένη Ευρωζώνη, με την τρόικα καλά εδραιωμένη στο Παρίσι”.
Για Αλέξη Τσίπρα
“Καθ’ όλο τον Μάιο, και βέβαια τον Ιούνιο, ήμουν σίγουρος ότι το παιχνίδι που είχαν επιλέξει να παίξουν ο Αλέξης και το πολεμικό μας συμβούλιο ήταν χαμένο. Απλώς προέβαιναν μηχανικά στις κινήσεις που θα οδηγούσαν στο αναπόδραστο ματ. Η μόνη ψευδαίσθηση που επιβίωνε μέσα μου ήταν η υποβόσκουσα ισχνή ελπίδα ότι, δεν μπορεί, ο Αλέξης θα αντιδρούσε μπροστά στον εξευτελισμό που του επεφύλασσε η τρόικα και, την ύστατη ώρα, θα επέλεγε να παίξει ένα άλλο παιχνίδι – το παιχνίδι που σχεδιάζαμε εξαρχής”.
“Έκανα μόνο μία ερώτηση: ‘Σύντροφοι, έτσι για να ξέρω, το δημοψήφισμα το κάνουμε για να το κερδίσουμε ή για να το χάσουμε;’. Κανείς δε μου απάντησε, ούτε ο Αλέξης”
“Μήνες αργότερα, η Καθημερινή δημοσίευσε ως γεγονός ένα κίβδηλο ‘ρεπορτάζ’ σύμφωνα με το οποίο ο Λαφαζάνης σχεδίαζε να κάνει έφοδο στο Νομισματοκοπείο, να διαρρήξει τα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος, να συλλάβει τον Στουρνάρα κτλ. Κάποια ρεπορτάζ που ακολούθησαν μάλιστα με παρουσίαζαν σαν μέλος εκείνης της συνωμοσίας! Ο στόχος τους ήταν ξεκάθαρος: να δαιμονοποιήσουν όσους είχαν στηρίξει με ειλικρινή τρόπο το ΟΧΙ, ώστε ο Αλέξης να φαντάζει, μέσω της σύγκρισης, ως ο λογικός, ο ενήλικος πολιτικός ανήρ που, την τελευταία στιγμή, είδε τον σωστό δρόμο κι έσωσε την Ελλάδα από τους απατεώνες και τους ερασιτέχνες στο κόμμα και στην κυβέρνησή του”.
“Στη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης της 13ης Ιουλίου ο Αλέξης ενέδωσε στις απαιτήσεις της τρόικας, ανοίγοντας τον δρόμο για το 3ο μνημόνιο και υπογράφοντας τη δική του Συνθήκη των Βερσαλλιών, την οποία μάλιστα χαρακτήρισε ο ίδιος ‘πραξικόπημα ενάντια στη δημοκρατία’, υποσχόμενος ταυτόχρονα να την… τηρήσει. Στις μέρες που ακολούθησαν, όσο περισσότερο επεδείκνυε την πρόθεσή του να υπακούσει στις προσταγές των δανειστών, τόσο σφοδρότερες άρχισαν να γίνονται οι επιθέσεις εναντίον μου”.
Για Τόμας Βίζερ
Ως πρόεδρος του Eurogroup Working Group, της Ομάδας Εργασίας του Eurogroup, ήταν επικεφαλής των εκπροσώπων των υπουργείων Οικονομικών που υποτίθεται ότι προετοίμαζαν τις συναντήσεις του Eurogroup σε τεχνικό επίπεδο, ώστε οι υπουργοί Οικονομικών να επικεντρώνονται στις πολιτικές διαφωνίες τους – τουλάχιστον αυτή ήταν η θεωρία […] Ο Τόμας Βίζερ, εν κατακλείδι, ήταν κάτι σαν σκιώδης γενικός διευθυντής του γραφειοκρατικού μηχανισμού της Ευρωζώνης.
Για Γερούν Ντάισελμπλουμ
Ο Ντάισελμπλουμ ήταν ένας δοτός (από τον κ. Σόιμπλε και την κ. Μέρκελ) πρόεδρος του Eurogroup χωρίς ουσιαστικές εξουσίες.
“Δεν καταλαβαίνεις”, μου είπε ο Γερούν, με τη φωνή του να ξεχειλίζει από δήθεν συγκαταβατικότητα. “Το τρέχον πρόγραμμα πρέπει να ολοκληρωθεί, αλλιώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο!”
“Ήταν εμφανές ότι δεν είχε έρθει στην Αθήνα για να συζητήσει σοβαρά οτιδήποτε, ή να διαπραγματευτεί νούμερα και αριθμούς”.
Για Κριστίν Λαγκάρντ
Την επόμενη φορά που έπεσα πάνω στη Λαγκάρντ, δεν άντεξα και της είπα: “Κριστίν, τα μέσα ενημέρωσης λένε ότι το σχόλιό σου ‘χρειαζόμαστε ενήλικες στο δωμάτιο’ αφορούσε εμένα”. Κοιτάζοντάς με φιλικά, μου το αρνήθηκε μονολεκτικά και, με μια κίνηση του κεφαλιού της, μου υπέδειξε νεότερο σύντροφο της πλευράς μας. Πηγή: Real.gr
