Το νέο προφίλ των ασθενών οι οποίοι εισάγονται στο νοσοκομείο με κορονοϊό, μέσα στο κατακαλόκαιρο χαρτογραφούν οι ειδικοί επισημαίνοντας πως έχουν αλλάξει πλέον τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που νοσούν βαριά και χρειάζονται νοσηλεία.
Της Αλεξίας Σβώλου
Το οξύμωρο του πράγματος είναι πως οι ασθενείς μπορεί να εισάγονται στο νοσοκομείο με θετικό τεστ ή να διαπιστώνεται μέσα στο νοσοκομείο με τον επιβεβλημένο διαγνωστικό έλεγχο ότι είναι θετικοί στον κορονοϊό, αλλά η αιτία που τους στέλνει στα εξωτερικά ιατρεία ή στα τμήματα επειγόντων περιστατικών δεν είναι πια ο κορονοϊός, αλλά το βασικό υποκείμενο νόσημά τους.
Οι επικρατούσες μεταλλάξεις, οι υποπαραλλαγές της Όμικρον αποδεικνύονται εδώ και καιρό στην πράξη πιο ήπιες σε ό,τι αφορά τις λοιμώξεις που προκαλούν και πλέον αυξάνονται καθημερινά οι περιπτώσεις ευπαθών συμπολιτών μας, ανθρώπων ηλικιωμένων και με υποκείμενα νοσήματα που χρειάζονται λίγες μέρες νοσηλεία σε νοσοκομεία του ΕΣΥ όταν προσβάλλονται από κορονοϊό, όχι όμως επειδή η λοίμωξη Covid 19 εξελίσσεται ραγδαία και προκαλεί πνευμονία αλλά επειδή η ήπια λοίμωξη απορρυθμίζει το υποκείμενο νόσημα τους, μια καρδιοπάθεια, μια υπέρταση, έναν σακχαρώδη διαβήτη, μια χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, ένα άσθμα, ένα αυτοάνοσο νόσημα σαν τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Στα προηγούμενα κύματα της πανδημίας οι ασθενείς που εισάγονταν στις κλινικές Covid των νοσοκομείων πληρούσαν τα κριτήρια της πνευμονίας, εμφάνιζαν δηλαδή υψηλό πυρετό, βήχα, δύσπνοια και αναπνευστική ανεπάρκεια.
Όπως εξηγεί από το πανεπιστήμιο Κρήτης ο καθηγητής πνευμονολογίας Νίκος Τζανάκης πλέον στη δεδομένη συγκυρία που διανύουμε, τα συχνότερα περιστατικά που χρειάζονται νοσηλεία αφορούν ανθρώπους με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα που ο κορονοϊός τους δημιουργεί απορρύθμιση στη χρόνια πάθησή τους.
Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα ακόμα προειδοποιητικό καμπανάκι κινδύνου για τους συμπολίτες μας ηλικίας άνω των 60 ετών να κάνουν την τέταρτη δόση όπως συστήνει η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών και όπως άλλωστε έχουν εκδώσει ανάλογες συστάσεις επ’ αυτού οι Επιτροπές Εμβολιασμών κι άλλων κρατών.
Όλα αυτά συμβαίνουν στη σκιά του ιού της ευλογιάς των πιθήκων και καθώς είμαστε προ των πυλών της μεγάλης καλοκαιρινής εξόδου του Αυγούστου που συνεπάγεται μετακινήσεις πληθυσμού σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν οργανωμένες δομές υγείας και κυρίως εκεί όπου δεν υπάρχουν νοσοκομεία. Στην εξίσωση αυτή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και το ότι μέσα στον Αύγουστο αυξάνονται και οι μετακινήσεις των υγειονομικών και οι άδειες των υγειονομικών.
Έχουμε λοιπόν ένα κουρασμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας με εργαζόμενους που βγαίνουν σε άδεια, με πολίτες που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (ηλικιωμένους και με υποκείμενα νοσήματα) οι οποίοι πρόκειται να ταξιδέψουν στον τόπο καταγωγή τους στο νησί ή το χωριό, εκεί όπου θα συγχρωτιστούν με νεότερους ανθρώπους, παιδιά, εγγόνια, ανίψια οι οποίοι κυκλοφορούν σε μέρη όπου σίγουρα ο κορονοϊός παραμονεύει όπως τα πανηγύρια, τα φεστιβάλ, οι υπαίθριες συναυλίες, τα παραλιακά μπαρ και club.
Να μην αναβάλλουν οι ευπαθείς την 4η δόση για αργότερα
Οι συμβουλές των ειδικών για αυτή τη δεδομένη συγκυρία που κρύβει αρκετές παγίδες για τους ευπαθείς είναι να ξεκινήσουν για ξέγνοιαστες καλοκαιρινές διακοπές θωρακισμένοι, έχοντας κάνει τις αναμνηστικές δόσεις, (3η και 4η), να προσέχουν να μη συγχρωτίζονται χωρίς μάσκα με τους νεότερους συγγενείς τους οι οποίοι λόγω της αυξημένης κινητικότητας τους είναι πολύ πιθανό να βρεθούν θετικοί σε μία από τις επικρατούσες υποπαραλλαγές Όμικρον 4 και Όμικρον 5 και να μην διακόψουν για κανένα λόγο την συστηματική αγωγή που ακολουθούν για τα υποκείμενα νοσήματα τους.
Το καλοκαίρι άλλωστε -ανεξαρτήτως της πανδημίας- κρύβει κινδύνους με τον καύσωνα και την χαλάρωση της διάθεσης να ωθούν πολλούς συμπολίτες μας να σταματήσουν να λαμβάνουν τα φάρμακα τους.
Η βασική αιτία είναι πως στις διακοπές μειώνεται το στρες και συνεπώς βελτιώνεται η οργανική κατάσταση των παραθεριστών και υποχωρούν τα λεγόμενα «ψυχοσωματικά» προβλήματα. Ωστόσο οι χρόνιες παθήσεις απαιτούν την λήψη της θεραπείας ανεξάρτητα με το πώς νιώθουμε ώστε να μην κινδυνεύσει να απορρυθμιστεί ένα πρόβλημα υγείας στην καρδιά, στο αναπνευστικό σύστημα ή μια αυτοάνοση πάθηση.
Το κακό με τις απορρυθμίσεις είναι ότι αφενός δημιουργούν επιπλοκές-χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του σακχαρώδους διαβήτη με το 80% των διαβητικών να πεθαίνουν από καρδιαγγειακά αίτια και όχι από το ίδιο το σάκχαρο.
Αφετέρου κάποιες από τις απορρυθμίσεις-για παράδειγμα της αρτηριακής πίεσης ή του σακχάρου στο αίμα χρειάζονται κόπο για να ρυθμιστούν ξανά. Επίσης είναι πολύ σημαντικό για τους ασθματικούς ασθενείς να παίρνουν τα φάρμακά τους ακόμα κι αν δεν έχουν παροξύνσεις- να μην κόβουν την αγωγή γιατί νιώθουν καλά.
