Όταν κοιτάζεις παλιές φωτογραφίες της Αθήνας καταλαβαίνεις πόσο έχει αλλάξει η πρωτεύουσα. Μιλάμε για ολική μεταμόρφωση.
Αν έχεις μεγαλώσει στην Αθήνα και πιστεύεις ότι την γνωρίζεις διαπιστώνεις ότι ξέρεις τελικά πολύ λίγα για το παρελθόν της αγαπημένης σου πόλης. Μία τέτοια φωτογραφία παρακάτω δίνει μία σπάνια ματιά στην παλιά Αθήνα. Φαίνεται μία πολύ γνωστή συνοικία της Αθήνας. Μπορείς να προσπαθήσεις να καταλάβεις ποια είναι;
Κουίζ για την παλιά Αθήνα: Αναγνωρίζετε την συνοικία; Είναι από τις πιο γνωστές
– Κυψέλη
– Αμπελόκηποι
– Κολωνός
Η απάντηση στο κουίζ για την παλιά Αθήνα
Στην φωτογραφία που έχει τραβηχτεί το 1957 βλέπετε τον Κολωνό και τον Σταθμό Πελοποννήσου.
Ο Κολωνός είναι μεγάλη, ιστορική συνοικία που βρίσκεται στα βορειοδυτικά του Δήμου Αθηναίων. Συνορεύει με τις συνοικίες Μεταξουργείο, Ακαδημία Πλάτωνος, Λόφος Σκουζέ, Κολοκυνθού, Σεπόλια και Αττική ενώ τα όριά του στα δυτικά φτάνουν μέχρι τη Λεωφόρο Κηφισού.
Στην αρχαιότητα ο Κολωνός θεωρούνταν ο πιο αριστοκρατικός δήμος της αρχαίας Αθήνας. Ήταν παραποτάμιος δήμος και τον διέσχιζε ο ποταμός Κηφισός, ο οποίος σήμερα έχει υπογειοποιηθεί κάτω από τη λεωφόρο Κηφισού.
Ο Ίππιος (ή Ίππειος) Κολωνός βρισκόταν στην πεδιάδα του Κηφισού, 10 στάδια (2 χλμ) προς βορράν του Διπύλου και ήταν κατάφυτος από ελαιόδεντρα. Λεγόταν Ίππιος, γιατί εκεί βρισκόταν ο ναός του Ιππίου Ποσειδώνα, προστάτη του δήμου, που καταστράφηκε από τον Αντίγονο Γονατά το 265 π.Χ.. Υπήρχε επίσης βωμός της Ιππίας Αθηνάς, τέμενος των Ερινύων, ο τάφος του Οιδίποδα, καθώς και των Θησέα, Πειρίθου και Αδράστου. Εδώ ήταν και το άγαλμα του Κολωνού, που έδωσε το όνομά του στον δήμο.
Στην κορυφή του λόφου του Κολωνού, πίσω από σιδερένιο κιγκλίδωμα, βρίσκονται δυο μνημεία φιλελλήνων αρχαιολόγων. Το ένα είναι πάνω στον τάφο του Γερμανού αρχαιολόγου Καρόλου Μύλλερ (1797 – 1840), που εργάστηκε και πέθανε στην Αθήνα. Είναι έργο του Δανού αρχιτέκτονα Χριστιανού Χάνσεν (1803 – 1883). Πρόκειται για μια επιτύμβια στήλη, που καταλήγει σε ανθεμωτή διακόσμηση.
Δίπλα στο μνημείο του Μύλλερ, υπάρχει και το μνημείο του Γάλλου αρχαιολόγου Σαρλ Λενορμάν (1802 – 1859), που επίσης πέθανε στην Αθήνα. Πρόκειται για μια μαρμάρινη λουτροφόρο υδρία, στο εσωτερικό της οποίας έχει ταφεί η καρδιά του. Αυτή που υπάρχει σήμερα είναι έργο του Έλληνα γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου (1889 – 1974), που στήθηκε το 1936, επειδή η πρωτότυπη είχε καταστραφεί. Στην κύρια όψη της υδρίας υπάρχει ανάγλυφη σε κυκλικό μετάλλιο η μορφή του Λενορμάν.
Στα σύνορα Κολωνού – Κολοκυνθούς στην οδό Λένορμαν βρίσκεται το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο. Οικοδομήθηκε το 1927 και αποτελεί εξαίρετο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της εποχής του Μεσοπολέμου. Το Καπνεργοστάσιο αυτό ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1930. Στις εγκαταστάσεις του στεγάζονταν Καπνοβιομηχανίες, Τελωνείο και εστιατόρια για τους εργαζομένους. Στα χρόνια της ακμής του απασχολούσε περί τους 3.000 εργάτες.
Το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο έπαψε να λειτουργεί οριστικά την 1η Μαρτίου του 1978 μετά από τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής οι οποίες ξεκίνησαν λίγο πριν απ’ τα Χριστούγεννα του 1977 και σήμερα στεγάζεται στο κτίριο αυτό μέρος της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων. Συγκεκριμένα στεγάζεται η Βιβλιοθήκη Πόλεως και προσωρινώς η Μπενάκειος Βιβλιοθήκη.
Στην οδό Ναυπλίου μεταξύ Πέτρας και Λένορμαν βρίσκεται το θέατρο Επί Κολωνώ. Το θέατρο αυτό, που ιδρύθηκε το 2000, στεγάζεται σε λιθόκτιστο κεραμοσκεπές κτίριο που κατασκευάστηκε το 1918 από το ελληνικό Δημόσιο για να στεγάσει εξατάξιο σχολείο και αποτελεί και αυτό ένα πολύ ενδιαφέρον δείγμα της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου.
Το κτίριο, μετά την κατασκευή του, παραχωρήθηκε τιμής ένεκεν σε μακεδονομάχο και μισθωμένο στο ελληνικό Δημόσιο λειτούργησε ως σχολείο μέχρι το 1996. Δύο χρόνια μετά τη μεταφορά του σχολείου σε νέο κτίριο του ΟΣΚ το κτίριο κρίθηκε διατηρητέο και σήμερα αποτελεί ένα από τα καλά παραδείγματα αναβίωσης αξιόλογου κτιρίου.
