Η στήριξη που ζήτησε από τον σύντροφό της μια γυναίκα, μετά από μια επείγουσα ιατρική ανάγκη, έχει προσφερθεί με…απροσδόκητους όρους. Μια γυναίκα αποδέχτηκε πάνω από 3.500 ευρώ από τον φίλο της για να καλύψει τα ιατρικά της έξοδα, με την πρόθεση να τα επιστρέψει εγκαίρως.
Με την πάροδο των μηνών, εκείνος άρχισε να χρησιμοποιεί το χρέος για να ελέγχει τις επιλογές της και να παρακολουθεί τις δαπάνες της. Τώρα, ανησυχεί ότι η βοήθεια έχει μετατραπεί σε οικονομικό έλεγχο.
Τα χρήματα έχουν την ικανότητα να περιπλέκουν ακόμα και τις πιο καλοπροαίρετες σχέσεις.
Αυτό που ξεκίνησε ως βοήθεια σε μια δύσκολη περίοδο, σιγά σιγά μετατράπηκε σε αίσθημα δυσφορίας για μία χρήστρια του Reddit, που αποδέχτηκε οικονομική βοήθεια από τον φίλο της κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής κρίσης.
“Περίπου 8 μήνες πριν, εγώ (29 ετών ) πέρασα μια πολύ άσχημη κρίση υγείας η οποία κατέληξε σε μήνες εξετάσεων, ραντεβού και ένα θεραπευτικό πλάνο που η ασφάλειά μου κάλυπτε μόνο εν μέρει”, έγραψε σε μια ανάρτηση.
“Δούλευα, αλλά είχα ήδη εξαντλήσει το μικρό μου έκτακτο ταμείο για συμμετοχές σε πληρωμές και χαμένες βάρδιες. Ο φίλος μου (31 ετών) προσφέρθηκε να με ‘στηρίξει’ με το υπόλοιπο ποσό, ώστε να ξεκινήσω αμέσως.”
Ο φίλος της, με γενναιοδωρία, προσφέρθηκε να καλύψει το υπόλοιπο ποσό, περίπου 3.800 ευρώ ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει τη θεραπεία αμέσως.
Ανακουφισμένη, πήρε το δάνειο στα σοβαρά, δημιουργώντας ένα φύλλο υπολογισμού και στέλνοντας του μηνιαίες πληρωμές περίπου των 320 ευρώ.
“Δεν χάνει ευκαιρία να με μειώνει”
Η διαβεβαίωσή του την ηρέμησε, λέγοντας της να “μην αγχώνεται”, ότι “είναι μόνο χρήματα” και ότι θέλει εκείνη “να είναι καλά”.
Την εποχή εκείνη, της φαινόταν σαν “κάτι που κάνουν τα ζευγάρια ο ένας για τον άλλον.”
Με τον καιρό, όμως, το χρέος άρχισε να εμφανίζεται σε στιγμές που δεν είχαν καμία σχέση με την αποπληρωμή.
“Προχωρώντας στο τώρα, το δάνειο να έχει γίνει θηλιά στον λαιμό μου. Κάθε φορά που παίρνω μια απόφαση που δεν του αρέσει, το χρέος κάνει την εμφάνισή του”, έγραψε.
Αν ανέφερε ότι θα πήγαινε να επισκεφτεί τη αδελφή της, εκείνος θα σχολίαζε: ” Ωραία είναι να πηγαίνεις εκδρομές ενώ μου χρωστάς ακόμα.”
Όταν πήγε ν’ αγοράσει παπούτσια για τη δουλειά της, άκουσε τη φράση: “Ίσως να με πληρώσεις πιο γρήγορα αντί να ψωνίζεις.”
Από τη στήριξη στον οικονομικό έλεγχο
Άρχισε να παρακολουθεί τις καθημερινές της δαπάνες, από τα μεσημεριανά γεύματα και τα καύσιμα μέχρι τις συνταγές, κάνοντάς την να νιώθει λιγότερο σαν σύντροφος και περισσότερο σαν κάποιος υπό επιτήρηση.
Η κατάσταση κλιμακώθηκε όταν ο εργοδότης της της πρότεινε μια καλύτερη θέση με περισσότερες ώρες και μεγαλύτερη απόσταση για τη δουλειά.
Αντί να τη στηρίξει, την μείωσε αμέσως λέγοντας: “Όχι. Είναι χαζό. Θα ξαναρρωστήσεις και τότε τι, θα πληρώνω για σένα δύο φορές;”
Παρά τις συστάσεις του γιατρού της να μην αγχώνεται, την πίεσε να πάρει δεύτερη δουλειά το Σαββατοκύριακο μέχρι να “ξεπληρώσει”.
Η πιο ανησυχητική αλλαγή ήρθε όταν άρχισε να ζητάει άμεση πρόσβαση στην εφαρμογή των τραπεζικών της συναλλαγών. Όταν αρνήθηκε, εκείνος απάντησε ψυχρά: “Φαίνεται ότι δεν με εμπιστεύεσαι, αλλά εγώ σε εμπιστεύτηκα με τέσσερις χιλιάδες.”
Από εκεί και πέρα, οι υπενθυμίσεις έγιναν πιο ήπιες, αλλά γεμάτες συναισθηματική φόρτιση. Όλη μέρα θα ήταν ευγενικός και μετά το βράδυ θα τελείωνε με σχόλια όπως: “Σκεφτόμουν πόσα μου χρωστάς ακόμα,” κάτι που, “έσφιξε το στομάχι της.”
Η γυναίκα τόνισε ότι πλήρωνε κανονικά και μάλιστα είχε προσφέρει να βάλει τα πάντα σε επίσημες συμφωνίες ή να κάνει αυτόματες μεταφορές. Εκείνος αρνήθηκε αυτές τις επιλογές, θέλοντας αντ’ αυτού να παραμείνει αναμεμειγμένος σε κάθε οικονομική απόφαση.
Κοιτώντας πίσω, αναρωτιέται αν σαφέστερα όρια θα μπορούσαν να διορθώσουν την κατάσταση ή αν είχε ήδη περάσει στο στάδιο του οικονομικού ελέγχου, μεταμφιεσμένο σε «ανησυχία».
“Πώς μπορεί κάποιος να ξεμπλέξει από κάτι τέτοιο χωρίς να το μετατρέψει το σπίτι σε εμπόλεμη ζώνη;” αναρωτήθηκε.