Είναι εύκολο να γελάσουμε με τους αλχημιστές του παρελθόντος, με την κακή κατανόησή τους για την επιστήμη και την επίμονη αποφασιστικότητα να ανακαλύψουν την πυρηνική μεταστοιχείωση πέντε αιώνες πριν από την ανακάλυψη του πυρήνα. Μπορούμε όμως πραγματικά να τους κατηγορήσουμε; Τελικά, μόλις τώρα, μετά από 400 χρόνια προόδου στη χημεία και τη φυσική, λύσαμε επιτέλους το μυστήριο του πώς δημιουργούσαν μωβ εκρήξεις πριν από όλα αυτά τα χρόνια.
Ο χρυσός – το όνομα προέρχεται από την παλαιότερη έννοια του “φουντώνω”, δηλαδή “έκρηξη” – ήταν το πρώτο ισχυρό εκρηκτικό που ανακαλύφθηκε ποτέ. Η παλαιότερη αναφορά στη δημιουργία του προέρχεται από το 1585, σε ένα βιβλίο του Γερμανού αλχημιστή Sebald Schwaerzer, και έκτοτε είναι δημοφιλές σχεδόν σε όλους – από ακαδημαϊκούς χημικούς μέχρι δημοφιλείς YouTubers.
Γιατί; Λοιπόν, είναι εύκολο στην παρασκευή του, διασκεδαστικό στη χρήση και το κερασάκι στην τούρτα: βγάζει έναν ασυνήθιστο μωβ καπνό όταν εκρήγνυται. Όμως, παρά το γεγονός ότι η χημική του σύνθεση έχει γίνει πλήρως κατανοητή εδώ και αιώνες, ο λόγος αυτής της βιολετί αιθαλομίχλης έχει μέχρι στιγμής παραπλανήσει την επιστήμη.
Δεν είναι ότι ο κόσμος δεν είχε υποψίες. «[Συχνά] δηλώνεται [ότι] η πηγή του ασυνήθιστου κόκκινου ή πορφυρού χρωματισμού του καπνού… οφείλεται στην παρουσία νανοσωματιδίων χρυσού», σημειώνει ένα νέο έγγραφο (επί του παρόντος σε μορφή προεκτύπωσης, που σημαίνει ότι δεν έχει γίνει ομότιμη- ανασκόπηση) από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Μπορεί να ακούγεται παράξενο το γεγονός ότι η παρουσία του χρυσού πρέπει να χρωματίζει κάτι μωβ, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετά ισχυρά περιστασιακά στοιχεία που υποστηρίζουν την ιδέα. «[Ο χρυσός] έχει χρησιμοποιηθεί για την επίστρωση αντικειμένων σε μωβ/βυσσινί πατίνα», εξηγούν οι συγγραφείς, «με τον ίδιο τρόπο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαλύματα νανοσωματιδίων χρυσού για την επικάλυψη υποστρωμάτων με μωβ/κόκκινα στρώματα».
Αλλά μέχρι στιγμής, κανείς δεν μπόρεσε να αποδείξει την υπόθεση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – μέχρι τώρα.
«Το πείραμά μας περιελάμβανε τη δημιουργία πυρπολικού χρυσού και μετά την έκρηξη δειγμάτων 5 mg σε αλουμινόχαρτο θερμαίνοντάς το», δήλωσε ο Simon Hall, καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, ο οποίος συνέγραψε τη νέα εργασία μαζί με τον διδακτορικό του φοιτητή Jan Maurycy Uszko, σε δήλωση .
«Καταλάβαμε τον καπνό χρησιμοποιώντας χάλκινα πλέγματα και στη συνέχεια αναλύσαμε το δείγμα καπνού κάτω από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μετάδοσης», εξήγησε. «Σίγουρα, βρήκαμε ότι ο καπνός περιείχε σφαιρικά νανοσωματίδια χρυσού, επιβεβαιώνοντας τη θεωρία ότι ο χρυσός έπαιζε ρόλο στον μυστηριώδη καπνό».
Έχοντας εντοπίσει μια σπάνια νίκη για το πλήθος της αλχημείας, η ομάδα σχεδιάζει τώρα να χρησιμοποιήσει τις ίδιες μεθόδους για να διερευνήσει τον καπνό που παράγεται από άλλα μέταλλα όπως η πλατίνα, ο άργυρος, ο μόλυβδος και ο υδράργυρος.
Ακριβώς όπως ο πυρπολικός χρυσός, η ακριβής φύση αυτών των νεφών παραμένει μυστήριο – αν και ίσως όχι για πολύ περισσότερο. Και τα αποτελέσματα δεν είναι χρήσιμα μόνο σε όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της επιστήμης ή τις περίεργες χημικές αντιδράσεις: ακόμη και με το μωβ πρόβλημα να έχει λυθεί, η ομάδα μιλά ήδη για πιθανές εφαρμογές στη γρήγορη και γρήγορη σύνθεση υπερκανονικών μεταλλικών νανοσωματιδίων – χρήσιμο σε τομείς τόσο διαφορετικούς όπως η ιατρική, η βιομηχανική ή οτιδήποτε αφορά τη νανοτεχνολογία.
«Χάρηκα που η ομάδα μας μπόρεσε να βοηθήσει στην απάντηση αυτής της ερώτησης», είπε ο Χολ, «και να βελτιώσει την κατανόηση αυτού του υλικού».
Η προεκτύπωση μπορεί να προβληθεί στο ArXiv .
Πηγή: FOXreport.gr
Οπτική ψευδαίσθηση: Μπορείτε να βρείτε τον διαφορετικό σκύλο σε μόλις 8 δευτερόλεπτα;
