Η ανακάλυψη μιας μηχανής που θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να παράγει ώση χωρίς να εκτοξεύει προωθητικό θα αποτελούσε μια επαναστατική εξέλιξη για τα ταξίδια των ανθρώπων στο διάστημα. Το μόνο πρόβλημα είναι πως, μια τέτοια συσκευή, θα αψηφούσε τους νόμους της φυσικής.
Κάτι τέτοιο ωστόσο, δεν έχει σταματήσει τους επιστήμονες από το να μελετούν την πιθανότητα, ενώ η τελευταία προσθήκη στην ομάδα με τις μηχανές χωρίς προωθητικά, είναι ένα ηλεκτροστατικό σχέδιο που δημιούργησε ένας πρώην μηχανικός της ΝΑSA.
Η ερευνητική ομάδα πίσω από την ιδέα, η Exodus Propulsion Technologies, υποστηρίζει ότι η μηχανή μπορεί να επιτύχει ώση ικανή να αντισταθμίσει τη βαρύτητα της Γης, αν και ένας τέτοιος ισχυρισμός χρειάζεται ακόμα επαλήθευση και μια υγιή δόση σκεπτικισμού.
Το 2001, ο Βρετανός ηλεκτρολόγος μηχανικός Roger Shawyer, εισήγαγε πρώτος την “ασύλληπτη μηχανή”, την EmDrive. Ονομάστηκε “ασύλληπτη” επειδή ο δημιουργός της, ισχυρίστηκε πως η μηχανή δεν προκαλούσε αντίδραση, που σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν προωθητικό – με άλλα λόγια, αψηφούσε τους γνωστούς νόμους της φυσικής (ειδικότερα, την αρχή διατήρησης της ορμής).
Όπως με καθετί που μοιάζει να “κοροϊδεύει” τον Νεύρωνα και τον Αινστάιν, οι επιστήμονες εξακολουθούν να ενδιαφέρονται και, δύο δεκαετίες δοκιμών, τελικά κατέληξαν σε ένα αναπόφευκτο (και κάπως προβλεπόμενο) συμπέρασμα, το 2021:
Το EmDrive ήταν “αέρας”. Αυτή είναι όμως, η φύση της επιστημονικής μεθόδου: Μια ασύλληπτη ιδέα και η αναλυτική δοκιμασία της με την ελπίδα ενός αδιάσειστου συμπεράσματος (ή νέες ανακαλύψεις που οδηγούν σε άλλες κατευθύνσεις).
Το μη – στηριζόμενο στη φυσική όνειρο μιας μηχανής που δεν θα χρησιμοποιεί προωθητικό ωστόσο, δεν πέθανε με το EmDrive. Αντίθετα, γεννήθηκε ένας νέος επίδοξος αμφισβητίας, αυτή τη φορά με την υποστήριξη ενός πρώην επιστήμονα της NASA.
Όσο υπηρετούσε στη NASA, o Charles Buhler βοήθησε στη δημιουργία του εργαστηρίου Electrostatics and Surface Physics στο διαστημικό κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα – ένα πολύ σημαντικό εργαστήριο που ουσιαστικά, διασφαλίζει ότι οι πύραυλοι δεν θα εκραγούν.
Σήμερα, ως συνιδρυτής της διαστημικής εταιρείας Exodus Propulsion Technologies, ο Buhler δήλωσε στην ιστοσελίδα “The Debrief” πως, έχουν δημιουργήσει μια μηχανή που τροφοδοτείται από μια “Νέα Δύναμη” εκτός των σημερινών γνωστών νόμων της φυσικής, παρέχοντας στην μηχανή χωρίς προωθητικό αρκετή ώση για ν’ αψηφήσει τη βαρύτητα.
“Το πιο σημαντικό μήνυμα που πρέπει να μεταφέρουμε στον κόσμο, είναι πως έχει πραγματοποιηθεί μια μεγάλη ανακάλυψη”, εξηγεί ο Buhler στο Debrief.
“Αυτή η ανακάλυψη μιας Νέας Δύναμης είναι θεμελιώδης, καθώς τα ηλεκτρικά πεδία από μόνα τους μπορούν να παράγουν μια διατηρήσιμη δύναμη πάνω σε ένα αντικείμενο και να επιτρέψουν τη μετατόπιση του κέντρου μάζας του συγκεκριμένου αντικειμένου χωρίς την εκτόξευση μάζας”.
Ο Buhler επισήμανε ότι, η μελέτη του είναι ανεξάρτητη από τη NASA και πως πρόσφατα παρουσίασε τα πορίσματά του στο Alternative Propulsion Energy Conference (APEC), μία ομάδα μηχανικών και ερασιτεχνών που θέλουν να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν τους περιορισμούς της βαρύτητας και της φυσικής – όχι πάντα με τις πιο επιστημονικά καίριες μεθόδους.
Σε μια συνέντευξη με τον συνιδρυτή της APEC, Tim Ventura, ο Buhler εξήγησε πώς το υπόβαθρό του στην ηλεκτροστατική οδήγησε στην ανακάλυψη. Λέει πως, η ομάδα του – η οποία απαρτίζεται από ανθρώπους που εργάζονται στη ΝΑSA, την εταιρεία διαστημικού τουρισμού και την αεροπορία, μελετούσε για δεκαετίες μηχανές χωρίς προωθητικό προτού να φτάσουν στην ηλεκτροστατική.
Για χρόνια, οι συσκευές τους παρήγαγαν αμελητέα ώση, παρατηρούσαν όμως αυξήσει με κάθε νέα επανάληψη. Αυτό κορυφώθηκε το 2023, όταν αυτή η συσκευή με τη “Νέα Δύναμη”, παρήγαγε αρκετή ώση για να ξεπεράσει τη βαρύτητα της Γης.
Οι κινητήρες που τροφοδοτούν το επόμενο άλμα της σύντηξης
“Ουσιαστικά, αυτό που έχουμε ανακαλύψει, είναι πως, τα συστήματα που περιέχουν ασυμμετρία, είτε στην ηλεκτροστατική τους πίεση ή σε κάποιο ηλεκτροστατικό αποκλίνον πεδίο μπορεί να δώσει σε ένα σύστημα κέντρου μάζας μια μη μηδενική συνιστώσα δύναμης”, είπε ο Buhler στο Debrief.
“Λοιπόν, αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι υπάρχει κάποια υποκείμενη φυσική που μπορεί, στην πράξη, να ασκήσει δύναμη σε ένα αντικείμενο, εφόσον πληρούνται αυτοί οι δύο περιορισμοί” πρόσθεσε.
Προφανώς, οι ισχυρισμοί του Buhler είναι υποθετικοί, αλλά η ιστορία των μηχανών χωρίς προωθητικό είναι γεμάτη με φαινομενικά θετικά αποτελέσματα που τελικά συντρίβονται πάνω στα βράχια της επιστημονικής πραγματικότητας.
Για το EmDrive, οι ελπίδες για τη συσκευή εκτοξεύτηκαν όταν η ομάδα Eagleworks της NASA, η οποία είναι αφιερωμένη στη διερεύνηση νέων μορφών προώθησης (π.χ. κινητήρες τύπου warp), ισχυρίστηκε το 2016 ότι μέτρησε ώση από τον “ασύλληπτο” κινητήρα.
Μεταγενέστερες μελέτες ωστόσο – οι οποίες περιλαμβάνουν μια αναλυτική από το τεχνολογικό πανεπιστήμιο της Δρέσδης- βρήκαν μηδέν ώση.
Προτού οι υποστηρικτές της εναλλακτικής δύναμης αρχίσουν να πανηγυρίζουν, απαιτείται εξονυχιστική έρευνα από τρίτα μέρη ώστε να επαληθευτούν ξανά και ξανά τα αποτελέσματα.
Δεν αποκλείεται ο Buhler και οι συνεργάτες του πράγματι, να είδαν κάποιες ιδιαιτερότητες της φυσικής, αλλά να είναι εξαιρετικά υπερβολικό το αποτέλεσμα.
