Εδώ και αρκετούς αιώνες, η ακαδημαϊκή συζήτηση για το αν η Βίβλος είναι ιστορία, μύθος, ή κάτι ενδιάμεσο, μαίνεται. Ο καθηγητής Lawrence Mykytiuk από το πανεπιστήμιο Περντιού, έχει προσδώσει νέο βάρος στο επιχείρημα ότι η Βίβλος αφορά σε πραγματικά ιστορικά πρόσωπα.
Στο πρόσφατο άρθρο του για το Bible History Daily, ο Mykytiuk συγκέντρωσε στοιχεία που επιβεβαιώνουν, την ύπαρξη 53 ανθρώπων που αναφέρονται στη Βίβλο, μέσα από αρχαιολογικές ανακαλύψεις,
Ο αναλυτής της Βιβλικής αρχαιολογίας
Ο Mykytiuk,ομότιμος καθηγητής βιβλιοθηκονομίας στο πανεπιστήμιο Περντιού, δεν περιγράφει τον εαυτό του ως αρχαιολόγο, αλλά ως αρχειοθέτη, που καταγράφει στοιχεία.
Η ειδικότητά του, είναι η εξονυχιστική ανάλυση επιγραφών, σφραγίδων και πινακίδων από την αρχαιότητα, με σκοπό διαπιστώσει αν αναφέρονται σε πρόσωπα που συναντάμε και στην Αγία Γραφή.
«Αναλύω επιγραφές για να διαπιστώσω αν αναφέρονται σε βιβλικά πρόσωπα και κρατάω αρχείο όταν μπορούν να γίνουν ισχυρές ταυτοποιήσεις», εξηγεί σε συνέντευξή του στο Bible Gateway
Η ενασχόλησή του ξεκίνησε το 1990, όταν ενθουσιάστηκε από μια πήλινη σφραγίδα (bulla) που είχε το όνομα ενός βασιλιά ο οποίος αναφέρεται και στην Εβραϊκή Βίβλο. Από τότε, ένα αναλύσει χιλιάδες επιγραφές, διασταυρώνοντάς τις με βιβλικές αναφορές. Το αποτέλεσμα είναι ένας ολοένα διογκούμενος κατάλογος από βασιλείς, ιερείς και αξιωματούχους που μπορούν να τοποθετηθούν με βεβαιότητα στην ιστορία.
Από τον βασιλιά Δαβίδ στον Δαρείο Β’
Μία από τις πιο εντυπωσιακές επαληθεύσεις, είναι ο βασιλιάς Δαβίδ, μια από τις κεντρικές μορφές της Παλαιάς Διαθήκης. Αν και για χρόνια απορριπτόταν από ορισμένους μελετητές ως θρυλική ή συμβολική μορφή, το όνομα του Δαβίδ εμφανίζεται σε τρεις αρχαίες επιγραφές — μία αιγυπτιακή, μία αραμαϊκή και μία μωαβιτική – που χρονολογούνται στον 9ο αιώνα π.Χ. Όλες αναφέρονται στη δυναστεία του Δαβίδ, όπως ακριβώς περιγράφεται στη Βίβλο.
Εξίσου καλά τεκμηριωμένος είναι ο Ναβουχοδονόσορ Β΄, ο Βαβυλώνιος μονάρχης που κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ και εξόρισε τον λαό της. Το όνομά του, διασώζεται σε πολλές πινακίδες της σφηνοειδούς γραφής, πολλές από τις οποίες χαράχτηκαν υπό τη δική του εποπτεία.
Ακόμη, βιβλικά κείμενα όπως είναι το βιβλίο Β’ Βασιλειών, του Ιερεμία και του Δανιήλ, κάνουν εκτενή αναφορά στο όνομά του ενώ πλέον, η ύπαρξή του επαληθεύεται πέρα από κάθε αμφιβολία, και από την αρχαιολογία.
Άλλες ιστορικές μορφές
Ο Σισάκ της Αιγύπτου, ήταν Αιγύπτιος Φαραώ ο οποίος, το 925 π.Χ. ( 1 Βασιλέων 11: 40), εισέβαλε στην Ιουδαία. Η πολιορκία του έχει καταγραφεί στα τείχη του ναού στο Καρνάκ.
Ο Εζεκίας, βασιλιάς της Ιουδαίας (2 Βασιλέων 18:3), έμεινε στην ιστορία για τις θρησκευτικές του μεταρρυθμίσεις και την αναμέτρησή του με τον Ασσύριο Βασιλιά Σενναχειρείμ. Τη βασιλεία του επαληθεύουν επιγραφές και ένα φημισμένο κανάλι νερού στην Ιερουσαλήμ.
Ο Κύρος ο Μέγας (Έσδρα 1:1), είναι ο ιδρυτής της Περσικής Αυτοκρατορίας και ο βασιλιάς επέτρεψε την επιστροφή των εξόριστων Εβραίων στην Ιερουσαλήμ. Ο γνωστός “Κύλινδρος του Κύρου” τον κατέστησε προστάτη των εκτοπισμένων. Ο “Κύλινδρος του Κύρου” θεωρείται ο πρώτος καταστατικός χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Βαλτάσαρ , ένας από τους βασιλείς της Βαβυλώνας (Δανιήλ 5), θεωρούνταν ότι είναι μυθικό πρόσωπο μέχρι που η βασιλεία του, μαζί με του πατέρα του Ναβονίδη, επαληθεύτηκε από επιγραφές.
Συνοπτικά ολόκληρος ο κατάλογος
Σύμφωνα με την έρευνα του Mykytiuk, η αρχαιολογία, έχει επαληθεύσει την ύπαρξη 53 μορφών από τη Βίβλο, από Φαραώ και μονάρχες έως κυβερνήτες, ιερείς και γραμματείς.
Ανάμεσα στους βασιλείς της Αιγύπτου, αναφέρονται οι:
Σισάκ, Οσορκόν Δ΄, Τιρχάκας, Νέχος II και ο Χοφρά (ή Άπρις)
Από το βασίλειο των Μωαβιτών, έχουν επαληθευτεί ο βασιλιάς Μέσα και οι βασιλείς της Αραμαϊκής Πολιτείας της Συρίας – Δαμασκού, περιλαμβάνουν τους: Χαδαδέσερ, Βεν-Χαντάδ γιο του Χαδαδέζερ, Χαζαέλ, Βεν-Χαντάδ γιο του Χαζαέλ και Ρεζίν.
Από το Βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ, προέκυψαν τα ονόματα των:
Άμρι, Άχαβ, Ιεού, Ιωάς, Ιεροβοάμ Β’, Μεναήμ, Πεκάχ, Ωσηέ, και ο Πέρσης κυβερνήτης Σανβαλλάτ Α’.
Το Νότιο Βασίλειο της Ιουδαίας, εκπροσωπείται από τους:
Δαβίδ, Αζαρία, Αχάζ, Εζεκία, Μανασσή, Χιλκία, Σαφάν, Αζαρία τον Ανώτατο Ιερέα, τον Γεμαρία, Ιεχονία, Σελεμία, Ιεχουχάλ, Παζχούρ και Γεδάλιας.
Από την Ασσυριακή Αυτοκρατορία, αναφέρονται οι: Τιγκλάθ Πιλεσέρ Γ’, Σαλμανασέρ Ε΄, Σαργών Β’, Σενναχειρείμ, Άδραμελεχ, Εσαρχαδδών, ενώ από τη Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία: Μεροδάχ-Βαλαδάν Β’, Ναβουχοδονόσορ Β’, Νέβο-Σαρσεκίμ, Νεργάλ-Σαρεζέρ, Νεβούζαραντάν, Εβίλ-Μερόδαχ, Βαλτασσάρ.
Τέλος, από την Περσική Αυτοκρατορία, προκύπτουν οι: Κύρος ο Μέγας, ο Δαρείος ο Α’, Τάττεναϊ, ο Ξέρξης ο Α’, ο Αρταξέρξης ο Α’ της Περσίας και ο Δαρείος Β’ ο Νώθις.
Κριτήρια για τις αποδείξεις
Οι σκεπτικιστές, μπορεί να ρωτήσουν: Πώς γνωρίζουμε πως, οι επιγραφές αναφέρονται πράγματα στα ίδια πρόσωπα με αυτά στη Βίβλο; Ο Mykytiuk επιμένει σε αυστηρά κριτήρια. Ένα όνομα, από μόνο του, δεν είναι αρκετό – πρέπει να υπάρχουν αντίστοιχες λεπτομέρειες, όπως ο τίτλος, η καταγωγή από τους γονείς του, η χρονική περίοδος και η τοποθεσία. Μόνο όταν συμφωνούν όλα αυτά, καταγράφει πως πρόκειται για “ισχυρή ταυτοποίηση”.
Εφαρμόζοντας αυτά τα αυστηρά κριτήρια, ο Mykytiuk έχει επιβεβαιώσει 53 μορφές, από γνωστούς βασιλιάδες όπως ο Αχαάβ, ο βασιλιάς του Ισραήλ Αμρί και ο Ξέρξης ο Α’, μέχρι λιγότερο γνωστούς αξιωματούχους, όπως ο Γεχουκάλ, βασιλικός ακόλουθος την περίοδο του Σεδεκία (Ιερεμίας 37:3).
Η σημασία του έργου
Για τον Mykytiuk, το έργο του δεν αποσκοπεί στην απόδειξη της πίστης, αλλά τον σεβασμό της ιστορίας. «Ξεχωριστό από τη θρησκευτική πίστη και βασισμένο σε ξεκάθαρες, απτές αποδείξεις, δεν υπάρχει λόγος ν’ απορριφθεί – ενώ υπάρχουν αρκετοί λόγοι να γίνει αποδεκτή, η γενική ιστορική αξιοπιστία της Βίβλου», είπε στο Bible Archaeology Report.
Τα αποτελέσματά του, αμφισβητούν τη σύγχρονη ακαδημαϊκή τάση της απόρριψης της Βίβλου, ως αναξιόπιστης, εκτός αν έχει αποδειχτεί από ανεξάρτητους μελετητές. Επαληθεύοντας την ύπαρξη δεκάδων μορφών μέσα από την αρχαιολογία, ο Mykytiuk δείχνει πως η Βίβλος, τουλάχιστον από την εποχή του Βασιλιά Δαβίδ και μετά, συμφωνεί ουσιαστικά με τα ιστορικά αρχεία.
Τα όρια της αρχαιολογίας
Παρά τον εντυπωσιακό κατάλογο, ο Mykytiuk αναγνωρίζει ότι, είναι αδύνατον η αρχαιολογία να επαληθεύσει τα πάντα. Οι μορφές πριν από τον Δαβίδ, όπως είναι ο Αβραάμ ή ο Μωυσής, εξακολουθούν να μην μπορούν να επιβεβαιωθούν με τα υπάρχοντα στοιχεία.
«Η φθορά του χρόνου, έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος των υλικών και των γραπτών τεκμηρίων», σημειώνει. Ωστόσο, υποστηρίζει πως, έχουν διασωθεί αρκετά ώστε να πάρουμε στα σοβαρά μεγάλο μέρος της αφήγησης της Βίβλου.
Γέφυρα ανάμεσα στην πίστη και την ακαδημαϊκή γνώση
Η επιβεβαίωση των 53 βιβλικών μορφών, έχει σημασία όχι μόνο για τους ακαδημαϊκούς, αλλά και για εκατομμύρια πιστούς σ’ όλον τον κόσμο. Για τους Εβραίους, τους Χριστιανούς και τους Μουσουλμάνους, τα ονόματα αυτά, αποτελούν την κοινή κληρονομιά της πίστης. Για τους ιστορικούς, αποτελούν δεδομένα που συνδέουν τις αρχαίες επιγραφές με ένα από τα πιο επιδραστικά κείμενα της ανθρωπότητας.
Η λίστα του Mykytiuk συνεχίζει να εξελίσσεται και ο ίδιος, παραμένει προσηλωμένος στην επικαιροποίηση της δουλειάς του, όσο έρχονται στο φως νέες επιγραφές.
Το έργο του δείχνει πως, ακόμη και στην εποχή του σκεπτικισμού, οι πέτρες και οι πινακίδες του αρχαίου κόσμου, εξακολουθούν να μιλούν – αποκαλύπτοντας ενίοτε, τις ιστορίες της Αγίας Γραφής.