Έκτοτε, η φράση αυτή χρησιμοποιείται για να δηλώσει αποτυχία, τόσο για οικονομικά θέματα όσο και για γενικότερους λόγους.

Αν και θεωρείται πως η φράση λέχθηκε από το βήμα της Βουλής, ωστόσο αμφισβητείται πως χρησιμοποιήθηκε από τον Τρικούπη στην ομιλία του, καθώς από τα πρακτικά της Βουλής δεν προκύπτει κάτι τέτοιο.

Πάντως διάφορες μαρτυρίες μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και αυτή του Ανδρέα Συγγρού που αναφέρει στα" Απομνημονεύματά" του, ότι άκουσε εκείνη την μέρα τον Τρικούπη να προφέρει την φράση αυτή στην ομιλία του.

Ωστόσο, όπως αναφέρουν κάποιες άλλες μαρτυρίες, η φράση αυτή ελέχθη κανονικά από τον Τρικούπη, αλλά δεν ξεκαθαρίζουν αν ειπώθηκε αυτή στη Βουλή ή εκτός αυτής.

Στη πραγματικότητα η φράση αυτή λέχθηκε από τον κ. Τρικούπη την παραπάνω ημερομηνία από του βήματος της Βουλής ( Παλαιά Βουλή), όχι όμως απευθυνόμενος προς το Σώμα της Βουλής ως επίσημη διακήρυξη, αλλά "εν τη ρύμη του λόγου" του, αναφέροντας "εν παρόδω" στις αναγκαίες προς τους δανειστές διαπραγματεύσεις, που πίεζαν απροκάλυπτα τον οικονομικό έλεγχο της Ελλάδας, "ότι πρέπει να λαλήσωμεν προς αυτούς επτωχεύσαμεν δυστυχώς κ.λπ.

Η αντιπολίτευση όμως εκμεταλλευόμενη κομματικά τη φράση αυτή παράστησε τον πρωθυπουργό να κηρύσσει επίσημα τη χρεοκοπία της Ελλάδας από το βήμα της Βουλής

Τη θέση αυτή υιοθέτησαν και όλα σχεδόν τα Έντυπα της εποχής σε σημείο που κατάφεραν να δημιουργήσουν ακόμα και απογοητευτική εντύπωση στους οπαδούς του Τρικούπη.