Το “αντίο” του Νίκου Χατζηνικολάου στον Μανώλη Γλέζο

Το δικό του “αντίο” στον Μανώλη Γλέζο είπε ο Νίκος Χατζηνικολάου. “Ο Μανώλης Γλέζος αυτός ο ήρωας, να μην φοβόμαστε τις λέξεις όταν είναι πραγματικές, έφυγε αυτή την περίοδο που δεν μπορούμε να τον αποχαιρετήσουμε όπως το αξίζει. Αυτό με στεναχωρεί πολύ γιατί είμαι σίγουρος ότι θα μαζεύονταν χιλιάδες άνθρωποι να τον χειροκροτήσουν στην έξοδο του. Είμαι σίγουρος για αυτό. Του στέλνουμε όλοι μας τη σκέψη μας, που είναι κοντά του από χθες που ακούσαμε την είδηση ότι έφυγε από τη ζωή και είναι σκέψη ευγνωμοσύνης, αγάπης, σεβασμού” είπε ο Νίκος Χατζηνικολάου.

“Είχα την τύχη, παρά το γεγονός ότι δεν συμβάδιζαν τα χνώτα μας ιδεολογικοπολιτικά, να με τιμά με την φιλία του και να με φωνάζει και για καφέ που και που στο φτωχικό του για να κουβεντιάσουμε ή για να μου δείξει τα χειρόγραφα κάθε φορά από το τελευταίο του βιβλίο. Υπενθυμίζω ότι έχει κυκλοφορήσει βιβλίο του από την Realnews. Έγραφε μέχρι τώρα, πριν από δύο χρόνια ήπιαμε καφέ στο σπίτι του, ένα φτωχικό σπίτι και το λέω γιατί ξεχείλιζε εντιμότητα αυτός ο άνθρωπος, ήπιαμε καφέ και μου διάβαζε τα χειρόγραφά του για να του πω τη γνώμη μου για το νέο βιβλίο. Ένας αιώνιος έφηβος που δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται για αυτό που πίστευε. Δεν θα ξεχάσω πόσες φορές μου τηλεφωνούσε για να με κεντρίσει να συνεχίσουμε τον αγώνα για τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο. Αυτός ο φοβερός παππούς ήταν μια από τις αιτίες που η Realnews σήκωσε τη σημαία για τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο γιατί μου τηλεφωνούσε κάθε τρεις ημέρες και μου έλεγε ξέχασες το θέμα μας. Έφυγε πλήρης ημερών αλλά όχι πλήρης αγάπης. Δεν του φέρθηκε καλά η Ελλάδα, πέρασε 15-16 χρόνια της ζωής του στα ξερονήσια και τις φυλακές. Δεν του φέρθηκε καλά η πατρίδα ενώ εκείνος έδινε και την ψυχή του για αυτήν” πρόσθεσε.

“Ίσως όταν βγούμε από αυτή την περιπέτεια θα πρέπει όσοι τον αγαπήσαμε να πάρουμε μια πρωτοβουλία πέρα και πάνω από τα κόμματα, να τιμήσουμε την μνήμη του” υπογράμμισε.

Ακούστε το ηχητικό:

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ