Είναι πλέον ιδιαίτερα σύνηθες να βλέπουμε στο μενού των στοιχηματικών εταιριών μια σειρά αγορών που αφορούν τις ιπποδρομίες, αλλά και τις κυνοδρομίες. Τα δημοφιλή αυτά στοιχήματα υπάρχουν εδώ και αρκετούς αιώνες και για πολλούς ανθρώπους αποτελούν την κορυφαία επιλογή, όταν μιλάμε για προγνωστικά στοιχήματος.
Ωστόσο, δεν είναι τα μοναδικά ζώα που συμμετέχουν σε διαφόρων ειδών εκδηλώσεις στοιχηματικού χαρακτήρα στις οποίες δοκιμάζουν την τύχη τους οι λάτρεις του τζόγου. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά ακόμη ζώα που «διαγωνίζονται» μεταξύ τους προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να ποντάρουν με στόχο το κέρδος.
Στις επόμενες ενότητες θα παρουσιάσουμε τις πιο δημοφιλείς μορφές αγώνων με ζώα που συναντάμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Αγώνες με ζώα
Είναι πολύ συνηθισμένο όταν ακούμε την έκφραση «αγώνες ζώων» να σκεφτόμαστε αυτόματα τις ιπποδρομίες ή τις κυνοδρομίες, κάτι που συμβαίνει επειδή πρόκειται για τους δύο δημοφιλέστερους τύπους αυτής της κατηγορίας που συνοδεύονται μάλιστα από ένα ευρύ φάσμα στοιχηματικών επιλογών. Πλην αυτών ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί ακόμη αγώνες μεταξύ ζώων που προσφέρουν πιο σπάνιες στοιχηματικές ευκαιρίες.
Ότι πιο κοντινό στις ιπποδρομίες – με σημείο αναφοράς την παρουσία αναβάτη – είναι οι αγώνες με έλκηθρο. Πρόκειται για ένα χειμερινό σπορ που είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στις αρκτικές περιοχές των Η.Π.Α., του Καναδά, της Ρωσίας, της Γροιλανδίας, καθώς και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Κάθε έλκηθρο οδηγείται από μια ομάδα σκύλων και στόχος είναι η ολοκλήρωση μιας συγκεκριμένης διαδρομής στον μικρότερο δυνατό χρόνο. Το συγκεκριμένο «άθλημα» έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Νέας Υόρκης το 1932, παρά το γεγονός πως δεν συγκαταλεγόταν στα επίσημα σπορ. Το συναντήσαμε ξανά στην ίδια διοργάνωση το 1952 στο Όσλο, ενώ η τελευταία φορά που έλαβε χώρα ήταν και πάλι στη Νορβηγία στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1994.
Οι αγώνες περιστεριών είναι ένα άλλο πρωτότυπο event που πολλοί άνθρωποι παρακολουθούν και παράλληλα στοιχηματίζουν. Χρησιμοποιώντας ειδικά εκπαιδευμένα περιστέρια, οι ιδιοκτήτες τους τα απελευθερώνουν και στη συνέχεια μετρούν τον χρόνο που χρειάζονται για να καλύψουν μια προκαθορισμένη απόσταση καθώς και τον ρυθμό που αναπτύσσουν. Οι αριθμοί που καταγράφονται συγκρίνονται με τους αντίστοιχους των υπόλοιπων περιστεριών που συμμετέχουν στον αγώνα και καθορίζεται το περιστέρι που σημείωσε την υψηλότερη ταχύτητα. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα φημολογείται πως πρωτοεμφανίστηκε πίσω στο μακρινό 220 μ.Χ.! Ωστόσο, μια σειρά δικαστικών αποφάσεων βάσει των οποίων δεν θεωρείται άθλημα, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος συντήρησης των περιστεριών, τείνει πλέον να εξαλείψει τους συγκεκριμένους αγώνες.
Κάτι ακόμα πιο σπάνιο συναντάμε στην Ινδία. Πρόκειται για μια εκδήλωση που πραγματοποιείται σε ετήσια βάση υπό την ονομασία «Καμπάλα» και προβλέπει δύο ζεύγη βουβαλιών να αγωνίζονται μεταξύ τους σε ένα λασπώδες τερέν και υπό το μαστίγιο των ιδιοκτητών τους. Τα στοιχήματα είναι φυσικά αποδεκτά, το νικητήριο ζευγάρι ανταμείβεται με καρύδες και μπανάνες, ενώ οι ιδιοκτήτες τους λαμβάνουν χρυσά και ασημένια νομίσματα.
Τα υπόλοιπα στοιχήματα με πρωταγωνιστές τα ζώα
Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε πολύ πίσω στο παρελθόν για να συναντήσουμε εναλλακτικά γεγονότα με πρωταγωνιστές τα ζώα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πόλο με άλογα, με το ζητούμενο να είναι το χτύπημα της μπάλας με σφυρί από τους αναβάτες. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα ομαδικά αθλήματα και χρονολογείται στον 6ο π.Χ. αιώνα. Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί πως έγινε Ολυμπιακό άθλημα από το 1900 έως το 1936, ενώ σήμερα είναι γνωστό ως το «άθλημα των βασιλιάδων». Κάθε ομάδα πόλο έχει τέσσερις αναβάτες και το παιχνίδι μπορεί να διαρκέσει έως και δύο ώρες, χωρισμένο σε περιόδους. Αν και σίγουρα πιο σπάνιο από τα περισσότερα αθλήματα, δεν είναι απίθανο να το βρείτε διαθέσιμο προς στοιχηματισμό στις ιστοσελίδες των μεγαλύτερων bookmakers.
Αν ωστόσο κάτι προκαλεί μεγάλη έκπληξη, αυτό είναι σίγουρα η παραλλαγή του προηγούμενου αθλήματος όπου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν πλέον οι ελέφαντες! Ο λόγος λοιπόν για το πόλο ελεφάντων που είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στο Νεπάλ και την Ινδία. Κάθε ελέφαντας συνοδεύεται από δύο αναβάτες και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται αποτελείται από μια τυπική μπάλα πόλο, καθώς και μπαστούνια φτιαγμένα από ζαχαροκάλαμο που καταλήγουν στην κεφαλή ενός σφυριού. Το γήπεδο όπου διεξάγονται οι αγώνες πόλο ελεφάντων ισούται με τα ¾ του μήκους ενός τυπικού γηπέδου πόλο, κάτι που οφείλεται στο γεγονός ότι οι ελέφαντες δεν αναπτύσσουν ταχύτητα αντίστοιχη με αυτή των αλόγων. Το συγκεκριμένο άθλημα έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για σκληρή μεταχείριση των μεγαλόσωμων ζώων, με αποτέλεσμα να μη διεξάγονται πλέον αγώνες, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως έχουν διαγραφεί από το Βιβλίο των Παγκοσμίων Ρεκόρ Γκίνες οποιεσδήποτε αξιοσημείωτες επιδόσεις έχουν καταγραφεί στο παρελθόν.
Μονομαχίες με ζώα, κυνήγι και εκδηλώσεις βίας
Πολύ συχνά όμως τα πράγματα ξεφεύγουν επικίνδυνα σε ότι αφορά τον ανταγωνισμό μεταξύ των ζώων. Οι άνθρωποι σίγουρα απολαμβάνουν να παρακολουθούν αθλήματα κατά τα οποία οι συμμετέχοντες μάχονται μεταξύ τους και αυτό είναι κάτι που έχει πλέον επεκταθεί και στον κόσμο των ζώων προκειμένου να διασκεδάσει ακόμη περισσότερο το ανθρώπινο είδος. Επειδή όμως πρόκειται για εκδηλώσεις που χαρακτηρίζονται από βάρβαρες και σκληρές πράξεις σε βάρος των ζώων, στις περισσότερες χώρες του κόσμου έχουν απαγορευτεί διά νόμου. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν χώρες στις οποίες διεξάγονται ακόμα διαφόρων ειδών μάχες μεταξύ ζώων και που φυσικά οι άνθρωποι μπορούν να στοιχηματίσουν στα ενδεχόμενα της επιλογής τους.
Οι μονομαχίες μεταξύ ταύρων ή αγελάδων είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση και τις συναντάμε κυρίως στην Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα στη Βοσνία και την Κροατία. Στο βουνό Γρμετς της Βοσνίας τέτοιου είδους μονομαχίες πραγματοποιούνται την πρώτη Κυριακή του Αυγούστου για περισσότερα από 200 χρόνια και προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες από ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχει ωστόσο σχετική μέριμνα προκειμένου να μην οδηγηθεί κάποιο ζώο στο θάνατο. Αντίστοιχες εκδηλώσεις συναντάμε στην Τουρκία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Βιετνάμ, την Κένυα, το Λάος, το Ομάν και την Ινδία.
Μια μονομαχία για την οποία πιθανότατα δεν έχετε ακούσει ποτέ είναι αυτή μεταξύ δύο αρσενικών καμηλών. Την συναντάμε κυρίως στην Τουρκία αλλά και σε άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Νότιας Ασίας και τα στοιχήματα έχουν και πάλι την τιμητική τους. Κάθε νικήτρια καμήλα σε αυτού του είδους τις μονομαχίες αποκτά στη συνέχεια μεγάλη αξία, κάτι που σημαίνει πως μπορεί να πουληθεί για περισσότερα από 20.000 €! Αξίζει να αναφερθεί πως έχουν σημειωθεί αρκετές απόπειρες «απόδρασης» των αντιμαχόμενων καμηλών, κάτι που στο παρελθόν έχει επιφέρει σημαντικούς κινδύνους για τους θεατές. Οι οργανισμοί υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων επικρίνουν την υπό εξέταση δραστηριότητα αλλά η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο θέαμα έχει εδραιωθεί στην Τουρκία, προσελκύοντας μάλιστα αρκετές χιλιάδες τουριστών από διάφορες περιοχές της γης.
Ιδιαίτερα δημοφιλείς είναι και τα θεάματα όπου οι άνθρωποι μάχονται εναντίον των ζώων, με το πλέον γνωστό να είναι οι ταυρομαχίες που έχουν μακρά ιστορία στην ισπανική και πορτογαλική παράδοση. Στις συγκεκριμένες χώρες οι ταυρομαχίες χαρακτηρίζονται ως νόμιμο άθλημα. Επειδή όμως βάσει των κανονισμών ο ταυρομάχος δύναται να ακινητοποιήσει ή ακόμα και να σκοτώσει τον ταύρο, στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου οι ταυρομαχίες έχουν απαγορευτεί διά νόμου.
Η πιο ασυνήθιστη όμως παραλλαγή μονομαχίας μεταξύ ζώων προέρχεται από την Κίνα και φέρνει αντιμέτωπους τους γρύλλους. Συγκεκριμένα στο Μακάο και το Χονγκ Κονγκ οι συγκεκριμένες μονομαχίες είναι νόμιμες και μαζί με αυτές φυσικά και τα επιθυμητά πονταρίσματα. Οι «αγώνες» διεξάγονται σε ειδικά πήλινα δοχεία και μάλιστα υπάρχουν διάφορες κατηγορίες που βασίζονται στο βάρος των εντόμων! Ο αγώνας λήγει όταν ένας εκ των δύο μαχόμενων γρύλλων αρχίζει να αποφεύγει την επαφή με τον αντίπαλο ή όταν επιδιώκει να απομακρυνθεί από το «πεδίο» της μάχης. Σε αντίθεση ωστόσο με τις υπόλοιπες μονομαχίες που αναφέρθηκαν, η συγκεκριμένη δεν επιφέρει τραυματισμό των εντόμων.
Σίγουρα δεν αποτελεί έκπληξη στις μέρες μας το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες όπου η θανάτωση των ζώων στα πλαίσια του αθλητισμού είναι νόμιμη. Άλλωστε, το κυνήγι από μόνο του ξεκίνησε ως μέσο επιβίωσης αλλά δυστυχώς στη συνέχεια αποτέλεσε επίσημο άθλημα των ανώτερων τάξεων, κυρίως στις περιοχές της μεσαιωνικής Ευρώπης. Η κατάσταση αυτή διατηρείται μέχρι και σήμερα, με την αριστοκρατική τάξη να παραμένει ενεργή θεωρώντας το κυνήγι ως άθλημα παρά το γεγονός πως δεν συνδυάζεται με το πεδίο του τζόγου.
Στο ίδιο πλαίσιο συναντάμε και το ψάρεμα που όμως κατατάσσεται περισσότερο στην κατηγορία των χόμπι. Υπάρχουν βέβαια και μέθοδοι αθλητικής αλιείας, οι οποίες ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή και το είδος των ψαριών στο οποίο οι ενδιαφερόμενοι στοχεύουν. Το λεγόμενο «αθλητικό» ψάρεμα διεξάγεται με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή με γάντζο και πετονιά και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα ψάρια επιστρέφονται στο νερό αφού πρώτα καταγραφούν τα απαραίτητη στατιστικά στοιχεία!
Τα πιο ασυνήθιστα είδη αγώνων με ζώα
Στην τελευταία ενότητα θα επανέλθουμε στους αγώνες μεταξύ ζώων καθώς υπάρχουν μερικές ακόμη ασυνήθιστες κατηγορίες. Δημοφιλέστερη όλων αυτή όπου πρωταγωνιστούν τα πόνυ! Ο λόγος για τα πόνυ Shetland τα οποία χρησιμοποιούνται σε επίσημους αγώνες, με τους αναβάτες αυτή τη φορά να είναι παιδιά ηλικίας από 9 έως 14 ετών, με το ύψος τους να απαγορεύεται να ξεπεράσει τα 152 εκατοστά. Υπάρχουν όμως και οι ακόμα πιο εναλλακτικές ιπποδρομίες, όπου τα άλογα αντικαθιστούν οι ζέβρες και οι στρουθοκάμηλοι!
Ολοκληρώνοντας, δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το πιο σπάνιο είδος αγώνα μεταξύ ζώων: τους αγώνες σαλιγκαριών που έχει περισσότερο χιουμοριστικό χαρακτήρα! Πρόκειται ωστόσο για κάτι στο οποίο τα στοιχήματα είναι και πάλι επιτρεπτά! Το concept των ιδιαίτερων αυτών αγώνων θέλει δύο ή και περισσότερα σαλιγκάρια να ξεκινούν από το κέντρο ενός κύκλου και να καλούνται να φτάσουν ως την περίμετρο, διανύοντας συνολικά περίπου 35 εκατοστά! Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, το σαλιγκάρι που θα διανύσει γρηγορότερα αυτή την απόσταση, είναι και αυτό που κερδίζει!
