Συγκλονίζουν τα λόγια του θείου του Άλκη ο οποίος δολοφονήθηκε στη Χαριλάου στη Θεσσαλονίκη.
Υψώνοντας τη φωνή του θρήνου και της στενοχώριας, ο θείος του άτυχου 19χρονου είπε, μιλώντας στην εκπομπή “Πρωινοί Τύπο” στον ΑΝΤ1, ότι «δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Άλκη της καρδιάς μας. Θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μας και μέσα στο μυαλό μας. Ελπίζω να μην τον ξεχάσουν και πολλοί άλλοι ώστε να μην επαναληφθούν τέτοια άσχημα γεγονότα».
Ο ίδιος σήκωσε το μεγάλο και θλιβερό βάρος της αναγνώρισής του. «Δεν ήθελα να το πιστέψω. Δεν ήθελα να δω τον ανιψιό μου εκεί μέσα, σε ένα παγωμένο φορείο, σε μια σακούλα. Κι όμως έπρεπε».
Σχετικά με το τι περιμένει από την Πολιτεία για τα φαινόμενα οπαδικής βίας, ο θείος του 19χρονου υποστήριξε τα εξής:
«Άκουσα ότι θα δοθεί το όνομά του στην οδό, όπου έγινε το περιστατικό. Αυτό είναι σε καλό δρόμο γιατί θα περνούν αυτοί οι άνθρωποι από εκεί και θα θυμούνται τη στιγμή και ίσως να σκέφτονται θετικά και καλύτερα. Δεν πρέπει να ξεχαστεί ο Άλκης. Πρέπει οι άνθρωποι που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το θετικό. Πρέπει να αντιμετωπιστεί η οπαδική βία γιατί θα θρηνήσουμε κι άλλα θύματα. Δεν πρέπει να θρηνήσουμε άλλα θύματα και να οπλίσουμε και άλλα χέρια».
Ο ίδιος συγκλονίζει τη στιγμή που θυμάται με τι μανία κατέβαινε το μαχαίρι, όπως φάνηκε από βίντεο και είπε:
«Είδατε πώς κατέβαινε το μαχαίρι; Μακάρι να ήμουν εγώ εκείνη τη στιγμή να έπαιρνα εγώ αυτές τις μαχαιριές. Δεν είναι δυνατόν να κάθεται ένα παιδί αμέριμνο στα σκαλιά και να έρχονται οπλισμένοι και να σκοτώνουν. Να μην ξαναδούμε τέτοιες εικόνες. Θέλω να ελπίζω. Θέλω να δω και περιμένω να δω κάποια αλλαγή».
Ο θείος του Άλκη περιγράφοντας τον χαρακτήρα του είπε ότι ήταν ένα καλό παιδί.
«Χάνατε που δεν τον γνωρίζατε. Με τον πατέρα του ήταν φίλοι. Συζητούσαν. Σε εμένα έλεγε τα όνειρά του, τις φιλοδοξίες και βρήκε τόσο άδικο τέλος. Σκεφτόταν σε ποια εταιρεία να δουλέψει, ήξερε πολύ καλά τα ηλεκτρονικά», είπε χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο πατέρας του θέλει να γίνει ένας φιλικός αγώνας Άρη – ΠΑΟΚ και οι φίλαθλοι των δύο ομάδων να είναι αγκαλιασμένοι, αν είναι δυνατόν.
Ο θείος του Άλκη τόνισε ακόμη ότι «ορισμένες φορές νιώθω τέτοια οργή, δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα αν είχα μπροστά μου τους δολοφόνους».
Σε ερώτηση σχετικά με τη σχέση του 19χρονου με το ποδόσφαιρο, απάντησε ότι «κάποια στιγμή που έμεναν στην Επανομή έπαιζε στην τοπική ομάδα. Αγαπούσε το άθλημα, το ποδόσφαιρο. Ως φίλαθλος, όχι ως οργανωμένος οπαδός».
