Πώς αντιμετωπίζεται η τενοντίτιδα;
Οι τενοντίτιδες (φλεγμονή των τενόντων από οξύ η χρόνιο τραυματισμό) και οι αρθρίτιδες (φθορά του χόνδρου σε μια άρθρωση, συνήθως λόγω ηλικίας) είναι καταστάσεις που ταλαιπωρούν πλήθος ασθενών και συνήθως για μεγάλο χρονικό διάστημα. ΟΙ παραδοσιακές θεραπείες για αυτές τις παθήσεις είναι τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η φυσικοθεραπεία, οι εγχύσεις (ενέσεις) κορτιζόνης ή υαλουρονικού οξέως και πλήθος άλλων λιγότερο τεκμηριωμένων θεραπειών (γλυκοζαμίνες, χονδροϊτίνη, διαιτητικά συμπληρώματα κοκ). Πολλές από αυτές τις παθήσεις σε κάποιο στάδιο θα χρειαστούν χειρουργική θεραπεία για την ανακούφιση του ασθενούς.
Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν νεότερες «βιολογικές» θεραπείες που χρησιμοποιούν ουσίες που παράγονται από τον ίδιο τον οργανισμό του ασθενούς και μετά από επεξεργασία επανατοποθετούνται στον τένοντα ή την άρθρωση για να ευοδώσουν την επούλωσή του. Η χρήση του ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια σε τραυματισμούς αθλητών στην Αμερική αλλά σύντομα επεκτάθηκε σε ένα πλήθος πιο χρόνιων καταστάσεων.
Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη είναι η έγχυση αυτόλογων αιμοπεταλίων (Platelet Rich Plasma, PRP). Μια μικρή ποσότητα αίματος (20 κυβικά εκατοστά) λαμβάνεται από τον ασθενή με μια απλή αιμοληψία και στην συνέχεια επεξεργάζεται (φυγοκεντρείται) ώστε να πάρουμε σε υψηλή πυκνότητα τα αιμοπετάλια. Τα αιμοπετάλια είναι κυτταρικά στοιχεία που κυκλοφορούν στο αίμα και είναι υπεύθυνα για την πήξη του αίματος όταν έχουμε αιμορραγία. Στην επιφάνειά τους όμως, έχουν και άλλους ισχυρούς επουλωτικούς παράγοντες τους οποίους εκμεταλλευόμαστε για να βοηθήσουν την τενοντίτιδα ή την αρθρίτιδα. Μετά την φυγοκέντριση τα συμπυκνωμένα αιμοπετάλια τοποθετούνται με ένεση στον πάσχοντα τένοντα ή άρθρωση. Για την πιο ακριβή τοποθέτηση μπορεί να καθοδηγηθεί η βελόνα της ένεσης με την βοήθεια υπερήχων. Η όλη διαδικασία διαρκεί 1-2 ώρες, μπορεί να γίνει και στο ιατρείο και ο πόνος για τον ασθενή είναι παρόμοιος με δυο αιμοληψίες.
Διαβάστε τη συνέχεια στο boro.gr
