Σοκ έχουν προκαλέσει οι αποκαλύψεις σχετικά με την «Κιβωτό του Κόσμου» και τις καταγγελίες περί ασέλγειας και κακοποιητικών συμπεριφορών κατά ανηλίκων, που διέμεναν σε δομές του μη κυβερνητικού οργανισμού.
Οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας παγώνουν κυριολεκτικά το αίμα, τόσο αυτών που βρίσκονταν κοντά στην «Κιβωτό», όσο και αυτών γνώριζαν το έργο της δομής. Ανάμεσα τους και πολλοί επώνυμοι που έχουν σταθεί στο πλευρό του πάτερ Αντώνιου και του έργου του. Με δηλώσεις τους άνθρωποι από όλους τους χώρους είχαν μιλήσει, μέχρι να γίνουν γνωστές οι καταγγελίες, με τα πιο θερμά λόγια. Ανάμεσα τους η Ρούλα Κορομηλά, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο Νίκος Κοκλώνης, ο Κώστας Κρομμύδας και πολλοί άλλοι. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις πολλοί ήταν αυτοί που νιώθοντας οργή και αγανάκτηση απέσυραν δωρεές και ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη τους.
Στήριζα την Κιβωτό του Κόσμου έμπρακτα από τα πρώτα χρονια ίδρυσης της, πληρώνοντας ακόμα και τα ενοίκια του χώρου κ υποστηριζοντας τα παιδιά με κάθε τρόπο.Αν οσα τραγικά ,αποτρόπαια έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας που αφορούν τα παιδιά ισχυουν, νοιωθω οργή και απογοήτευση.
— Roula Koromila (@RoulaKoromila) November 18, 2022
Οι καταγγελίες που βγήκαν στη δημοσιότητα τα τελευταία 24ωρα με κάνουν να νιώθω αηδία και θυμό.
Όλοι στηρίξαμε με την καρδιά μας το έργο που παρουσίαζαν πως κάνουν όλος ο κόσμος έδωσε από το υστέρημα του.Πως μπορεί να κρύβονται παντού τόσα τέρατα;
#Κιβωτος_του_κοσμου— Nikos Koklonis (@koklonis) November 18, 2022
Κεντρικό πρόσωπο είναι ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου, εμπνευστής και δημιουργός της «Κιβωτού του Κόσμου». Η στάση του έχει προκαλέσει εύλογα ερωτήματα, καθώς πολλοί διερωτώνται «πως είναι δυνατόν να μην γνώριζε για όλες αυτές τις καταγγελίες;». Μιας και δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο γεγονός. Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο ίδιος άλλωστε σε πρόσφατη συνέντευξη του μίλησε για τις δικλείδες που υπάρχουν για την ασφάλεια των ανηλίκων που φιλοξενούνται στην δομή. Συγκεκριμένα, μιλώντας στην εκπομπή του mega Mεγάλη Εικόνα» πριν από λίγες ημέρες και έπειτα από ερώτηση για τις κακοποιήσεις στην Ελλάδα κι αν τον αγχώνει η ευθύνη για την ασφάλεια των παιδιών που φιλοξενούνται στην «Κιβωτό» ανέφερε:
«Είναι ένα άγχος, αλλά έχουμε πολλές δικλίδες για την ασφάλεια των παιδιών. Τα παιδιά δεν μένουν ποτέ μόνα τους. Υπάρχουν οι παιδαγωγοί, πίσω τους υπάρχει ο υπεύθυνος των παιδαγωγών κοκ. Επίσης υπάρχουν κάμερες παντού και είμαστε παρόντες με τους κατάλληλους ανθρώπους που εμείς επιλέγουμε. Πρόκειται για τους διευθυντές των σπιτιών. Ξέρουμε την ζωή τους, είναι πολλά χρόνια μαζί μας, είναι οικογενειάρχες. Είναι πολύ δύσκολο κομμάτι η επιλογή των κατάλληλων προσώπων. Δεν προσλαμβάνουμε κάποιον ε μόνο με τη συνέντευξη. Θα πρέπει να εκπαιδευτεί, να μάθει πως λειτουργούμε. Έχουμε έναν κώδικα».
Στην ίδια συνέντευξη αναφέρθηκε και στα παιδιά που φιλοξενούνται στις δομές της «Κιβωτού» χαρακτηρίζοντας τα τραυματισμένα λόγω της απώλειας γονιού:
Λόγω της αναγνωσιμότητας του, ο πατέρας Αντώνιος αποκάλυψε ότι παλαιότερα τους είχε γίνει πρόταση να ασχοληθεί με την πολιτική, την οποία απέρριψε: «Μη χειρότερα. Μου είχαν πει ότι αυτό που κάνετε είναι μια πολιτική πράξη. Ο καθένας από το μετερίζι του και όταν κάνεις έργο δεν χρειάζεται να χαρακτηρίζεται πολιτικά. Τι δουλειά έχω με την πολιτική».
Από το χώρο ενός πρώην καφενείου
Ποια είναι όμως η πορεία του ιερέα Αντώνιου Παπανικολάου; Στο επίσημο βιογραφικό αναφέρεται στην δημιουργία της «Κιβωτού του Κόσμου», η οποία ξεκίνησε από το χώρο ενός πρώην καφενείου. Επίσης όπως αναφέρει «στόχος μας είναι τα παιδιά να νιώσουν ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που έχουν γνωρίσει. Μόνο κίνητρό μας είναι η αγάπη και σε αυτή βασιζόμαστε». Αναλυτικά στο επίσημο βιογραφικό του αναφέρει:
Ο ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό. Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998 σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες τότε περιοχές, στον Κολωνό στην Αθήνα. Η περιοχή είναι, από τις πιο επικίνδυνες στην Αθήνα, αφού δρουν πολλές συμμορίες, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών. Από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκε, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει σε ότι συνέβαινε γύρω του.
Ο ίδιος, παρατηρούσε καθημερινά παιδιά, που ενώ θα έπρεπε να ήταν στο σχολείο σύχναζαν σε πλατείες ή παιδιά που αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, ενώ πάντα τα ίδια και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη. Σιγά σιγά, τα πλησίασε μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, ανθρώπινα, προσπαθώντας να μιλήσει μαζί τους για τους προβληματισμούς τους, για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τους μιλήσει ως ίσος προς ίσον, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς να τους νουθετεί και κυρίως να βρει τον τρόπο να σταθεί στο πλάι τους και να τα βοηθήσει στις ανάγκες τους. Με τον καιρό κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους.
«Κάθισα να ακούσω τα παιδιά, τα αποδέχτηκα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μοιράστηκα το σπίτι τους, τη πλατεία και το γήπεδο. Μέσα από τον αθλητισμό και τα πρωταθλήματα βγήκαν τα θετικά τους στοιχεία. Όταν κάποιος είναι τόσο απελπισμένος, όπως αυτά, τι να του πεις; Ότι ο Χριστός σώζει; Τα ακούει βερεσέ».
Σε αυτό του τον αγώνα, πάντα στο πλάι του η σύντροφος και αρωγός, η σύζυγός του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία τότε, όπως και τώρα θυσιάζονται και μοιράζονται τις αγωνίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος.
«Στόχος μας είναι τα παιδιά να νιώσουν ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που έχουν γνωρίσει. Μόνο κίνητρό μας είναι η αγάπη και σε αυτή βασιζόμαστε».
Εθελοντική προσφορά
Η προσφορά του απλού κόσμου ξεκίνησε μετά από καιρό, εφόσον γνώρισαν το νεαρό ιερέα και συνειδητοποίησαν τις προθέσεις του. Οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο και εθελοντικά να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Δάσκαλοι άρχισαν να έρχονται και να κάνουν μαθήματα στα παιδιά, νοικοκυρές της περιοχής άρχισαν να φέρνουν πράγματα από τα σπίτια τους, τρόφιμα και ρούχα που δεν χρειάζονταν πια οι δικές τους οικογένειες.
Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η Κιβωτός του Κόσμου, μια Οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».
Καθώς ο πληθυσμός που ζητούσε βοήθεια αυξανόταν με ταχείς ρυθμούς, ο πατέρας Αντώνιος βλέποντας τα παιδιά και τις ανάγκες ολοένα να αυξάνονται, θέλησε να στεγάσει την προσπάθεια σε ένα πρώην καφενείο και άρχισε να δημιουργεί προγράμματα υποστήριξης, με πρώτο στόχο να βοηθήσει τα μεγαλύτερα παιδιά της περιοχής να επιστρέψουν στο σχολείο και να ολοκληρώσουν την φοίτησή τους.
«Δεν είχα κάποιο σχέδιο όταν ξεκίνησα… το ένα έφερε το άλλο. Τα παιδιά ήταν άρρωστα. Και είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα μαγειρευτό φαγητό στη μία γωνία και στην άλλη γωνία να τους μαθαίνουμε γράμματα. Μετά ήρθαν οι άστεγοι, βάλαμε κρεβάτια. Μετά φτιάξαμε λουτρά για να πλένονται τα παιδιά και το ένα έφερε το άλλο, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, με τη μία ανάγκη να γεννά την επόμενη…»
Για τους μετανάστες
Η υποστήριξη, εκτός των Ελλήνων αλλά και των μεταναστών, αποτέλεσε σημαντικό ζήτημα προβληματισμού για πολλούς πολίτες αλλά και φορείς της ευρύτερης περιοχής, αφού πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν ότι οι προσπάθειες του ιερέα θα πρέπει να εστιάζονται αποκλειστικά στους Έλληνες που έχουν ανάγκη και όχι στους αλλοδαπούς. Η αγκαλιά της «Κιβωτού» δέχεται όλους όσους έχουν την ανάγκη της ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρησκεία.
Ο πατέρας Αντώνιος έχει καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να εξηγήσει και να πείσει την κοινότητα ότι η υποστήριξη των μεταναστών συμβάλλει στην ενίσχυση της ασφάλειας για όλους όσους ζουν στην περιοχή και ότι ουσιαστικά προστατεύονται και τα δικά τους παιδιά, αφού η περιθωριοποίηση και η απελπισία υποθάλπτουν την εγκληματική συμπεριφορά. Βέβαια, το τελευταίο διάστημα τα Ελληνόπουλα αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών και των οικογενειών.
«Πώς θα επιβιώσει ένας πρόσφυγας εάν δεν τον εκπαιδεύσεις και δεν τον βοηθήσεις να βρει το δρόμο του; Αναγκαστικά θα κλέψει! πλησίασα τα παιδιά των μεταναστών και των προσφύγων γιατί τους εξήγησα την ιστορία των παππούδων και των πατέρων μας… Ξέρουμε τι σημαίνει προσφυγιά, ρατσισμός και θάνατος. Εάν ο καθένας έκανε κάτι στη γειτονιά του, δεν θα είχαμε αυτό το τεράστιο πρόβλημα με τους ξένους που δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα και αναγκαστικά περιθωριοποιούνται! Οπότε ή κλειδωνόμαστε στα σπίτια μας ή τους βοηθάμε να σταθούν στα πόδια τους»
Παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, ο πατέρας Αντώνιος δεν έχασε ποτέ την αισιοδοξία του και την ελπίδα του ούτε την προσήλωσή του στο στόχο που είχε θέσει, βρίσκοντας πάντα τους τρόπους για να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά!
«Η Κιβωτός για μένα είναι σχέδιο Θεού το οποίο προϋπήρχε… ο Θεός έχει ευλογήσει αυτό το έργο και με τη βοήθεια Του συνεχίζουμε.»
«Η αγάπη τρόπους μηχανεύεται και δεν έχει σύνορα και όρους»
*Σημειώνεται ότι οι πληροφορίες είναι από το βιογραφικό του στην ιστοσελίδα της Κιβωτού
Τα βραβεία
Ο πατέρας Αντώνιος έχει βραβευθεί πολλές φορές για την δράση του και το έργο που επιτελεί μέσω της «Κιβωτού της Κόσμου». Το 2018 κέρδισε το «Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη 2018» με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου. Επίσης το Γεωργικό Σχολείο Βόλου της «Κιβωτού του Κόσμου» κατέκτησε το ευρωπαϊκό βραβείο GENE Global Education Award της Κιβωτού του Κόσμου 2020/202 , για το καινοτόμο παιδαγωγικό θεραπευτικό πρόγραμμά του επαγγελματικής κατάρτισης, ενώ έχει αναγορευθεί σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Γεωπονίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
