«Είμαι 20 χρόνια αστυνομικός, πρώτη φορά είδα θύμα με τέτοια ψυχραιμία και σε συνεργασία με τους αστυνομικούς», είπε για τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο ο δεύτερος αστυνομικός που βρέθηκε στα Γλυκά Νερά, μετά τη δολοφονία της Καρολάιν.
Της Άννας Κανδύλη
«Η αντίδραση του κατηγορουμένου όταν του είπε ο άλλος αστυνομικός «άστο τελείωσε» για την γυναίκα του, ήταν σαν να μην κατάλαβε τι έχει γίνει. Μας είπε κάποια στιγμή «γιατί την σκότωσαν αφού τους έδωσα τα λεφτά;». Από τις ερωτήσεις που μας έκανε κατάλαβε ότι είχε πεθάνει, αλλά η αντίδραση του ήταν τέτοια σαν να μην είχε πεθάνει η γυναίκα του. Η πρώτη αντίδραση ήταν σαν να μην κατάλαβε, αλλά μετά η συμπεριφορά του ήταν περίεργη. Ήταν ψύχραιμος σε σημείο που δεν μπορούσα να το πιστέψω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ηρεμία, τόση ψυχραιμία, είχε μια γαλήνη σε φάση που δεν το έχω ξαναδεί αυτό.
Ήρθαν πολλές υπηρεσίες και σε όλες έλεγε την ιστορία σαν να μην έχει συμβεί κάτι σε αυτόν. Αν μου είχε συμβεί εμένα θα έλεγα «ρε παιδιά τα έχω πει πέντε φορές, πόσες φορές να τα πω…Μας είπε ότι οι ληστές είχαν όπλα και μάλιστα είπε ότι είχαν ένα όπλο σαν το δικό μου, γεγονός που μας έκανε εντύπωση γιατί ένα θύμα εκείνη τη στιγμή δεν παρατηρεί το είδος του όπλου. Μας προβλημάτισε επίσης το παράθυρο, ο τρόπος που αντιδρούσε ο κατηγορούμενος, το χτύπημα στο μέτωπο του για το οποίο απάντησε ότι δεν είχε χτυπηθεί, ήταν ψύχραιμος. Μάλιστα ρώτησε κάποιος από τον ασύρματο κι εκείνος απάντησε. Ήταν τόσο ψύχραιμος, δεν έχω συναντήσει ξανά τόση ψυχραιμία».
Πρόεδρος: Σας έκανε εντύπωση ότι υπήρχε απουσία συναισθήματος;
Μάρτυρας: Ήμασταν τόσοι άνθρωποι κάτω και δεν μπορούσαμε να συνέλθουμε, δεν μιλούσαμε και εκείνος ήταν ψύχραιμος. Ο πρώτος πανικός που επικράτησε στο σπίτι, ακολουθήθηκε από ηρεμία. Ήταν σαν να είπε «ό,τι έγινε, έγινε». Μόλις είπα «πάμε κάτω να μείνει καθαρός ο χώρος», ήταν σαν να τελείωσαν όλα.
Όταν ο μάρτυρας ρωτήθηκε αν ο 33χρονος αντέδρασε βλέποντας το σκυλί, απάντησε πως δεν υπήρχε καμία αντίδραση.
Εισαγγελέας: Πώς μέτρησε το χρόνο για να δέσει τον λαιμό του;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι το δεν παίρνω ανάσα και πεθαίνω δεν ήταν αληθές. Ήταν σφιχτά δεμένο αλλά δεν ήταν σε τέτοια κατάσταση.
Από τη στιγμή που λύθηκε και μετά ήταν τρομερά ψύχραιμος, ήταν σαν να μην είχε πεθάνει η γυναίκα του. Ήμασταν μαζί 3-4 ώρες και δεν μου είπε μια φορά «τι έπαθα! Έχασα την γυναίκα μου». Πρώτη φορά στα 20 χρόνια είδα θύμα να έχει τέτοια ψυχραιμία.
