της Ευανθίας Τασσοπούλου
Ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης, και πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Αντώνης Ρουπακιώτης, σχολίασε μιλώντας στο enikos.gr την ιστορική απόφαση του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή.
“Είναι όντως ιστορική η σημερινή δίκη για περισσότερους από έναν λόγους. Πρώτον, γιατί είναι μια δίκη με ένα ευρύτατο δικαιοπολιτικό και κοινωνικό ενδιαφέρον. Είναι μια δίκη η οποία από τη φύση της αφορούσε σε εγκληματική οργάνωση, όπως δέχθηκε το δικαστήριο, η οποια διέταξε εγκλήματα με την επίκληση της ναζιστικής ιδεολογίας. Δεύτερον, είναι η μοναδική δίκη για πολλές δεκαετίες που ολόκληρο το πολιτικό σύστημα δήλωσε τη σφοδρή αντίθεση του και αποδοκιμασία του στη ναζιστική, φασιστική ιδεολογία και αποδοκίμασε τα εγκλήματα των υπαιτίων της Χρυσής Αυγής. Το δικαστήριο βρέθηκε σε ένα κλίμα πολιτικοκοινωνικό που ουδέποτε υπήρξε σε ιστορικές δίκες του παρελθόντος. Ακόμα και στη μεγάλη δίκη που έκρινε τις ευθύνες των συνταγματαρχών της δικτατορίας. Γι’ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί κανένας θεσμός δεν λειτουργεί απομονωμένος και εν κενώ. Ωστόσο, θα ηταν λάθος αν θεωρήσουμε ότι η δίκη αυτή, είναι το όλον ή το τέλος της απαίτησης της κοινωνίας να αντιμετωπιστεί η ναζιστική ιδεολογία και να αποδοκιμαστούν τα εγκλήματά της. Αντιθέτως, βλεποντας το μετά, δεν πρέπει να λησμονούμε το τι προηγήθηκε από τη δίκη αυτή: ποιοι στήριξαν τη Χρυσή Αυγή οικονομικά και ποιες ή ποια πολιτική δύναμη ανεχόταν τη δράση της, προσδοκώντας πολιτικά οφέλη, η εισαγγελική αρχή που μέχρι τον θάνατο του Παύλου Φύσσα δεν αντιλήφθηκε την επικινδυνότητα του φαινομένου και επιπλέον ποιες είναι οι αιτίες που διαχύθηκε η ιδεολογία και η πρακτική της Χρυσής Αυγής σε στρώματα της ελληνικής κοινωνίας κατά κανόνα οικονομικά χαμηλά, αλλά ακόμα και σε φορείς οργανωμένους του κράτους όπως τα σώματα ασφαλείας, μηδέ εξαιρώντας και κάποιους μητροπολίτες” σημείωσε.
“Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν είναι μαξιλάρι ανακούφισης, αλλά αντίθετα είναι σημείο αναφοράς, εγρήγορσης για τους θεσμούς, τα πολιτικά κόμματα και την κοινωνία. Εάν δεν αντιμετωπιστούν οι αιτίες – κοινωνικές, οικονομικές – που δημιουργούν που εκτρέφουν ή που δίνουν τη δυνατότητα να υπάρξουν φαινόμενα, όπως η Χρυσή Αυγή, φοβάμαι ότι παρόμοια μορφώματα μπορεί να εμφανιστούν στον πολιτικό ορίζοντα. Που σημαίνει, συμπεραίνω, ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις, οι θεσμικοί φορείς, διανοούμενοι, πανεπιστήμια, πολίτες, αυτά δεν πρέπει να τα λησμονούμε, αλλά αντιθέτως σε συνδυασμό με τις δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που περνάμε, να αντιληφθούμε το χρέος μας για εγρήγορση και αποδοκιμασία ευθεία εκείνων, οι οποίοι δεν έχουν ανοιχτό μέτωπο στη ναζιστική, φασιστική ιδεολογία ή και εκείνων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν αυτές τις οργανώσεις ως πεδίο πολιτικής λείας” κατέληξε.
